Materiały opracowane albo uznane za ważne przez Blogerów i komentatorów w blogu FYM-a.Wtym blogu nie komentujemy,służy on tylko do umieszczania pomocnychmateriałow.Ewentualne komentarze, dopiski, uzupełnienia - prosimy umieszczać pod bieżącą notką FYM-a.

1.Do dzisiejszego dnia stawiamy pytania o reguły rządzące wyznaczaniem dla Tu-154 lotniska zapasowego oraz o przyczyny chaosu organizacyjnego i informacyjnego, który towarzyszył temu zadaniu w dniu 10.04.2010.

Trudności w jednoznacznym wskazaniu jednego, konkretnego miejsca, w którym miałby od razu lądować samolot z polską delegacją, w razie np. niesprzyjających warunków pogodowych w Smoleńsku, spowodowały powstanie jednej grupy przypuszczeń i hipotez typujących lotniska najbardziej logiczne dla ówczesnej trasy lotu Tu-154 (Moskwa-Wnukowo, Mińsk i Witebsk na Białorusi, Briańsk w obwodzie Kaługa).

2.Drugą grupę domniemanych miejsc lądowania samolotu delegacji prezydenckiej stworzyły wątpliwości dotyczące trudności w udowodnieniu, że katastrofa polskiego samolotu miała rzeczywiście miejsce w pobliżu lotniska Siewiernyj w Smoleńsku. Biorąc pod uwagę podawany oficjalnie moment katastrofy (czas polski godz.: 8:56; 8:41) i prawdopodobny czas wylotu Tu-154 z Okęcia (ok. godz. 6:00, 6:50, ok. 7:00, 7:10; 7:23; 7:27) oraz przybliżony czas lotu samolotu z Warszawy do Smoleńska = 62 min., okazywało się, że duży zapas czasowy umożliwiał potencjalne wykorzystanie także innych miejsc na lotnisko zapasowe, na czasowe przeczekanie niepogody nad innym lotniskiem lub też na przymusowe przyziemienie polskiego samolotu przez władze rosyjskie (Briańsk, Szatałowo, Sieszcza. Wiaźma, Kubinka, inne)

3.Grupa trzecia możliwych do uwzględnienia miejsc przyziemienia polskiej delegacji (czasowo najpóźniejsza) pojawiła się przy założeniu, że z Okęcia (lub np. z Bemowa) wyleciał nie jeden samolot z członkami delegacji, lecz dwa samoloty, na pokłady których rozdzielono członków delegacji prezydenckiej. W związku z tym poszerzyło się spektrum przestrzenne poszukiwań.

O ile bowiem poprzednio należało uwzględnić jedynie te miejsca, których odległość od Smoleńska mieściłaby się w przewidywalnym interwale czasowym, umożliwiającym samolotowi powrót nad Smoleńsk do godz. 8:40 (początkowo 8:56) lub dowóz przynajmniej części ciał ofiar do Smoleńska, mających swoją obecnością potwierdzić właśnie to miejsce „katastrofy” w oczach świadków obecnych na Siewiernym, to rygorom tym podlegał jedynie jeden z uwzględnianych samolotów.

Samolot drugi – teoretycznie - mógł zostać przymuszony do lądowania w każdym, nawet najbardziej odległym miejscu Federacji Rosyjskiej i w czasie niemal zupełnie dowolnym. Jedynym czasowym ograniczeniem mogły być tylko godziny nocne 10 / 11. kwietnia, kiedy zwożono ciała do Moskwy oraz godziny popołudniowe niedzieli i dni następnych, kiedy w Moskwie rodziny ofiar dokonywały identyfikacji swoich bliskich (poza w/w miejscowościami mogły to być także dalsze: Lipieck, Moskwa-Wnukowo, Żukowski-Ramienskoje).

4. Czwartą grupę miejscowości tworzą te, które pojawiają się w „dokumentach smoleńskich” w bardzo różnych kontekstach:

- są to miejsca, z których rekrutowały się jednostki wojskowe związane w jakikolwiek sposób z zagadką smoleńską (np.: Twer, Moskwa, Ostafiewo, Domodiedowo, Taganrog, Sieszcza);

- miejsca, w których odbywano w kwietniu 2010 r. intensywne ćwiczenia wojskowe i różnych służb: antyterrorystyczne, p/pożarowe/, chemiczne, ratownicze, które swoja intensywnością, długością trwania i rodzajem użytych wojsk/służb mogły stanowić taktyczny kamuflaż dla rzeczywistego przejmowania w dniu 10. kwietnia polskiego samolotu / samolotów.

W poniższym zestawieniu znajduje się 37 miejscowości. Przy każdej z nich podano współrzędne geograficzne oraz krótki opis.

Wykaz można przekształcić, korzystając z:

Instrukcja publikacji dokumentów poprzez serwisy typu docstoc, sribd etc.
http://www.docstoc.com/docs/72412678/Instrukcja-docstoc-scribd-etc

ALFABETYCZNY WYKAZ MIEJSCOWOŚCI:

1. Alabino - 55°31'39.03"N, 37° 0'48.37"E

Węzeł komunikacji drogowej, miejsce przecięcia szosy Kijowskiej M-3 z drogą A-107. Szosa A-107 łączy szosę Kijowską z szosą Mińską M-1 (Moskwa-Smoleńsk). Ułatwia szybką zmianę szosy mińskiej na kijowską. Przy M-1 zlokalizowana jest duża baza wojskowa Kubinka; przy M-3, w kierunku Moskwy, jedzie się obok lotniska Wnukowo. W dniu 10 kwietnia 2010 skrzyżowanie M-3 z drogą A-107 od godzin południowych obstawione było szczelnie przez rosyjską drogówkę w związku z przemieszczaniem się konwoju samochodów G. Połtawczenki, przedstawiciela prezydenta FR. W godz. 15-16:00 (czasu mosk.) konwój pędził z dużą szybkością w kierunku Moskwy (przez Aprielewkę), powodując wielokilometrowe zatory drogowe na M-3 i M-1. [W 1997 i obecnie: baza wojskowa - 97th Ind. Recce/EW Helicopter SqnMi-8PPA, SMV Alabino. Teren ćwiczeń lotniczych i parad przed 9 maja każdego roku.]

2. Aprelewka pod Moskwą - 55°32'22.08"N, 37° 4'57.41"E

Miejscowość przy szosie Kijowskiej M-3, będąca ważnym skrzyżowaniem komunikacyjnym w drodze na lotnisko Wnukowo i dalej na Moskwę. W dniu 10 kwietnia 2010 skrzyżowanie to od wczesnych godzin popołudniowych obstawione było szczelnie przez rosyjską drogówkę – zob.: ALABINO.

