Ile razy ja to w swoim krótkim życiu słyszałem. Zazwyczaj wówczas, kiedy ktoś nie potrafił rozwiązać nawet najprostszego zadania z matematyki czy fizyki. Nie wiem, czy w moim otoczeniu kiedykolwiek ktoś wypowiedział te słowa w sensie pozytywnym: “jestem humanistą”. Dlatego, że coś umiem lub robię, a nie z takiego powodu, że się nie znam.
Jeżeli ktoś jeszcze nie do końca rozumie, w czym problem, polecam poczytać choćby na Wikipedii, czym ten cały humanizm jest. A w skrócie napiszę tylko, że tłumaczenie nim swojej niewiedzy to ignorancja na poziomie hard.
- Paul Mayne / Foter / CC BY-NC-SA
(...)
Nie każdy jest obdarzony myśleniem analitycznym – dlatego niektórym nauka przedmiotów ścisłych przychodzi z większym trudem. Ale jeżeli radzisz sobie świetnie z zapamiętywaniem dat i potrafisz interpretować fakty, ale za nic nie potrafisz opanować podstaw matematyki, coś tu jest nie tak (podobnie zresztą w drugą stronę – w naukach takich, jak historia, logika też się przydaje).
Tylko nie mów, że jesteś humanistą, jeśli po prostu nie chciało ci się uczyć matematyki, a twoja znajomość nauk nazywanych powszechnie humanistycznymi ogranicza się do umiejętności czytania i pisania. Bo może po prostu nie chciało ci się uczyć i myśleć, a mówienie o “humanistycznej duszy” to tylko wygodne wytłumaczenie. Bycie humanistą zobowiązuje – a przez takie gadanie ludzi, którzy nie znają się na niczym nawet w wymiarze podstawowym skutkuje właśnie tym, że używanie słowa “humanista” wywołuje na twarzach ludzi uśmieszek. Wcale się nie dziwię.
Całość na blogu: http://matelusz.pl/a-moze-wcale-nie-jestes-humanista/
