Prawdy nie da się zamknąć w grobie – to zdanie z wielkanocnego kazania utkwiło mi w pamięci szczególnie mocno. Bowiem jego przesłanie jest bardzo aktualne w dzisiejszym życiu publicznym. Prawdy nie da się przywalić kamieniem, nie da się jej zasypać zwałami piachu, nie można jej zryć. Prawda nie niszczeje przykryta brezentem, nie można jej zniszczyć łomem, ani rozjechać buldożerem. Prawdy nie można zepchnąć do narożnika, nie da się jej przykleić łatki awanturniczości, czy oszołomstwa. Prawda ma tak dużą siłę, że pokona wszelkie przeciwności i bariery. Sama upomni się o siebie. Czasem zajmie jej to chwilę, czasem wiele, wiele lat. Ale prawda zawsze wyjdzie na jaw.
Nie może być inaczej. Bowiem prawda ma w sobie Boski pierwiastek. Prawda jest czymś obiektywnym, czymś niezależnym od człowieka, od niego większym, wspanialszym i mocniejszym. Człowiek swoją działalnością nie jest w stanie zniszczyć prawdy, ani jej zmienić. Choćby wynajął setki medialnych głupców, agentów wpływu i cynicznych kłamców nie uda jej się zafałszować. Prawda pozostanie taka sama, nawet po zorganizowanej kampanii, której celem jest jej promowanie kłamstwa. Nawet w świecie totalitarnym, w którym na okrągło szerzy się kłamliwą propagandę na wiele tematów, prawda zawsze znajdowała sobie własne ścieżki dystrybucji. Kampanie propagandowe się kończyły, totalitarne władze upadały, a prawda pozostawała dokładnie taka sama.
Dziś w Polsce trwa walka o prawdę. Dotyczy ona m.in. katastrofy smoleńskiej. I dlatego warto dziś powtórzyć: prawdy nie da się zamknąć w grobie. Prawda chce ujrzeć światło dzienne. I zapewne ujrzy. Bowiem prawda jest bezkompromisowa, nie czyta „Gazety Wyborczej” i "Polityki", ani "Gazety Polskiej" i „Naszego dziennika”, nie słucha polityków Platformy Obywatelskiej, Prawa i Sprawiedliwości, ani SLD. Prawda nie zadowala się zdawkowymi odpowiedziami, nie daje się spławić, ani zbyć. Prawda nie przestanie drążyć barier dopóki nie stanie się publiczna, dopóki nie pojawi się w życiu każdego człowieka. Pytanie tylko, czy my – jako społeczeństwo - jesteśmy na nią gotowi, czy przyjmiemy ją do siebie. Bowiem prawda jest jak powietrze na Ziemi – otacza nas z każdej strony, ale my sami musimy odkryć, że ono istnieje i zrobić wdech. Czy Polacy będą chcieli to zrobić? Czy będą chcieli „oddychać” smoleńską prawdą, czy zadowolą się gazem rozweselającym, rozpuszczanym przez polskie i rosyjskie władze?