3. Bołbasowo na Białorusi lotnisko - 54°26'31.31"N, 30°17'19.15"E

Miejscowość Bołbasowo leży na Białorusi.Pojawia się w dyskusjach rosyjskich forumowiczów w dniu 10.04.2010 r.o katastrofie polskiego samolotu pod Smoleńskiem, na pokładzie którego zginął Prezydent RP Lech Kaczyński i 95 pozoostałych członków delegacji polskiej, lecącej 10.04. 2010 do Smoleńska na uroczystości 70-tej rocznicy mordu dokonanego przez NKWD w 1940 r. na ponad 20. tys. polskich oficerów. W ocenie jednego z rosyjskich forumowiczów, propozycje składane przez Moskwę załodze polskiego samolotu lecącego do Smoleńska, błędnie zaproponowano odległe lotniska zapasowe, mogące przyjąć polską delegację (wobec rzekomo złych warunków pogodowych na lotnisku Smoleńsk-Siewiernyj). Oceniano, że proponowane lotniska: Mińsk, Witebsk i Moskwa, były zbyt odległe od Katynia, by delegacja mogła spokojnie zdążyć na planowane uroczystości. Dziwili się, że Polakom nie zaproponowano albo właśnie białoruskiego Bołbasowa, albo rosyjskiej Sieszczi (Sioszczi). Bołbasowo stanowiło wcześniej dużą jednostkę bojową białoruskiego lotnictwa (Tu-16), z ładunkami nuklearnymi włącznie. Obecnie lotnisko może przyjmować różne samoloty.

4. Briańsk - lotnisko, 53°16'30.14"N, 34°20'1.86"E

Leży w zachodniej części Rosji w pobliżu granicy z Białorusią i Ukrainą. Briańsk jest siedzibą władz obwodu briańskiego, graniczącego ze smoleńskim, a wymieniany jest m.in. w zapisach rozmów polskich kontrolerów lotu Tu-154 w dniu 10.04.2010, jako jeden z ośrodków na trasie lotu. Również do Briańska miały być transportowane ze Smoleńska rzeczy osobiste ofiar katastrofy Tu-154 pod Smoleńskiem. Miasto leży tuż przy skrzyżowaniu szosy Kijowskiej M-3 z drogą A-141 [biegnącą przez Szatałowo i Sieszczę (Sioszczę)], która ponadto – przed skrzyżowaniem z M-3 - łączy się z szosą M-13, biegnącą aż do granicy z Białorusią i dalej (jako M-10) prowadzi do Homla. Briańsk jest jednym z najważniejszych w Federacji Rosyjskiej ośrodków utylizacji broni chemicznej. Jest też tutaj baza wojskowa i port lotniczy: Bryansk UUBP BZK.

5. Dobrynskoje – byłe lotnisko: 56°15' 12.62”N, 40°35’30.33”E . Lądowisko i nieduża baza lotnicza16 km od m. Vladimir. Stąd miał startować jeden z helikopterów Mi-26, należący do MCzS, który miał transportować ciała ofiar ze Smoleńska do Moskwy.

6. Gedeonovka (Gideonowka) 54°49'29.77"N, 32° 8'7.38"E

Osiedle podsmoleńskie, miejsce zamieszkania jednego ze świadków wydarzeń na lotnisku Smoleńsk-Siewiernyj w dniu 10.04.2010. Świadek twierdzi, że rano, ok. 8:00-8:30 (czasu mosk., 6:00 – 6:30 pol.) słyszał wielokrotne lądowania Ił-ów-76 na lotnisku Siewiernyj. Jest też przekonany, że do obsługi planowanego przylotu polskiej delegacji zatrudnieni na lotnisku Siewiernyj byli od samego rana specjaliści ściągnięci z bazy wojskowej w Sieszczi (Sioszczi). Inne przekazy informują, że specjaliści z Sieszczi pracowali tego dnia także po południu na Siewiernym przy sprowadzaniu (i zapewne wieczorem przy odlocie) samolotu W. Putina.

7. Gorki Leninskije pod Moskwą 55°30'13.57"N, 37°46'9.76"E, rezydencja prezydenta FR.

Oddalone od Moskwy o 10 km są dogodnym miejscem dla częstej współpracy prezydenta FR D. Miedwiediewa z premierem W. Putinem. W dniu tragicznej śmierci wszystkich członków delegacji polskiej, lecącej 10.04.2010 do Smoleńska na uroczystości w Katyniu, Gorki pełniły rolę głównego centrum decyzyjnego Putina i Miedwiediewa. To tutaj tego dnia spotykali się obaj przywódcy i tutaj Putin spotykał się na roboczych naradach z podległym sobie sztabem oraz z G. Połtawczenką (w godzinach wczesnopopołudniowych), mającym wyjaśnić okoliczności tragicznej śmierci polskiej delegacji, z Prezydentem RP, Lechem Kaczyńskim na czele.

8. Irkuck - 52°16'48.31"N, 104°18'23.75"E

W materiałach dotyczących Smoleńska Irkuck pojawia się już na samym początku. Konsul Generalny RP w Irkucki, Krzysztof Czajkowski, znajduje się w gronie delegacji oczekującej rano 10.04.2010 r. na pana Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego na lotnisku Smoleńsk-Siewiernyj. Możemy przypuszczać, że nie wraca do Irkucka ze Smoleńska od razu po 10 kwietnia, bowiem w okresie tygodniowej żałoby narodowej po tragedii smoleńskiej, obowiązki K. Czajkowskiego pełni w Irkucku konsul Dariusz Pawłowski. Pan konsul generalny pojawia się ponownie dopiero w połowie maja 2010 i w dniu 15 jest obecny na uroczystościach polonijnych w Usolu Syberyjskim. Dziękuje władzom federalnym i okręgowym Rosji za okazane Polonii i Polakom współczucie po 10.04.2010. Jak dotąd, żadne merytoryczne ślady irkuckie związane z badaniem okoliczności śmierci polskiej delegacji w dniu 10.04.2010 r., nie ujawniły się. Tym śladem jest – na dzień dzisiejszy – jedynie wątek personalny, tj. osoba konsula irkuckiego, Krzysztofa Czajkowskiego.

9. Juchnow

W obwodzie Kaługa, ma stare, nieczynne lotnisko poniemieckie z 1941 r. (54°42'50.60"N, 35°12'31.63"E). Jest punktem orientacyjnym na trasie przelotów. Wg PAES64, Juchnow to stacja NDB kierunkowa na Moskwę, ok. 140km od niej (opisana w AIP Rosji). Samoloty latając używają stacji NDB lub radiowych o znanych współrzędnych do nawigacji dalekiej.
Nazwa: YUKHNOV, Typ: NDB, Sygnał identyfikacyjny: UK, Częstotliwość: 350 kHz, Godziny pracy: H24. Współrzędne geograficzne: 54°44.0N 035°13.0E. Lotniska czynnego tam podobno nie ma (ale: tak samo w AIP nie ma lotnisk – Siewiernego i Jużnego w danych na styczeń 2011 r.!), jest tylko strefa oczekiwania dla samolotów (Holding Pattern) w przedziale wysokości od 4500m do 12100m. Dla oddzielnych, nie wchodzących w skład systemów lądowania, stacji NDB jest podane (ogólnie), że mają zasięg nie mniejszy niż 150km.
Dla NDB w systemie lądowania:- dalsza NDB - zasięg nie mniejszy niż 150km
- bliższa NDB - zasięg nie mniejszy niż 50km
marker zewnętrzny identyfikuje się kodem Morse'a - dwie kreski na sekundę
marker wewnętrzny - 6 kropek na sekundę
marker przeszkodowy - 6 kropek na sekundę [PAES64 0 585 | 17.05.2011]

