Przygotowania czas zacząć.
To już wtorek.
Najwyższy czas.
Dywany na trzepaku koło śmietnika, boiska, bloku, garażu, płotu (niepotrzebne skreślić) pora już (najwyższa) wytrzepać. Rozwinąć, zwinąć, wyszczotkować.
Kto jeszcze nie umył okien, sąsiedzi już dawno myli, ten fleja. Brudas i wstyd.
"Nadejszła" już też z pewnością ostatnia chwila, by udać się tam lub i tu.
I kupić. Wszystko. I to, czego jeszcze nie mamy. I to, co właśnie na święta kupić od dawna zamierzaliśmy. I to, czego na pewno nie potrzebujemy. Teraz. Koniecznie.
Tymczasem...
Na polskich internetowych forach gorączka przedświątecznych zakupów miesza się z tym, co w kraju nazywane jest polityką. Świętemu oburzeniu wraz z ogromnym zagrożeniem i żądaniem dymisji (tej i kolejnej oraz koniecznie natychmiastowej) wtóruje aura jajek i niczego nie świadomych zajączków. O wypiekach nie zapominając. Tych na twarzy także. Rocznice zgonów, pogrzebów, pochowków i liczba uczestników ich obchodów ze szczególnym wyszczególnieniem osób na nich nieobecnych stały się wydarzeniem. Zdawać by się mogło. Komu...
A tu znowu.
Jajka (tanie?), cukier (potaniał?), benzyna (podrożała?), korek. Gdzie oni wszyscy akurat teraz muszą jechać....
I jeszcze matura za pasem.
Hej, to (już) matura. A z nią perspektywy. Nowe, szerokie i życiowe. Na przykład wyższych uczelni. Jak chociażby ta: "wzmocnienie potencjału drogą do wzrostu liczby absolwentów kierunku o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy". I... wszystko jasne. Chyba, że... "już za rok matura".
A jutro środa. Już środa.
W reklamie pewnej firmy komputerowej nawet jajko pracuje profesjonalnie. O "Windows 7" nie wspominając. W kolejnej kuszą soczyste kabanosy i chrzan. To przecież... "tradycja". A może by tak w okolicy świąt pomyśleć właśnie o większych zakupach? Samochód, garnitur, klimatyzacja? Na pewno można zapłacić kartą. Jaką?
O tym więcej już jutro.
