W swojej książce p.t. "Czy Einstein miał rację * Nowy model, a może rzeczywistość Wszechświata", którą opublikowałem w Internecie w witrynieo nazwie "Fizyka i Kosmologia Alternatywna" ( można ją znaleźć pod tym hasłem) napisałem, że istotą dynamiki jest przekaz ruchu.
Każde oddziaływanie między ciałami materialnymi jest przekazem ruchu. Jedno ciało jest dawcą ruchu, drugie jest biorcą ruchu. Moim zdaniem, ten fakt uszedł uwadze fizyków, następców Newtona. Przyjęli dosłownie to co było napisane w jego słynnym dziele p.t. "Philosophiae Naturalis Principia Mathematica.W samym tytule Newton zaznaczył, że są to matematyczne zasady zjawisk przyrody. Newton wypowiadał się, że nie jest twórcą hipotez na temat natury zjawisk przyrodniczych. Zatem dobrze wiedział o czym pisze. Zjawiska związane z ruchem ciał ujmował ilościowo.
Natomiast naukowi spadkobiercy Newtona rozumieli i do tej pory rozumieją jego dynamikę dosłownie zarówno ilościowo jak i jakościowo.
Nikt z fizyków nie zauważył, że do osiągnięcia skutków dynamicznych warunkiem koniecznym jest bezpośredni kontakt przynajmniej dwóch ciał.
Taki kontakt przy przekazie ruchu między ciałami materialnymi występuje zawsze. Należy przy tym zwrócić uwagę na fakt, że jest on jakościowo inny przy przekazie ruchu między ciałami stałymi, a inny przy przekazie ruchu między ciałami płynnymi, cieczami lub gazami, a ciałami stałymi. Szczególnie jest to widoczne w zjawisku wyporu ciał stałych w cieczy lub gazie w polu grawitacyjnym Ziemi.
Jak widać z mojej wykładni dynamiki Newtona, fizycy w zjawisku ruchu ciał materialnych "zgubili" jego faktyczne źródło czyli dawcę ruchu. Przyjęli za Newtonem, że źródłem ruchu ciał materialnych jest siła. Tymczasem siła jest tu skutkiem-naciskiem, który ma to do siebie, że jest łatwo mierzalny i ilościowo łatwo uchwytny. Siła jest zatem tylko jednym z parametrów ilościowych zjawiska przekazu ruchu między ciałami materialnymi. W swoim ilościowym ujęciu zjawiska przekazu ruchu Newton zamienił przyczynę ze skutkiem. Dla poprawności matematycznej jego zasad dynamiki nie miało to znaczenia, a znacznie upraszczało równania.
W jakościowym obrazie zjawiska ruchu ciał materialnych siła jest dowodem istnienia kontaktu między ciałami w akcie przekazu ruchu.
Ta wykładnia dynamiki, którą wystawiam na krytykę, prowadzi do kardynalnych wniosków odnośnie całej fizyki, a także astronomii.
Warunek bezpośredniego kontaktu między dawcą i biorcą w akcie przekazu ruchu świadczy o tym, że:
1. - w przyrodzie nie występują zdalne oddziaływania,zdalne przekazy ruchu, między ciałami materialnymi,
2. - nie istnieje zatem zjawisko przyciągania się ciał materialnych,
3. - zjawisko grawitacji powoduje ciecz (eter kosmiczny) wypełniającaprzestrzeń między materialną Wszechświata,
4. - zatem zjawisko grawitacji ma w skali kosmicznej zasięg lokalny
5. - eter kosmiczny jest również przyczyną występowania zjawiska bezwładności ciał materialnych.
Sądzę, że zasady dynamiki Newtona są dowodem teoretycznym na rzeczywiste istnienie kosmicznego eteru.
Na temat swojej wykładni dynamiki Newtona napisałem artykuł
p.t." Istota dynamiki Newtona", który wysłałem do redakcji czasopisma "Postępy fizyki", "Świata Nauki", "Fotonu" i "Delty", które popularyzują w Polsce naukę, z prośbą o jego opublikowanie. Wysłałem też ten artykuł do redakcji "Polityki".
Niestety nie otrzymałem absolutnie żadnej odpowiedzi. Wnoszę stąd, że te czasopisma redagują sami niepiśmienni ludzie. No cóż, u nas w Polsce następuje powolna degradacja społeczna.
Ten artykuł opublikuję w aneksie, który będzie znajdował się na końcu książki.