10. Katyń - 54°46'34.78"N, 31°41'30.35"E

Miejsce kaźni ponad 20. tys. Polskich oficerów zamordowanych wiosną 1943. przez NKWD na rozkaz J. Stalina. ZSRR, ani Rosja po 1990., nigdy nie uznały tej zbrodni za ludobójstwo dokonane przez władze ZSRR. Do dnia dzisiejszego wielu Rosjan jeszcze wierzy w tzw. kłamstwo katyńskie, w którym twierdzi się, że zbrodni w Katyniu dokonali w 1941 Niemcy. Odkrycie w 1943 masowych grobów w Katyniu pod Smoleńskiem przez Niemców i ich zbadanie przez delegację Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, potwierdzające mord władz sowieckich, stało się pretekstem do zerwania przez Stalina stosunków dyplomatycznych z wychodźczym rządem polskim w Londynie 25.04.1943. Stosunki te nigdy nie zostały wznowione. Stalin bowiem przygotowywał w ZSRR nowe grupy komunistów mających przejąć władzę polityczną w Polsce po wkroczeniu na ziemie polskie Armii Czerwonej (były to: PPR , ZPP i PKWN). Gwarantowały one pełne podporządkowanie powojennej Polski Sowietom, jak również likwidację całego polskiego obozu niepodległościowego, związanego z prawowitymi władzami RP, tj. z rządem londyńskim. Po nieco ponad 2 miesiącach od zerwania przez Stalina stosunków z rządem polskim, w katastrofie pod Gibraltarem ginie premier rządu w Londynie i Wódz Naczelny PSZ, gen. Władysław Sikorski.
Na uroczystości związane z 70. rocznicą mordu katyńskiego leciała rano 10.04.2010. do Smoleńska polska delegacja, z Prezydentem RP, Lechem Kaczyńskim, na czele. Cała delegacja (łącznie z załogą samolotu, liczyła 96 osób) zginęła. Okoliczności tej tragicznej śmierci nie zostały jeszcze (2. 07.2011.) wyjaśnione i nie ma pewności, czy polskie elity polityczne zginęły w wyniku nieszczęśliwej katastrofy samolotu, czy też w wyniku planowanego zamachu.

11. Kijów.

W badaniu okoliczności śmierci, jaką w Rosji ponieśli członkowie polskiej delegacji lecącej rano 10.04.2010. do Smoleńska na obchody 70. rocznicy mordu katyńskiego, zebrane materiały informacyjne przywołują ukraiński Kijów jeden tylko raz. O godz. 14:40 opublikowano depeszę z Kijowa, w której S. Ławrow, minister spraw zagranicznych FR, składa Polakom wyrazy ubolewania i zapewnia, że wszystkie okoliczności tragicznego wypadku samolotowego zostaną zbadane, a wątpliwości – które zawsze się w takiej sytuacji pojawiają – dogłębnie i sprawnie wyjaśnione. Sprawnie, co nie znaczy, ze zgodnie z prawdą.

12. Kubinka -lotnisko 55°37'21.63"N, 36°39'26.84"E

KUBINKA jest starą jednostką lotniczą, powstałą w 1938 r. Leży w rejonie: Stary Gorodok-Agafonowo-Repiszcze-Poluszkino-Pronskoje. Na północ od szosy Mińskiej M-1, na zachód od skrzyżowania M-1 z drogą A-107, łączącą M-1 z szosą Kijowską M-3. Obecnie - jednostką wiodącą Wojsk Powietrzno-Desantowych FR. W Rosji zajmuje 1 miejsce w pilotażu samolotów "Russkije Witiazi" i "Striżi". Teren obecnej bazy (tzw. "Kuba") jest miejscem odbywających się kilka razy w roku w moskiewskim okręgu wojskowym pokazów lotniczych. Znaczenie specjalne tej bazy obecnie, po reformie 2008-2009: zlokalizowany jest tutaj 45-ty oddzielny gwardyjski - pułk specjalnego przeznaczenia, odznaczony przez D. Miedwiediewa 4.04.2011. orderem Kutuzowa. Kubinka jest jedną z 6 obecnie głównych struktur rosyjskich Sił Powietrzno-Desantowych (obok Ivanova, Tuły, Pskowa, Noworosyjska i Ulianowska). W 1997 stacjonowały tam wojska bojowe wyposażone w SU-24, Su-25, Su-27, MIG-29, śmigłowce Mi-8. Wg „Russian Air Force Order of Battle [1997]” były tam jeszcze: 237th Guards Display Center (ex? 234th Proskurovskiy Guards Regt) Kubinka, 121st Aircraft Repair DepotTactical aircraft Kubinka.Baza ta do grudnia 2010 r. była siedzibą Sztabu Generalnego Sił Powietrznych Rosji I jego szefa, gen. A. Zielina.

W badaniach okoliczności tragicznej śmierci polskiej elity politycznej w Rosji w dn. 10.04.2010, Kubinka pojawia się na trasie obserwowanego przejazdu konwoju samochodów prezydenckich FR w kierunku Moskwy. Fakt ten wiązany jest z całością wydarzeń opisywanych przy Alabino i Aprielewce.

W dn. 28. marca 2010 r. bazę wizytował prezydent D. Miedwiediew, z którym przybyli:
- min. obrony - Sierdiukow, - dow. sił powietrznych gen. Zielin, - generalny dyrektor koncernu ПВО «Алмаз-Антей» Mieńszczikow, - szef korporacji OAK zaopatrującej lotnictwo (firma ta swoją siedzibę ma na Kubince) Aleksiej Fiedorow, - generalny dyrektor kompanii АХК «Сухой» - zajmującej się promocją i produkcją nowych samolotów (chyba: "Suchoj-100") M. Pogosian. Wizyty władz rosyjskich w Kubince są częste w związku ze sprzedażą jej części kręgom biznesu (przemysł samolotowy, produkcja broni, handel bronią) zainteresowanego wykorzystywaniem lotniska do swoich celów.

13. Lipieck - 52°39'1.67"N, 39°29'32.66"E

Lipieck jest obwodowym miastem Federacji Rosyjskiej, leżącym ok. 100 km od Woroneża, dwoma lotniskami. Lotnisko północne – jak wydaje się wynikać z map Google - ma charakter cywilny i odbywają się tu loty wszystkich rosyjskich połączeń lotniczych. Lotnisko zachodnie natomiast (oznaczone w Google jedynie jako "West"), zlokalizowane jest w kompleksie nieostrego obrazu terenu, składa się co najmniej z dwóch segmentów i – jak można przypuszczać – stanowi element składowy potężnej lipieckiej bazy lotniczej i szkoleniowej rosyjskich sił powietrznych. Wg „Russian Air Force Order of Battle [1997]”, w 1997 stacjonowały tutaj: 4th Combat Aircrew Training Center, 968th Tactics and Weapons Training Regt (760th SlAP) fighters, jednostki wojskowego transportu lotniczego z bazą An-12.Czy 10 kwietnia 2010 r. lądował tam nasz samolot i ewentualnie w jakich okolicznościach (np. przejęty przez rosyjskie myśliwce), czy też fakt taki w ogóle nie miał miejsca, ustalenia nadal trwają.

