Oczywiście można się rozdrabniać i szukać konkretnych przyczyn katastrofy pod Smoleńskiem. To jednak jest zadaniem dla innych, którzy mają lub powinni mieć do tego kompetencje jak i warunki. Ja, jako jeden ze zwykłych gapiów z boku, mam prawo patrzeć na to przez inny pryzmat. I właśnie jako taki jestem zdania, że cała ta tragedia to splot wielu wydarzeń.Według mnie ta katastrofa i jej rozmiary to konsekwencja naszej polskiej mentalności, gdzie procedury są jedynie dekoracją. Cała organizacja tej wyprawy wykazuje wiele amatorstwa. Nikt do dzisiaj nie może zdecydowanie odpowiedzieć na pytanie, która instytucja jest odpowiedzialna za co. Albo wszyscy są od wszystkiego, albo wszyscy są od niczego.Ministrowie Tuska wskazują palcami Kancelarię Prezydenta, a jej członkowie, jak jeden, wskazują ministrów Tuska.
Wyłania się totalny brak odpowiedzialności czyli jasnych procedur. Jednak tam gdzie one są, my Polacy zawsze szukamy skrótów i obejść do okoła. Taka właśnie mentalność wyłania się na każdym kroku, wszystko leci wg zasady "Da sie załatwić".Wystarczy spojrzeć co dzieje się na polskich drogach, gdzie obowiązują praktycznie te same przepisy jakie obowiązują w innych krajach, jednak u nas łamanie przepisów jest bardziej zasadą niż wyjątkiem. Rynek pracy to kolejna dżungla, która ma swoje przepisy tylko na papierze, a rządzi się swoimi prawami. W Polsce często, i pewnie za często, cel uświęca środki.
W przypadku tej katastrofy moim zdaniem prestiż przerósł bezpieczeństwo i zdrowy rozsądek. Tusk mówił prawdę, że: "Takiego dramatu współczesny świat nie widział" i pewnie długo nie zobaczy, bo dla przykładu, kto poza naszym krajem wpadłby na pomysł by skompletować wszystkich "najważniejszych" w państwie i zapakować w jeden samolot?
Wydaje mi się, że katastrofa pod Smoleńskiem, to katastrofa naszej mentalności. Znając życie obawiam się, że nic się z niej nie nauczymy.
