Zgodnie z Uchwałą Sądu Najwyższego z 17 lutego 2016 r. pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego za okres orzeczonej niezdolności do pracy, także wówczas gdy w okresie obowiązywania zwolnienia lekarskiego wyzdrowieje i powróci do pracy.
Zagadnienie to nie jest regulowane przepisami prawa, stąd różna była interpretacja organów publicznych w tej materii i różne było zastosowanie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa:
"Ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia."
Wydana uchwała SN związana jest ze sprawą ubezpieczonego (prezesa zarządu dwóch spółek), który chorował od 24 kwietnia do 8 października 2013 r. Ostatnie zwolnienie lekarskie, jakie dostarczył pracodawcy obowiązywało od dnia 19.09.2013 r. do 15.10.2013 r. Ósmego października pracownikowi skończył się okres zasiłkowy w związku z czym stracił on prawo do zasiłku chorobowego za okres 9-15.X.
Pracownik powrócił do pracy 7 października 2013 r. i dwa dni później złożył pracodawcy orzeczenie lekarza medycyny pracy potwierdzające zdolność do pracy. O fakcie tym ZUS został poinformowany pismami z 4 i 7 listopada 2013 r. oraz 9 stycznia 2014 r. Po rozpatrzeniu sprawy ZUS podjął decyzję o odwołaniu prawa do zasiłku za okres ostatniego zwolnienia lekarskiego (19.IX-15.X) na mocy art. 17 ustawy zasiłkowej, zobowiązując pracownika do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wraz z odsetkami (była to kwota niespełna 10 tys. zł).
Sąd rejonowy 24.04.2014 r. oddalił odwołania pracownika od decyzji ZUS ustalając, że przepisy nie przewidują powrotu do pracy w czasie orzeczonej niezdolności do pracy, nawet po uzyskaniu orzeczenia lekarza medycyny pracy o możliwości ponownego podjęcia pracy.
Pracownik zaskarżył wyrok sądu pierwszej instancji w całości, a sąd okręgowy zwrócił się 26.02.2015 r. o rozstrzygnięcie powyższego zagadnienia prawnego do Sądu Najwyższego.
Sąd Najwyższy uchwalił, że:
"przepis art. 17 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz. U. z 2014 r., poz. 159 ze zm.) nie ma zastosowania do ubezpieczonego, który w okresie orzeczonej niezdolności do pracy uzyskał zaświadczenie właściwego lekarza o odzyskaniu zdolności do pracy i w związku z tym zaświadczeniem podjął pracę zarobkową, o czym zawiadomiono organ rentowy."