Początek domniemań w sprawie Lipiecka dał czeski komentator, pisząc w kwietniu 2010 r., że w czasie pozorowanej w Smoleńsku „katastrofie”, polski Tu-154 faktycznie lądował w Lipiecku, gdzie właśnie odbywały się ćwiczenia wojskowe. Ćwiczeniom tym poświęciła też uwagę rosyjska prasa 13. i 14. 04.2010., ponieważ do opinii publicznej (via TV Lipiecka) przedostały się informacje o „dziwnych” manewrach na terenie lotniska lipieckiego i próbowano to przykryć potężną dawką dezinformacji. Analizie tego zagadnienie poświęconych jest kilka notek na salon24.

14. Białoruś: Mińsk-, 53°46'39.18"N, 27°35'16.91"E

Jako punkt przelotowy na trasie lotniczej Warszawa-Smoleńsk. Kontrola lotów w Mińsku kontaktowała się z załogami wszystkich polskich samolotów lecących dnia 10.04.2010 na uroczystości do Smoleńska. Jej rola kończyła się w momencie wejścia polskich statków powietrznych w przestrzeń Federacji Rosyjskiej. W branych pod uwagę lotniskach zapasowych, w razie niemożności lądowania polskiego Tu-154 w Smoleńsku ze względu na złe warunki pogodowe, Mińsk, podobnie jak Witebsk (Białoruś) i Moskwa – były uwzględniane. W obu tych kontekstach Mińsk jest uwzględniany prawie we wszystkich opracowaniach i notkach na temat Smoleńska w dn. 10.04.2010.

15. Białoruś: Witebsk – 55°15'32.25"N, 30°14'48.60"E, zob.: Mińsk

16. Moskwa

Z racji stołecznego charakteru, mieści w swoich strukturach wszystkie centralne ogniwa władzy w Federacji Rosyjskiej. Jest największym miastem tego kraju. Nas tutaj interesują przede wszystkim zlokalizowane na jej terenie i w jej pobliżu lotniska i bazy wojskowe.

A. Najpierw lotniska małe, nieznane lub mało znane. Jest ich wokół Moskwy b. dużo i wydaje się, że większość z nich ma charakter wojskowy. Ta grupa lotnisk przedstawia się następująco:

- W miejscowości Klimowsk pod Moskwą: 55°20'16.57"N, 37°30'12.48"E, wydaje się, że mamy zamaskowany teren z pasem lotniskowym. Jeśli tak – mamy kolejne lotnisko Klimowsk pod Moskwą- (55°20'17.11"N, 37°30'11.78"E), na północ od Dworca Lwowskiego, niedaleko skrzyżowania szosy M-2 z drogą A-107, na zachód od ul. Klimowskiej i torów kolejowych. Od M-2 odchodzi zresztą (przy autodromie) dobra droga – ul. Objezdnaja Doroga, bezpośrednio prowadząca do Klimowska. Leży ono niedaleko, na południe od większego lotniska Ostafiewo. Przy drodze łączącej oba miejsca, szosie M-2 leży miejscowość Podolsk. Prawie w linii prostej na wschód od Podolska znajduje się duże lotnisko Domodiedowo.

Bykowo pod Moskwą – - Mamy nie jedno, lecz dwa lotniska w Bykowie: południowe (55°33'13.49"N, 37°58'50.77"E) przy osiedlu Turajewo i północne (55°37'23.14"N, 38° 3'48.78"E) przy ul. Gagarina (A-102)

- W kierunku północno-zachodnim od Klimowska jest następna zagadka. Co to jest? 55°24'21.71"N, 37°24'6.57"E . Miejscowość Ivankovo, pas (lotniskowy?) w kierunku Troitska. Jeszcze dalej, w tym samym kierunku docieramy do bazy Troitsk

- Na północ od Moskwy jest jeszcze lotnisko wojskowe KLIN-5 o wsp: 56°21'44"N 36°44'2"E , pas ok.2km.Z góry (zdjęcie satelitarne, GE) widać nawet Tu-154 na jednym ze stanowisk.

- Monino pod Moskwą, lotnisko czynne: 55°50'20.91"N, 38°10'13.20"E, na południowy wschód od Czkałowa (Szczołkowa), w pobliżu szosy M-7, W 1997: Air Forces' Academy Various (AEF & GI) Monino

- Szakmanowo: 54°38'39.60"N, 39°33'23.41"E, na północny zachód od Riazania. Na południe, ściślej: na południowy wschód od Moskwy.

- Lotnisko k/Protasowa: 54°29'44.19", 39°55'5.25"E: Riazań-Aleksandrowo. Przy szosie Noworiazańskiej M-5. Na południowy wschód od Riazania

-Drugie lotnisko, międzynarodowe, Kazań: 55°52'7.74"N, 49° 8'13.81"E

B. Duże porty lotnicze Moskwy:

Szeremietiewo, 55°58'5.70"N. 37°25'56.66"E, na północ od Moskwy, przy M-10; Domodiedowo (55°25'20.36"N, 37°53'49.88"E; Wnukowo (55°35'44.43"N, 37°15'47.11"E). Obsługują one połączenia wewnętrzne i międzynarodowe. W dokumentach dotyczących losów polskiej delegacji w dniu 10.04.2010, z lotnisk tych wymieniane jest najczęściej Wnukowo, które brane jest pod uwagę jako lotnisko zapasowe w sytuacji niemożności lądowania w Smoleńsku-Siewiernyj. Na lotnisko Wnukowo ostatecznie przyleciał Ił-76, który rano 10.04. znajdował się nad lotniskiem Siewiernyj w Smoleńsku, tuż przed planowanym przylotem polskiego Tu-154 z delegacją Prezydenta RP, Lecha Kaczyńskiego. Domodiewowo, z kolei, wymieniane jest w informacjach z dnia 10.04. jako miejsce startowania lub powrotu helikopterów wylatujących z Moskwy do Smoleńska.

Na rosyjskich forach podaje się jednak, że jeden z helikopterów nie wyleciał jednak – wbrew zapowiedziom z mediach - z Wnukowa, lecz wzniósł się na wysokość 150 m z lotniska Ostafiewo, zlokalizowanego na południe od Moskwy, przy szosie M-2 (podczas gdy Wnukowo jest po stronie południowo-zachodniej). Czy miał tylko międzylądowanie w Ostafiewie? Czy też, należąc do bazy we Wnukowie, rozpoczynał po prostu swój start w Ostafiewie? A może on wcale nie był związany z Wnukowem? Może był to śmigłowiec planowo nadlatujący z Vladimira, który miał międzylądowanie w Ostafiewie?
Stąd lecieć miał do Smoleńska-Siewiernyj, przez Troick.
Czy miał tam się zatrzymać w jakimś celu, czy tylko przelatywał? W jakim celu podawano miejsce, w którym śmigłowiec ten nie musiałby lądować? Innych punktów przelotowych nie wymieniono, a w drodze do Smoleńska mija się ich trochę... czy helikoptery te zabierały do Smoleńska jakieś ładunki? Jak pokazuje przykład helikoptera 06285, mającego startować z Wnukowa, a ostatecznie startującego z Ostafiewa, takich nieujawnionych faktów w powyższych lotach mogło być więcej. A co dopiero mówić o braku jakichkolwiek informacji o ruchu samolotów i helikopterów należących np. do rosyjskich wojsk powietrzno-desantowych lub innych formacji, które przecież nie ujawniają swoich ruchów komunikacyjnych...

