Polska polityka od kilku lat tkwi w swoistym klinczu, w którym Platforma Obywatelska i Prawo i Sprawiedliwość okładają się nawzajem. Wiele osób powtarza, że jest to spór jałowy, który do niczego nie prowadzi i nic nie wnosi. Jest to jednak nieprawdą. Obecnie mamy do czynienia z największym od lat zakłamaniem polskiego życia publicznego, odbieraniem szacunku części społeczeństwa i teatralizacją polityki. W tym sporze to PiS dąży do przywrócenia polityce, państwu i prawdzie jej należyte miejsce. Druga strona – PO – woli zasłaniać prawdę marketingowymi sztuczkami, zniechęcać wszystkich do polityki i państwa, by w zaciszu gabinetów robić interesy. Spór polityczny w Polsce wcale nie jest więc jałowy, a od wyniku starcia stron konfliktu zależy przyszłość polskiego społeczeństwa i państwa.
Fiaska kolejnych inicjatyw, z którymi wychodzili byli politycy PiS, pokazują, że Polacy nie potrzebują kolejnych aktorów na polskiej scenie politycznej. I dobrze, ponieważ osłabiliby oni jedną ze stron tego konfliktu – PiS. A w chwili obecnej oznacza to przyzwolenie na nieograniczoną dominację Platformy Obywatelskiej. To oznacza, że miejsce takich polityków jak Joanna Kluzik-Rostkowska jest dziś w PiS. Nie dlatego, że PiS to super partia, która nie popełnia błędów, ale dlatego że tylko ta partia ma obecnie szansę wyrwać Platformie Obywatelskiej dużą część mandatów w przyszłorocznych wyborach parlamentarnych. Powstanie nowej inicjatywy politycznej nie doprowadzi do pozyskania nowych wyborców przez ruch Kluzikowców, tylko do rozbicia elektoratu prawicowego. A to, m.in. dzięki polskiej ordynacji, będzie pośrednio wsparciem dla Platformy Obywatelskiej, której monopolistyczna pozycja oraz podejście do państwa w coraz większym stopniu zagraża Polsce.
