Amerykański bożyszcze prasy kobiecej przyjechał do naszego pięknego dziewiczego kraju mlekiem i miodem płynącego co zawdzięczamy niewątpliwie Wałowi Lechęsie i nikomu innemu. Absolutnie nikomu innemu. Potwierdzi to swoim światowym autorytetem sam Azja Tuchajbejowicz, który absolutnie to samo uważał gdy w naszym siermiężno-buraczono-wielkopiecowym kraju była tylko solidarność leśnych towarzyszy. Od tego czasu wiele wody upłynęło w rzece Wiśle ale dzięki zdrowemu stylowi życia wciąż to jeszcze pamiętam.
Mistrz joggingu z okien fury noszącej apokaliptyczne imię, pędzącej po ulicach stolicy zobaczył kraj nasz w rozkwicie jakiego poprzednio nie doznał. To mile łechce nasze zakomplesione i pragnące uznania narodowe ego. Ale były też zauważalne niedociągnięcia. Jak na światowca i kolegę amerykańskich aktorów to niestety bardzo słabo zna język polski w mowie. Donald Tusk mówi natomiast biegle po polsku. Lekkie niemieckie akcentowanie litery „r” można przemilczeć. Polański też mówi świetnie po polsku a jest, sorry, był kiedyś obywatelem amerykańskim.
Murzyński wódz plemienia przywiózł ze sobą kolorowy perkal i paciorki. Miliard baksów w kieszeni może oszołomić każdego biednego tubylca. Gdy przeliczyć to na cysterny wódki to wychodzi, że nie idzie tego przepić. Ile używanych fur można sprowadzić z Reichu, ile przetargów wygrać, aż się w głowie kręci.
Ja jednak kocham liczby względne. Jedno zapytanie do googlownicy i mam planowany na ten rok budżet Departamentu Obrony USA: 527 miliardów dolarów. To są tylko wydatki bezpośrednie na armię. Dzielę ten jeden miliard, który trafi do - całej! - strefy wpływów ZSRR jutro lub w piątek przez planowany na ten rok budżet i wychodzi mi – uwaga, uwaga, każdy może sam to przeliczyć – 0,19%. To jest ta skala zaangażowania. Gdyby dodać do tego wydatki na cele około militarne w wysokości 524 miliardów dolarów to otrzymujemy z tego 1 miliarda – proszę o zachowanie zimnej krwi - 0,1%. Panie pułkowniku Kukliński, larum grają, a ty nie wstajesz, za szablę nie chwytasz?