17. Moskwa - Czkałowo (Szczołkowo). 55°53'13.82"N, 38° 4'19.41"E

30 km na północny wschód od Moskwy, przy drodze A-103. w 1997: dywizja sił lotniczych, 353rd Special Purpose Transport Aviation Regt, 354th Special Purpose Transport Aviation Regt, baza Ił-22. 10.04.2010 od godz. 12:04 podawana była informacja o gotowości do wylotu 2 „bortów” z Czkałowa (Szczotkowa). Natomiast 9. 04. 2010. nad lotniskiem odbywały się intensywne ćwiczenia lotnicze, z pozorowanym ostrzałem „wrogiego” samolotu włącznie (relacja potwierdzona na forum radioamatorów.

18. Moskwa - Ramienskoje-Żukowski, lotnisko, 55°33'20.68"N, 38° 9'58.89"E

Zdecydowanie częściej, niż Czkałkowo (Szczałkowo) pojawiają się informacje o zaangażowaniu bazy Żukowski-Ramienskoje w wysyłaniu w ciągu całego dnia 10.04.2010 śmigłowców do Smoleńska. Trudno potwierdzić, w jakim stopniu podawane przez agencje informacyjne wiadomości, co do godzin wylotu i rodzaju statków powietrznych startujących do Smoleńska z tego lotniska, pokrywały się ze stanem faktycznym. Różnice między „planowanym wylotem” a „dokonanym wylotem” były niekiedy kilkugodzinne. Chaos informacyjny może świadczyć: a/ o celowym nie podawaniu dokładnych danych; b/ o trudnościach w zgraniu działań wszystkich podmiotów zaangażowanych w „sprawę smoleńską” w d. 10.04. Zanotowane tego dnia wyloty z tej bazy [http://www.radioscanner.ru/forum/topic38398-30.html ]:

-- ### z 18:45, że z lotniska Żukowskij (= Ramienskoje!) wyleciały "borty" podobne do "RF-32824, RF-32825". Autor powołuje się na info z lotniska i świadka, który "zorientowany jest w temacie Smoleńska".
- z ### z 18:51: że z włodzimierskiej oblasti (Vladimir) ma wylecieć do Smoleńska 1 Mi-26, lub dwa takie helikoptery. Brak pewności wśród dyskutujących, czy to są helikoptery, które miały wylatywać wcześniej z Ramienskoje i Vladimira, czy też dodatkowe.

Żukowski (Ramienskoje) – charakterystyka obiektu (źródła: pozyskane od Blogera Zezorro):

Jest to obiekt supernowoczesny z całą bazą logistyczną (magazyny itp.) do prowadzenia operacji wojennych i podobnych (klęski zywiołowe) do przeładunków ciężkiego sprzętu - czołgi itp. Tu jest najdłuższy pas startowy w Europie, ponad 5 km. Ramenskoye - lotnisko LII. Gromov. Położone między miastem Żukowski, Moscow region i Ramenskoye, 3 km od dworca. Airfield Ramenskoye "out-of-klasy”, zdolne do przyjmowania wszystkich typów statków powietrznych bez ograniczeń masy startowej. Radiowy sygnał wywoławczy "Proud". Na lotnisku bazują: w oparciu FGUAP Sytuacje kryzysowe Ministerstwa Lotnictwa Inc firmy Aviastar-Tu ", JSC" Aviation Company "Alrosa- Avia" LLC, linie lotnicze nazwę Grizodubova VS ", oddział JSC" IL ", OAO Tupolew ZhLIiDB, LIiDB JSC "Suchoj" i innych producentów samolotów i lotnictwa MSW i Federalnej Służby Bezpieczeństwa. Oprócz lotów testowych, lotnisko jest wykorzystywane przez lotnictwo cywilne jak handlowej międzynarodowego lotniska, także na lotnisku w latach nieparzystych jest Międzynarodowego Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej Salon (MAKS), a od 2010 r., w latach parzystych Międzynarodowe Forum "Engineering Technologies". W 1980 roku lotnisko było wykorzystywane do wysyłania kopii promu kosmicznego "Buran" na kosmodromu Bajkonur na specjalny samolot transporter VM-T, jak również powtarzające się próby w locie (za pomocą poziomej) prototypu Buran.

19. Lotnisko wojskowe Wiza-Moskwa, 55°47'10.56"N, 37°31'55.41"E

20. Ostafiewo – lotnisko, 55°30'31.55"N 37°30'31.28"E

W materiałach dotyczących „sprawy smoleńskiej” z 10.04.2010, lotnisko to pojawia się przypadkowo, kiedy pada informacja, że mający startować z Wnukowa śmigłowiec … faktycznie wystartował z Ostafiewa. Zob.: Wnukowo.

21. Orenburg-lotnisko, 51°43'1.72"N, 55° 1'7.69"E

Występuje w dokumentach jedynie jako baza wojskowa, do której trafiły rozformowane w 2009 jednostki ze Smoleńska-Siewiernyj. W 1977 stacjonowały tutaj: U/I Military Transport Aviation Division, Military Transport Aviation Regt Il-76, Il-22.

22. Petersburg (Sankt-Petersburg), lotnisko, 59°48'20.38"N, 30°14'3.53"E

Punkt ten ze Smoleńskiem w dn. 10.04.2010 łączy w zasadzie jedynie osoba konsula generalnego RP w Sankt Petersburgu, Jarosława Drozda, który obecny był na lotnisku w Smoleńsku Siewiernyj. Wchodził w skład polskiej delegacji oczekującej rano tego dnia na przylot Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego na uroczystości 70-tej rocznicy mordu NKWD na polskich oficerach w Katyniu. Konsulat Generalny RP w Petersburgu blisko współpracował z Konsulatem Generalnym RP w Irkucku i więzi te w marcu-kwietniu 2010 (w związku z wielkanocnymi uroczystościami religijnymi w Irkucku i na Syberii) były dość wyraźne. W Sankt-Petersburgu miał też D. Miedwiediew powziąć rzekomo informację o katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku. Jeszcze jeden fakt może wiązać to miasto ze Smoleńskiem. 28 maja 2010 firma Forenex z Sankt-Petersburga rozpoczęła badania dostarczonych przez MAK plików dźwiękowych z urządzeń polskiego Tu-154, w których umieszczono zapis rejestratora FDR oraz próbki głosów Mariusza Kazany oraz gen. Błasika.

Na petersburskim lotnisku Pułkowo odbywały się arcyciekawe ćwiczenia lotnicze w dn. 7. 06. 2010, polegające na przejęciu samolotu Tu-154 przez myśliwce i na odbiciu zakładników z przejętego przez terrorystów autobusu. Lotnisko Pułkowo jest standardowym terenem ćwiczeń wojsk rosyjskich.

23. Samara (d. Kujbyszew)

Samara występuje w „sprawie smoleńskiej” głównie jako siedziba firmy remontującej polskiego Tu-154, „Aviacor” (?), należąca do przyjaciela W. Putina, O. Deripaski. Dyrektorem generalnym zakładów „Aviakor” w Samarze jest Aleksiej Gusiew. Ale działa tam też wojskowa 1253-cia centralna baza remontu radiolokacyjnego oprzyrządowania, „Samara-28”, która ściśle współpracuje z „Aviacorem”. Nic nie wiadomo na temat jej powiązań z remontami tupolewów.

