Na początek chciałbym zaapelować o głosowanie w nadchodzących wyborach parlamentarnych na partie, a nie na ludzi, jak chcą niektórzy. Każdy kraj potrzebuje stabilnego rządu, a Polska w tym czasie - w szczególności. Wyborcy powinni więc mieć na względzie po prostu możliwość stworzenia jak najlepszej koalicji. Sytuacja jest o tyle bezpieczna, że każda powyborcza konfiguracja, która pozwala wykluczyć PiS jest właściwie możliwa. Elektorat PO od 2007 roku już dojrzał do koalicji innych niż PSL. Tu nie sposób nie zgodzić się z Leszkiem Millerem: "PiS trzeba izolować". Z tym nie będzie problemu - właściwie na naszej scenie politycznej poza PiS-em mamy do czynienia z pełną zdolnością koalicyjną wszystkich ze wszystkimi. Oczywiście przed wyborami bardziej podkreśla się różnice - to po to, by ułatwić wyborcom dokonanie wyboru. Wejście PSL jest niepewne, a zatem pozostaje SLD i być może Palikot jako bezpieczni koalicjanci dla PO.
Powyższa sytuacja jest według mnie więcej niż komfortowa dla SLD. Palikot jest dla SLD naturalnym koalicjantem pod względem programowym, a ponadto w PO i u Palikota mamy już swoich ludzi, co znacząco ułatwi nam tworzenie wspólnego rządu. Rząd nie musi składać się z posłów. To mit i niezbyt szczęśliwe rozwiązanie. Posłowie powinni zajmować się głosowaniem ustaw przygotowanych przez rząd, przy czym głosowanie zgodne z dyscypliną partyjną i z rozkładem mandatów jest najbardziej demokratycznym rozwiązaniem. Wyborcy głosują na swoje partie po to, by był realizowany określony program. Do rządu powinni być natomiast powołani najlepsi fachowcy, a takich da się wyłonić bez problemu ze środowisk skupionych wokół PO, SLD i Palikota.
Zwracam uwagę, że proponowana tu koalicja pozwoli na stworzenie "rządu marzeń", dla przykładu wymieniam kilka możliwych nazwisk - polityków z różnych środowisk cieszący się od lat dużym autorytetem i z ogromnym doświadczeniem: Michał Boni, Jan Bielecki, Zbigniew Ćwiąkalski, Władysław Frasyniuk, Andrzej Olechowski, Jerzy Hausner. Jak widać, byłaby to szansa na połączenie różnych środowisk we wspólnym wysiłku na rzecz dobrego rządzenia. Jeśli kryzys nadal będzie nękał świat, to na trudne czasy prezydent mógłby spróbować namówić do tworzenia rządu, jednego z polityków właściwie spełnionych pod względem swoich dokonań, ale nadal Polsce potrzebnych, np. Leszka Balcerowicza, Włodzimierza Cimoszewicza.
W nakreślonej tu sytuacji na pewno nie będą stracone głosy oddane na SLD oraz na PO. Coraz więcej wskazuje na to, że także Palikot jest bezpiecznym wyborem i może zapewnić koalicji ważny nowoczesny komponent liberalizmu obyczajowego. Ja jednak namawiam do głosowania na SLD, gdyż silne SLD będzie idealnym spoiwem i czynnikiem stabilizującym w nowym układzie parlamentarnym. Biorąc pod uwagę obecność ludzi tradycyjnie związanych z SLD w szeregach obu potencjalnych koalicjantów, myślę, że wszyscy zwolennicy tej nowoczesnej lewicowej partii mogą być spokojni o przyszłość.
