Maksym Ołeksandrowycz Krywcow (ukraiński: Максим Олександрович Кривцов; 22 stycznia 1990 - 7 stycznia 2024) był ukraińskim poetą, osobą publiczną, wolontariuszem i żołnierzem. Był młodszym sierżantem Sił Zbrojnych Ukrainy i uczestnikiem wojny rosyjsko-ukraińskiej.
Teraz rozkwita. Pożegnali poetę i wojownika Maxima Creepy'ego. Petunia wprowadził się do Bush w marcu 2021 roku, aby wymyślić małe mieszkanie w kręgu i poprowadził futro kota w kolorze szminki na & # 8230;) Wiersz, który brzmi jak felieton, łamie mi serce. Serce kilkuset osób podążających za ciałem autora w języku Majów. Ten proces pochówku to pożegnanie z poetą, działaczem obywatelskim, niezwykle twórczym i życzliwym człowiekiem, [# 8230; Pozą teraz rozkwitłą. Pożegnali poetę i wojownika Maxima Creepy. Pierwszą myślą była noestina.
Maksym Kryvtsov ????️
(22 stycznia 1990 - 7 stycznia 2024)
Ukraiński poeta, wolontariusz, uczestnik wojny rosyjsko-ukraińskiej, geniusz.
Przeprowadził się do Buka w połowie marca 2021 roku
wynajął małe mieszkanie w piwnicy i dostał kota
którego futro miało kolor pomady na eklerkach.
Chodził na angielski, siłownię i spowiadał się
Uwielbiał patrzeć, jak pada śnieg
a ulica znikała we mgle.
Słuchał Radiohead, starych albumów Okean Elzy, deszczu, grzmotów i bicia serca dziewczyny, z którą zasypiał.
z którą zasnął w małym mieszkaniu w suterenie
i obudził się w małym mieszkaniu w suterenie
całując jej ciepłą twarz
przywierając do jej lepkiego ciała
zanurzyć dłoń w falach jej włosów
i trzepotać jak mucha na pajęczej sieci.
Zostawiła go jesienią
jak ptaki opuszczają lasy
jak inżynierowie opuszczają fabrykę pod koniec zmiany
i pojechała do Polski
by tam zostać.
Wziął kota, który wyglądał jak ciasto
i powiedział: "Kocie, musimy iść
z nami, jak poranek
jak życie
jak choroba
zrobiło się zimno
jak lód
wojna
Lekcja zwana "Cichym życiem" dobiegła końca.
Ulica znika we mgle
deszcz pada
nie jest w ogóle słuchany
kot wybiega na pole, a wiatr niesie jego imię.
Jest wypisane na krzyżu jak dowód osobisty:
"tu spoczywa numer 234 w wiecznej pamięci.
Marzyła o podróży do Patagonii
o romansie z muzykiem rockowym
o reinkarnacji jako królowa lub ryba.
Planowała napisać książkę
o tym, jak pamięć
jest krucha jak skórka na crème brûlée
wrażliwa jak miłość
kruszy się jak piasek między palcami
i znika
znika
znika.
Kochała swój rower
lody z mlekiem skondensowanym
zbierała pożółkłe liście
jak znaczki
lubiła patrzeć na chmury
rozrzucone jak popcorn
jak zaniedbany chłopiec w kinie.
Podróżowałem samotnie w góry
by wdychać las i powietrze
zbierała herbatę z mięty i wierzbówki
i zbierała gwiazdy, układając je w pamięci jak album ze zdjęciami.
Jej ojciec zmarł w czternastym roku życia
Miała czternaście lat, kiedy jej matka wyjechała do Włoch
i nigdy nie wróciła.
Nie miała żadnych związków, ponieważ zawsze czekała na muzyka rockowego.
Kiedy zima postanowiła zostać
przynajmniej do następnej jesieni
z głośnym i bolesnym ogłoszeniem
a ulice pachniały
przerażającą ciszą
ogniem i ziemią
kruki się rozproszyły
Wtedy nie była już na straconej pozycji
wzięła butelkę z górnej półki
z suszoną herbatą wierzbową i tymiankiem
zaparzyła zioła
przelała do termosu
i zaniosła na posterunki
do chłopaków z obrony terrorystycznej.
Krzyż jest jak tatuaż:
"Tu spoczywa numer 457 w wiecznej pamięci.
Mieszkała niedaleko parku
w małym domku
karmiła wiewiórki
karmiła psy
karmiła pijaków
była strażniczką jesieni
i strażniczką wspomnień
rozsypanych jak cukier.
Miała 54 lata
pracowała w przedsiębiorstwie użyteczności publicznej
nosiła niebieski płaszcz Epicentre
i jeździła na rowerze.
Pomalowała paznokcie na szkarłatny kolor
malowała usta na karmazynowo
i każdej nocy miała karmazynowe sny.
Oglądała "Ukraina mówi"
ocierała łzy białą chusteczką
wspominając swoje dzieciństwo
jak ciepłe było wtedy słońce
przed pójściem spać czytała Kokotyukha
i skakała jak pływak do swoich snów
karmazynowy jak moje paznokcie
szkarłatne jak moje usta.
Czekałem na sobotę
by wytrzeć kurz w pokojach
by wyprać ubrania
ugotować Charlotte
i myśleć o przeszłości.
Została zabita 5 marca
kiedy skręcała w swoją ulicę
na swoim rowerze.
zabita jak noc zabija dzień
jak jesień zabija lato
ukrzyżowana przez linię kPvt.
Na krzyżu widnieje napis jak na tablicy ogłoszeń:
"tu spoczywa numer 451 w wiecznej pamięci.
Na ulicach i na polach
pojawiały się nowe Golgoty
tylko kule zamiast gwoździ
tylko artyleria zamiast włóczni.
Chciałem
liczyć dni do lata
liczyć kocięta
liczyć dzieci
liczyć gwiazdy
liczyć do stu podczas zasypiania.
Tutaj spoczywa numer 176 w wiecznej pamięci
Tutaj spoczywa numer 201 w wiecznej pamięci
Tutaj spoczywa numer 163 w wiecznej pamięci
Tutaj spoczywa numer 308, w wiecznej pamięci.
Zielony Kąt
https://rivne.rayon.in.ua/news/669076-nemozhlivo-uyaviti-masshtab-yogo-dushi-u-rivnomu-poproshchalisya-z-viyskovim-ta-poetom-maksimom-dali-krivtsovim
https://novynarnia.com/2024/01/11/teper-vin-rozkvitne-fialkoyu-u-kyyevi-poproshhalysya-z-poetom-i-voyinom-maksymom-kryvczovym-dali-fotoreportazh/