„W Polsce postępowanie przetargowe, mające doprowadzić do wyłonienia wykonawcy zostało uruchomione w MON 11 lutego 2009. Oferty wstępne 26 lutego 2009 złożyły MAW Telecom Intl. i Polit-Elektronik, Metalexport-S oraz Bumar. Komisja DZSZ MON uznała, iż tylko pierwsza oferta spełnia wymagania przetargu. Oferta Bumaru została zdyskwalifikowana, a Metalexport-S poproszono o uzupełnienie dokumentów i złożenie wyjaśnień. Ostatecznie 5 marca 2009 jego ofertę także zdyskwalifikowano.

W wyniku przetargu na remont 2 tupolewów będących w użytkowniu 36 Sp. Pułku Lotniczego, jako jedyną ofertę (z ceną 69,637 mln zł.) przyjęto w dn. 7 kwietnia 2009 roku ofertę firm MAW Telecom Intl. i Polit-Elektronik – reprezentujących przemysł rosyjski. Zgodnie z założeniami przetargu, samoloty miały być wyremontowane i zmodernizowane w dwóch turach, pierwszy natychmiast po przetargu, drugi pod koniec 2009.

Już wówczas pojawiały się głosy niektórych analityków, że zakład w Samarze nie ma takiego doświadczenia i nie daje gwarancji rzetelnego wykonania remontu. Znawcy rosyjskiego przemysłu lotniczego przypominali, że Samara przez 6 lat nie mogła się wywiązać ze zlecenia na remont czeskiego Tupolewa. Według źródeł nieoficjalnych, remont jednego polskiego Tu-154M ubezpieczono na wypadek niepowodzenia przedsięwzięcia do kwoty 22,5 mln zł plus VAT. Nie wiemy zatem – co zdecydowało o wyborze tego właśnie zakładu i czy fakt, że jego prezesem jest zięć byłego prezydenta Rosji miał dla tej decyzji jakiekolwiek znaczenie.”

Samara posiada 2 lotniska, Port lotniczy Samara – jest międzynarodowym portem lotniczym położonym 30 km na północ od centrum Samary i lotnisko 50 km na wschód od centrum Toliatti, w obwodzie samarskim.

Przedstawiciel firmy produkującej tupolewy OAO „Tupolew”, A. Bobryszew, wszedł w skład komisji powołanej przez prezydenta FR, D. Miedwiediewa, wyjaśniającej okoliczności katastrofy polskiego samolotu Tu-154 pod Smoleńskiem 10.04.2010. Częste usterki remontowanego Samarze polskiego samolotu były podstawą rozważania wątku ewentualnej awarii samolotu jako jednej z przyczyn katastrofy.

24. Sieszcza (Sioszcza), 53°43'49.83"N, 33°21'15.10"E

1997: 566th Military Transport Aviation Regt An-124, Ił-76; jednostka wcześniej stacjonująca s Smoleńsku-Siewiernyj. Komendantem tej jednostki był płk. Nikołaj Biełow. Jej żołnierze byli obecni na Siewiernym 10.042010, obsługując to lotnisko przed planowanym przylotem polskiej delegacji. Miejsce brane pod uwagę w rozpatrywaniu innej lokalizacji lądowania polskiego Tu-154, leżącej w miarę blisko Smoleńska. Sieszcza jest bardzo ważną bazą lotniczą w ramach całej FR, realizującą przy okazji także elementy programu lotów kosmicznych, więc wysokiej klasy specjaliści lotniczy, skierowani stamtąd do Siewiernego na przyjęcie polskiego samolotu, dają do myślenia. Lotnisko wojskowe Siewiernyj, jak wiadomo, do dobrze wyposażonych w przyrządy pomiarowe i w kadry nawigacyjne, nie należy. Dotąd też nie pojawił się zaden ślad świadczący o tym, by specjaliści z Sieszczi w jakikolwiek sposób brali udział w pilotowaniu polskiej tutki (np. poprzez swój udział w pracach wieży kontroli lotów na Siewiernym).
Czy to ich pracownicy szwendali się po lotnisku tuż przed planowanym przylotem Tu-154? Czy coś rozstawiano na płycie lotniska? Pytanie: co specjaliści ci mieli do wykonania na Siewiernym? Kto ich tutaj skierował? Mieli też być zatrudnieni w Smoleńsku przy przyjmowaniu samolotu W. Putina po południu w dn. 10.04.2010 i przy jego odlocie do Moskwy.

Po rozformowaniu 103 Gwardyjskiego Krasnosielskiego Pułku Lotnictwa Transportowego w 2009 r. tak o jednej z jego jednostek pisze komentator:

„Tam (w Sieszczi) siedzi po prostu 566 Solniecznogorski Czerwonego Sztandaru Orderu Kutuzowa III Stopnia Wojenno-Transportowy Pulk Lotniczy z 61 Armii powietrznej - czyli tej, do ktorej nalezal pulk siedzacy wczesniej w Severnym. A wiec dowodztwo, logistyka, lacznosc, transport itd. byly obslugiwane przez te same jednostki pomocnicze. Stad - jesli cos mieli zrobic na Severnym, to po prostu przyslali z Sioszczi ludzi, ktorzy juz to lotnisko znali, bo wczesniej obslugiwali....[KHAVIRA0 33 | 16.02.2011 22:54]”

25. Smoleńsk-Siewiernyj , 54°49'44.03"N, 32° 1'25.43"E

Tutaj zamieszczamy tylko dane podstawowe dla stanu lotniska w dn. 10.04.2010. 15 października 2009 roku 103 Gwardyjski Krasnosielski Pułk Lotnictwa Transportowego stacjonujący na lotnisku Siewiernyj został rozformowany; samoloty przekazano do baz lotniczych w Orenburgu i Taganrogu (sztandar do bazy w Orenburgu). 70 proc. żołnierzy pułku przeniesiono do innych jednostek (w Twerze, Pskowie, Taganrogu i innych miastach, w tym do Sieszczi (Sioszczi)), 30 proc. odeszło do rezerwy, a odpowiedzialność za lotnisko przejęła wojskowa komendantura lotnicza– jednostka wojskowa nr 06755, czyli tzw. batalion materiałowo-technicznego zabezpieczenia lotniska. W 2010 roku w batalionie tym służyło przeszło 50 oficerów i żołnierzy; monitorowali oni stan pasa startowego i prowadzili prace konserwatorskie (w listopadzie 2009 roku stan osobowy jednostki wojskowej nr 06755 znacznie zmniejszono, zwalniając z niej ok. 90 osób; liczebność jednostki wojskowej nr 064402 również ograniczono). W 2010 roku dowódcą komendantury lotniczej lotniska Siewiernyj (jednostki wojskowej nr 06755) był Siergiej Kokariew. Lotnisko Siewiernyj przyjmowało samoloty nie częściej niż raz w miesiącu, zwykle z wyższymi urzędnikami z Moskwy; z powodu braku na lotnisku własnych służb kontroli ruchu lotniczego, w celu przyjęcia samolotu każdorazowo przyjeżdżała do Smoleńska grupa kontrolerów lotniczych z Tweru (znajduje się tam baza lotnicza Twer-Migałowo, gdzie pierwotnie stacjonowały jednostki 61 Armii Lotnictwa Transportowego Naczelnego Dowództwa i sztab wchodzącej w jej skład dywizji lotniczej, a od 2010 roku znajdowała się 6955 Mginska Baza Lotnicza, podlegająca Dowództwu Wojskowego Lotnictwa Transportowego, powstałemu z przekształcenia 61 Armii Lotnictwa Transportowego.

