Wybory parlamentarne w Turcji po raz czwarty wygrała Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP), jest to partia która rządzi w tym kraju nieprzerwanie od trzynastu lat. AKP to partia islamistyczno- konserwatywna, nie da się tego ukryć że jest prozachodnia. W 2002 r. jej zwycięstwo zakończyło rządy wojskowego reżimu autorytarnego, trwające od 1980 po zamachu stanu. Od tego czasu Turcja pod rządami AKP jest krajem demokratycznym, powoli stając się autokratycznym, z perspektywą zostania islamskim.
Po zwycięstwie AKP należy przypuszczać że polityka zagraniczna Turcji nie ulegenie zmianie, tak będzie w przypadku wojny w Syrii, w kontynuacji której Turcja odnosi korzyści gospodarcze oraz polityczne, oczywiście kosztem cywili i mundurowych. Relacje zewnętrzne z krajami takimi jak Iran, Syria czy Izrael też pozostaną niezmienne, niezależnie od wyników wyborów do parlamentu. Turcja Erdogana pod rządami AKP nie zmieni także geopolitycznej orientacji prounijnej, i swego dążenia w dołączeniu do wspólnoty europejskiej.
W polityce wewnętrznej nie należy się również spodziewać zmian w stosunku do mniejszości kurdyjskiej. Zwycięstwo Erdogana wywołało falę protestów i zamieszek Kurdów we wschodniej Turcji, zresztą nie pierwszy raz. Należy pamiętać że w Turcji wśród muzułmanów przeważają sunnici, i to ten odłam islamu stanowi największy odsetek jego wyznawców w tym kraju. Społeczeństwo tureckie jest inteligentne i w dużej mierze świeckie, nie da się wciągnąć przez Erdogana do tworzenia państwa wyznaniowego. Czego wyraz dawali wychodząc protestować na ulice przeciwko władzy, chociażby w 2013 roku w Stambule.
System polityczny Turcji ewulował z autorytaryzmu na demokrację, Erdogan pcha Turcję w stronę systemu islamskiego, ale Turcy nie chcą państwa teologicznego chcą być krajem laickim. Obecenie w większości krajów widoczny jest trend, gdzie wybory bardzo często wygrywają konserwatyści, trzeba się do tego przyzwyczajać.
