Wigilia Bożego Narodzenia to podobno, między innymi, czas wybaczania. Trudno, będzie nieświątecznie. Nie jestem zresztą pewien, czy nie wybaczyłem, nie wybaczę, lub wybaczyć nie chcę. Wiem, że chciałbym zwykłej sprawiedliwości, której przejawem są procesy sądowe i wyroki. Takie, jakie zapadły świeżo w Argentynie: 16 członków junty lat 1976-83 dostało dożywocie, siedmiu - wyroki od 8 do 14 lat. Siedmiu kolejnych uniewinniono z braku dowodów
.
Dożywocie dostał m.in. szef junty Jorge R. Videla. To jego drugi wyrok: po pierwszym odsiedział sześć lat i został ułaskawiony. Innych objęły amnestie. W 2002 wahadło przechyliło się w drugą stronę. Amnestie zostały uchylone. Sprawy wznowiono. Dziś nie brak opinii, że to symboliczne wyroki - np. Videla ma 85 lat. Czy to ważne? Dla jednych zapewne tak, dla innych nie...
Gdyby w Polsce zapadł wyrok w procesie Jaruzelskiego, nie miałbym nic przeciwko zawieszeniu wykonania ewentualnej kary. Nie o zemstę wszak chodzi, lecz o uznanie winy, osądzenie zbrodni. Gdyby, w co wątpię, taki wyrok kiedyś zapadł, nie wdstydziłbym się wyjść na ulicę i podnieść rękę z palcami ułożonymi w literę, "której nie ma w polskim alfabecie". Tak jak ten mężczyzna - jeden z tysięcy demonstrujących radość, że wyroki zapadły. Wczoraj, w Argentynie.