Do października 2009 roku lotnisko Siewiernyj przyjmowało przede wszystkim wojskowe samoloty transportowe; niekiedy lądowały na nim samoloty z delegacjami państwowymi odwiedzającymi Smoleńsk^] (np. 17 września 2007 roku, gdy na lotnisku wylądował polski samolot z prezydentem RP Lechem Kaczyńskim, udającym się wraz z polską delegacją do Katynia). W grudniu 2009 roku minister obrony Rosji Anatolij Sierdiukow wyraził zgodę na zmianę statusu lotniska; sugerował, by administracja obwodu smoleńskiego opracowała odpowiednią koncepcję; obiekt planowano przekształcić w cywilne lotnisko towarowe. 5 kwietnia 2010 roku zatwierdzono akt przeglądu technicznego lotniska Siewiernyj; wynikało z niego, że jest ono gotowe do przyjmowania specjalnych rejsów samolotów Jak-40 i Tu-154 kursem 259 stopni przy minimum pogody 100 m (podstawa chmur) i 1000 m (widzialność)

26. Smoleńsk - Jużnyj - 54°44'55.53"N, 32° 3'56.50"E

Współrzędne nawigacyjne dla komunikacji powietrznej z punktu ASKIL na trasie do Smoleńska kierują samoloty na korytarz prowadzący na lotnisko Jużnyj (LNX). Lotnisko ma charakter cywilny. W badaniu okoliczności tragicznego finału lotu polskiego Tu-154 w dn. 10.04.2010 z Warszawy do Smoleńska, okazało się, że port lotniczy Jużnyj współpracował z lotniskiem Siewiernyj m.in. w zakresie przekazywania na lotnisko Siewiernyj danych pogodowych. Lotnisko Jużnyj brane jest pod uwagę w rozważaniach uwzględniających i poszukujących innego, niż okolice Siewiernyj, miejsca katastrofy Tu-154. Ogniwem naprowadzającym na tę lokalizację są m.in. zapisy rosyjskich internautów na portalach automobilistów

27. Pieczersk p/Smoleńskiem, 54°51'43.48"N, 32° 1'35.66"E

Pierwsze przekazy o mającej miejsce katastrofie polskiego samolotu wiozącego do Smoleńska delegację z Prezydentem RP Lechem Kaczyńskim na uroczystości 70 rocznicy mordu katyńskiego w dn. 10.04.2010, wymieniały obrzeża osiedla Pieczersk. Jednocześnie pokazywana w TV mapka wskazywała na inny Pieczersk (Buda Pieczorska), leżący ok. 70 km na południe od Smoleńska, jeszcze w okręgu smoleńskim. Niedaleko tej wsi kołchozowej usytuowane jest jednak wojskowe lotnisko Szatałowo, co powodowało uzasadnione wątpliwości co do rzeczywistego miejsca katastrofy Tu-154.

28. SHAYKOVKA: 54°13'1.16"N, 34°23'7.47"E

Poza Szatałowem, leży stosunkowo najbliżej Smoleńska. Shaykowka jest w zbliżonej odległości od Smoleńska, podobnie jak Wiaźma. Dalej jest Briańsk. Na mapach Shaykovka może być nazywana: ANISOVO-GORODISZCZE. W dokumentacji smoleńskiej występuje sporadycznie, w danych meteo.

29. Szatałowo – lotnisko, 54°20'43.96"N, 32°27'43.62"E

Rzadko używane obecnie lotnisko, leżące przy drodze A-141, prowadzącej na południowy wschód od Smoleńska. Dawniej stacjonowały tutaj jednostki bojowe z Su-24MR, Su-24, MIG-25. Brane pod uwagę w trakcie poszukiwań innego, niż Siewiernyj w Smoleńsku, miejsca lądowania polskiego samolotu Tu-154 z polską delegacją udającą się do Smoleńska rano 10.04.2010 na uroczystości 70 rocznicy mordu katyńskiego. [Zob.: np.: ALEF-1 o hipotezach podziału delegacji na Okęciu i innym miejscu lądowania, poza Smoleńskiem_Siewiernym]

30. Taganrog nad M. Azowskim, 47°13'18.22"N, 38°53'35.94"E

W dokumentach dotyczących 10.04.2010 baza występuje w zasadzie jedynie jako miejsce dyslokacji jednostek ze Smoleńska. W 1997 były tutaj:708th Ind. Military Transport Avn Regt Il-76, 3rd Bomber Aviation Regt Su-24, 16th Shturmovik Aviation Regt Su-25. Najnowsze ustalenia pokazują jednak, że ten związek - związki Taganrogu ze Smoleńskiem w dniu 10.04.2010. mogą być szersze.

Po pierwsze: nie ma pewności, gdzie znajduje się STAŁA BAZA MACIERZYSTA mającego lądować rano w Smoleńsku tego dnia samolotu Ił-76 MD RA-78817. W Twerze, czy w Taganrogu?

Po drugie: jakie rozkazy załoga Ił-76 wykonywała w Smoleńsku? To pytanie należy do jednej z głównych zagadek smoleńskich.

Charakter realizowanych zadań mógł być w dużym stopniu zależny od specjalizacji tegoż samolotu, a ta z kolei, od profilu bazy-matki. Jeśli tą główną bazą był (jest?) Taganrog w guberni rostowskiej (stolica: Rostów nad Donem), to należy wziąć pod uwagę potencjał doświadczeń tego ośrodka w konstruowaniu broni laserowej i samolotów Ił-76 MD w nią wyposażanych (Beriev A-60) oraz lotniczy kompleks wojenny "naukowo-techniczny" im. G.M. Berijewa tam zlokalizowany. Gubernia rostowska i sąsiedni Kraj Krasnodarski mają kapitalne znaczenie wojskowo-strategiczne dla całego systemu kierowania potencjałem wojennym Rosji, szczególnie na terenach południowo-zachodnich Federacji Rosyjskiej.

31. Troick (Troitsk)- 55°29'48.12"N, 37°19'6.04"E

Baza wojskowa pojawiająca się przypadkowo w dokumentacji dotyczącej „sprawy smoleńskiej” z dnia 10.04.2010. Pojawienie to związane jest z trasą lotu śmigłowca z Ostafiewa. Zob.: Wnukowo, Ostafiewo.

32. Twer (d. Kalinin) - lotnisko, 56°49'52.58"N, 35°45'20.38"E,

Siedziba stolicy guberni twerskiej. Bardzo dobre połączenia komunikacyjne z całą Rosją. Ośrodek ten pojawia się w dokumentach dotyczących lotu polskiego Tu-154 do Smoleńska w dn. 10.04.2010 w trzech okolicznościach. Jako miejsce łączności wieży kontroli lotów Smoleńsk-Siewiernyj (obok Moskwy), jako wyznaczone dla Ił-76 miejsca zapasowego lądowania z drodze ze Smoleńska i jak jednostka wojskowa, do której przeniesiono część rozformowanych sił wojskowych ze Smoleńska-Siewiernyj. 103 pułk ze Smoleńska trafił do Tweru razem ze swoim dowódcą, płk. Nikołajem Krasnokutskim, który 10.04. znajdował się w wieży kontroli lotów na Siewiernym, brał udział w sprowadzaniu samolotów rankiem tego dnia, kontaktował się z Twerem w sprawach meteorologicznych i logistycznych, kontaktował się z wojskowym dowódcą w Moskwie w „pilotowaniu” polskiego Tu-154. Obecnie płk. Krasnokutski szkoli pilotów w jednostce twerskiej i nadal jest dowódcą.

