5.15 pobudka. To moja najstarsza córka oznajmiła, że już pora jechać na groby. Argument, że jest ciemno w ogóle jej nie przekonał. Wstałem dwadzieścia minut później. I tak zaczął się jeden z najpiękniejszych dni w roku. Uroczystość Wszystkich Świętych.
W samochodzie odmawialiśmy różaniec za babcie i dziadków (a w zasadzie dla niej to za pradziadków i prababcie). Potem jeszcze o brzasku, gdy alejki cmentarza oświetlały głównie znicze i lampy szliśmy na grób jednej z prababci. Marysia od początku domagała się, by zapalić też znicz na pustym grobie. Wspólnie modliliśmy się uzyskując odpust. A na koniec tego niesamowitego poranka jeszcze msza święta, z mocnym kazaniem.
Słowem zwyczajny poranek. Taki jakich wiele. A jednak było w nim coś niezwykłego. Ponownie, tak jak jak i najstarsze dziecko, uświadamialiśmy sobie, że nie jesteśmy znikąd, że jesteśmy tylko elementem w wielkim łańcuchu pokoleń, że to jacy jesteśmy, jak wyglądamy, w co wierzymy, jak żyjemy zależy od tych, co przed nami. Ojciec Paweł Floreński, na katordze, w jednym z listów do dzieci napisał nawet wprost o pewnej mistyce rodu, rodziny. I to także mocno odczuwa się na cmentarzu, pośród grobów i zniczy, które przypominają przecież nie tylko o pamięci, ale i o życiu wiecznym. Te więzi rodzinne nie zostają przerwane przez śmierć. One trwają.
Oni, ci już niebie, modlą się za nami swoimi wnukami, prawnukami, pra pra pra itd. A my modlimy się za tych, którzy jeszcze w czyśćcu, o łaskę Bożą, o wyzwolenie, o odpust. Ofiarowujemy za nich post, modlitwę, Ofiarę Mszy Świętej. I tak wymieniamy się dobrami duchowymi, trwamy razem, nie tylko w Uroczystość Wszystkich Świętych, ale i w Dzień Zaduszny.
W ciszy cmentarza przychodzi nam jednak uświadomić sobie jeszcze jedno. Każdego z nas czeka śmierć. I warto na nią być gotowym: pojednanym z Bogiem, z ludźmi, z wypełnionymi zadaniami, jakie dotąd przed nami stały. Ale, żeby tak umierać trzeba tak żyć. A to jest wielka sztuka bycia świętym, czyli życia w perspektywie sądu Bożego. Sądu Miłosiernego, ale i Sprawiedliwego Boga.
Fronda.pl
