Z chwilą jak piszę ten tekst za moim oknem odzywają się odgłosy syren strajkujących górników. Mieszkam bowiem zaledwie kilkaset metrów od jeszcze działającej kopalni Bobrek-Centrum...
Kilka dni temu rząd przyjął projekt naprawczy dla Kompanii Węglowej, w którym zadecydowano o zamknięciu 4 kopalń, w tym bytomskiej kopalni Bobrek-Centrum. Z mapy Bytomia, znika ostatnia działająca kopalnia, największy pracodawca (w latach najwiekszej prosperity w Bytomiu działało aż 11 kopalń i 2 huty żelaza!). Trudno tutaj nie zrozumieć górników i ich rodzin, którzy boją się o to co będzie jutro, gdzie znajdą pracę, i jak będą dalej żyć. Sytuacja jednak jest bardziej złożona. Mieszkam w Bytomiu od urodzenia i w ostatnich latach praktycznie kilka razy w tygodniu występowały mniej lub bardziej odczuwalne tąpnięcia. Szkody górnicze można tutaj zauważyć na każdym kroku, ciągle też pojawiają się nowe. W zeszłym roku kilkakrotnie w mediach można było usłyszeć o rozpadającej się kamienicy czy budynku (oczywiście wina leży także po stronie braku potrzebnych remontów). Wydobycie w kopalni Bobrek-Centrum musiało w końcu się zakończyć, choćby z racji bezpieczeństwa mieszkańców Bytomia. Władze, te na górze i na szczeblu lokalnym, dobrze o tym wiedziały, wiedzieli o tym mieszkańcy Bytomia, górnicy i związkowcy - chociaż ci ostatni z wielu przyczyn zaprzeczali temu stanowi rzeczy.
I tutaj należy wspomnieć o roli związków zawodowych - na samej kopalni Bobrek-Centrum jest ich co najmniej pięć (nigdzie nie mogłem znaleźć dokładnego wykazu związków zawodowych występujących w bytomskiej kopalni) - które to wielokrotnie blokowały przeróżne programy naprawcze i próby prywatyzacji kopalń (a przecież te skutkowałby zachowaniem przynajmniej części miejsc pracy). Działania te oczywiście miały rzekomo bronić interesu górników, trudno jednak nie odnieść wrażenia, że spowodowane były one obroną „ciepłych” i wysoko opłacanych stołków związkowców, którzy często zapomnieli już jak to jest pracować w kopalni.
Co jednak dalej stanie się z Bytomiem, który i tak boryka się już z dużym bezrobociem (według danych PUP-u w Bytomiu pod koniec 2014 roku wynosiło ono 19,1%)? W ubiegłym już 2014 roku, Bytom został wcielony do Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (są już nawet pierwsi inwestorzy), także w tym roku w moim mieście uruchomiony został Akademicki Inkubator Przedsiębiorczości, mający pomóc młodym ludziom w „rozkręcaniu” własnego biznesu. Wszystko to wydaje się jednak rozwiązaniami mocno spóźnionymi, chociaż dobrze że i takie występują. Winą za to obarczyć należy nie tylko władze lokalne (szczególnie te, które sprawowały swoje rządy wcześniej) ale i władze rządowe (także te które sprawowały władze wcześniej), które nie tylko nie miały pomysłu, ale także odwagi na restrukturyzację polskiego przemysłu i zmianę mechanizmu działania całej gospodarki. Ostatnim racjonalnym planem wydają się tzw. „ustawy Wilczka”, skądinąd ministra przemysłu w ostatnim komunistycznym rządzie. Potem było już tylko gorzej. Także dzisiejsze rządy Platformy Obywatelskiej, takiego pomysłu nie mają. A może nawet mają, ale kierując się badaniami opinii publicznej boją się go uskutecznić, wszak w podręcznikach partia premier Kopacz jawi się jako liberalna gospodarczo. Jedyny jednak pomysł PO na gospodarkę to podwyższanie podatków (czy wszyscy wiedzą że z początkiem tego rząd wprowadził nowy podatek na benzynę?!) i likwidacja kolejnych zakładów pracy... w tym ostatniej bytomskiej kopalni.
P.S. Po moim mieście chodzą słuchy, że zamknięcie bytomskiej kopalni to kara za to że PO przegrała w Bytomiu wybory samorządowe. Wszak jeszcze nie tak dawno kopalnia Bobrek-Centrum nie była przewidziana do zamknięcia. Oczywiście są to tylko plotki, ale znając realnia działania obecnej władzy, ujawnione m.in. w aferze taśmowej, nie można tego wykluczyć.