Jak powiadają, Rosjanie „Twer – to wojenne lotnisko Migałowo-Twer i międzynarodowy port lotniczy „Twer-Migałowo”. Jest też mniejsze miejscowe lotnisko Zmiejewo, głównie dla helikopterów. Baza lotnicza Twer-Migałowo - baza lotnicza Sił Powietrznych Federacji Rosyjskiej na zachodnich obrzeżach Tweru w Rosji, na terytorium Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, od 1995 roku wykorzystywana przez Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej i Ministerstwo Transportu Federacji Rosyjskiej jako tzw. lotnisko wspólnego bazowania, gdzie lądują również samoloty cywilne. Do 2002 roku lotnisko Twer-Migałowo miało status międzynarodowego portu lotniczego. W 2010 roku na terenie lotniska mieściła się 6955 Mginska Baza Lotnicza (1. kategorii), czyli jednostka wojskowa 21350, podlegająca Dowództwu Wojskowego Lotnictwa Transportowego, utworzonemu w 2009 roku z przekształcenia 61 Armii Lotnictwa Transportowego Naczelnego Dowództwa. W bazie stacjonowały przede wszystkim wojskowe samoloty transportowe Ił-76, An-12 i An-22. W 2010 roku na stanie 6955 Mginskiej Bazy Lotniczej znajdował się również samolot laboratorium An-26 nr boczny 147, służący do technicznych oblotów lotnisk jako tzw. samolot-kalibrator . W 2010 roku w skład 6955 Mginskiej Bazy Lotniczej weszły bazy wojskowego lotnictwa transportowego w Pskowie, Orenburgu, Taganrogu i Seszczy koło Briańska. Część samolotów należących do 6955 Mginskiej Bazy Lotniczej stacjonowała na lotnisku wojskowym Klin-5 w obwodzie moskiewskim. W 2010 roku na terenie lotniska w Migałowie znajdował się także 1136 Lotniczy Skład Broni Rakietowej i Amunicji, tzw. jednostka wojskowa nr 73852.

Innym zupełnie wątkiem twerskim jest historia II wojny światowej, a w jej ramach - obóz polskich jeńców w Ostaszkowie, cmentarz i Memoriał w Miednoje... Ta karta dziejów Tweru jedynie sporadycznie wiązana jest z całością śledztwa smoleńskiego.

33. Polska : Warszawa – Okęcie, Bemowo, Mińsk Mazowiecki

W grupie materiałów smoleńskich Okęcie –uwzględniane jest głównie jako wojskowa część lotniska, miejsce odprawy i startu samolotów Delegacji Katyńskiej do Smoleńska, teren stacjonowania 36 SPL oraz innych wojskowych struktur lotniczych sił powietrznych. Miejsce objęte stałym monitoringiem i systemem zabezpieczeń ogólnych i antyterrorystycznych. Informacje zapisane na twardych dyskach aparatury monitorującej oraz zachowywana standardowo dokumentacja innego rodzaju, powinny dać pełny obraz sytuacji z nocy 9/10. 04. 2010. i rankiem dnia 10. 04.: w pomieszczeniach tej części lotniska, na płycie lotniska, w zakresie przygotowań do zabezpieczenia planowanych na ten dzień lotów. W związku z medialnymi informacjami o braku wszystkich podstawowych danych z monitoringu na Okęciu, pojawiły się wątpliwości, czy start samolotów Delegacji Katyńskiej odbył się z Okęcia. Zwrócono uwagę na Bemowo (właść.: Warszawa-Balice) i Mińsk Mazowiecki.

34. Wiaźma – lotnisko, 55° 9'24.75"N, 34°23'26.90"E

Wiaźma leży 150km od Smoleńska, liczy około 57,5 tys. mieszkańców. Od 1994 do listopada 2009 roku stacjonowała tam baza tymczasowa 440 pułku śmigłowców przeniesionego z byłego NRD (Mi-8, Mi-9, Mi-24). Miejsce pojawiające się w trakcie poszukiwań innego miejsca, niż Smoleńsk-Siewiernyj, lądowania polskiego Tu-154 w dn. 10.04.2010. Poszukiwano lotniska – bazy lotniczej w stosunkowo niedużej odległości od Smoleńska. Wiaźma posiada lotnisko Dvoewka (Dwajowka) Lotnisko Dvoevka, obwód smoleński, leży 9 km na południowy wschód od miasta
Przed 1960 było tam lotnisko wojskowe, następnie aeroklubowe oraz Centrum Szkolenia Lotniczego. Rozmiar płyty lotniska 2000 m (rozmiar zbliżony do południowego lotniska w Smoleńsku). Miejsca do lądowania jest jednak znacznie więcej niż na Jużnym, bo pas w Dwajowce/Dwojewce jest i szerszy, i dłuższy niż na Smoleńsku-Południowym (Jużnym).W pobliżu lotniska brak jest osiedli mieszkalnych.
W obrzeżach Wiaźmy znajduje się również małe lotnisko o rozmiarze pasa około 500m (Jak-40 - dobieg 450 m), położone 2 km na zachód od centrum Wiaźmy.

35. Vladymir (Władymir) - 56° 7'42.31"N, 40°19'42.13"E

Włodzimierz – miasto obwodowe, w Rosji nad Klaźmą (dopływ Oki). Około 310 tys. mieszkańców. Baza wojskowa dla: An-12, Mi-8, An-22, siedziba 517th Military Transport Il-76 , 98th Airborne Division.W materiałach dotyczących 10.04.2010 pojawia się jedynie jako miejsce startowania śmigłowców do Smoleńska. Na północ od Vladimira znajduje się Ivanowo,które posiada 2 następne lotniska : 56°56'44.93"N, 40°55'38.36"E, przy szosie M-7, 57° 3'48.30"N, 40°58'39.48"E – przy szosie A-113. Na południe – jest lądowisko Dobrynskoje.

36. Woroneż - 51.814211: 51° 48' 51.16" N, 39.229589: 039° 13' 46.52"E

W materiałach dotyczących Smoleńska w dn. 10.04.2010 Woroneż pojawia się jako miejsce nadawania depesz agencyjnych „RIA Novosti”. Jedna z tych depesz dotyczy wiadomości o utworzeniu gorącej linii w językach polskim i rosyjskim dla osób i instytucji bezpośrednio zaangażowanych „w kwestie dotyczące katastrofy polskiego samolotu Tu-154 pod Smoleńskiem”.

37. Żukowo –: 54°54'37.02"N, 32° 0'56.13"E

Leży k/Pieczerska, na północ od Smoleńska, w ramach guberni smoleńskiej. Odnotowane zostało jako miejsce ćwiczeń rosyjskiego Specnazu.