Szpary w podłogach drewnianych są związane z okresem zimowym, a konkretnie z sezonem grzewczym. Drewno na poodłogi suszone w trakcie dość skomplikowanego procesu, sprzedawane jest z 9 % wilgotnością +/- 2 %. Suszenie drewna do takiej wartości ma taki oto sens, że te 9 % wilgotności odpowiada warunkom w pomieszczeniu, gdzie temperatura powietrza wynosi 20 stopni C i wilgotność powietrza 50 %. Te z kolei to optymalne warunki dla egzystencji człowieka i tak, bylibyśmy w stanie je utrzymać przez cały rok, nasz parkiet, czy deski podłogowe, nawet warstwowe nie wykazałyby żadnej szparki.
W praktyce, taki rygor bez skomplikowanych urządzeń klimatyzacyjnych, które posiadają np. muzea jest nie do wykonania. W lecie mamy do czynienia z wilgotnością powietrza osiągajacą w mieszkaniu wartości nawet do 75 % i powyżej. To są idealne warunki dla egzystencji roztoczy, których odchody zawierają alergeny, powodujace uczulenia. W zimie, natomiast, centralne ogrzewanie redukuje wilgotność powietrza nawet do 20 %. Następstwem są wysychające śluzówki i zwiększona podatność na przeziębienia.
Przy wzroście wilgotności powietrza z 50 do 75% w zależności od gatunku drewna w krótszym ,albo dłuższym terminie wilgotność drewna wzrośnie z 9 do 11 %. Każdy przyrost tej wartości o 1 % powoduje zwiększenie szerokości drewnianego elementu o 0,25 %.
Trzeba więc postawić pytanie, jak żyć?
Ano w lecie wietrzyć, gdyż wiele więcej nie możemy zrobić, natomiast w zimie naczynia z wodą, nawilżacze powietrza, lub kwiaty pozwolą poprawić warunki klimatyczne, co ma znaczenie zarówno dla nas, jak i naszych podlóg.
Wskazówka. Szpary są regularne na całej powierzchni, znaczy że drewno zostało położone zgodnie z regułami sztuki. Szpary są nieregularnie rozmieszczone i różnej szrokości, to znaczy, że ktoś dał ciała.
