Znów nieopatrznie otworzyłem internet. Znów mentalne miernoty z wysokim współczynnikiem samooceny, zostały spuszczone ze smyczy, by przykryć medialnie niewygodne dla partii rządzącej wydarzenia, takie jak raport MAK, bankrutujący system emerytalny, krach inwestycji drogowych, czy definitywny upadek polityki "pojednania" i "miłości" w stosunku do Federacji Rosyjskiej. Polityki, która – wybaczcie, że polecę w konwencji Pana Biedronia – z naszej strony ma wszelkie znamiona samogwałtu.
Medialna machina do robienia wody z mózgów ruszyła pełną parą, . Temat? Stan ciała i umysłu Pana Jarosława Kaczyńskiego. Jedni psychoanalizują, drudzy wieszczą szybką śmierć, a pierwszy „cyklista” rzeczpospolitej, na okrasę, bierze to wszystko od d**y strony. Gdzie jest granica chamstwa i nagonki na człowieka? Na jakim poziomie musimy być jako społeczeństwo, skoro tego rodzaju zagrywki wypełniają czołówki informacyjne, miast pogrążać pomysłodawców w niebycie i próżni społecznej dezaprobaty dla takich zachowań?
Zamiast tego, jest rechot i poklask. Jest akcja „Dzień bez Smoleńska”, bo „młodzi wykształceni” z „fejsbuka”, są już „znudzeni”. Ta sprawa nie jest „cool”, a jeszcze grozi dysonansem poznawczym i utratą dobrego samopoczucia. Co się tam stało? Kogo to obchodzi? Przecież Sprawy smoleńskiej nie da się ani wypić czy zakąsić, ani tym bardziej (nomen omen) „przelecieć”. Przed zakończeniem „fejsbuokwej akcji” udało się zebrać ponoć 100 tys. kliknięć. Ciekawe ile kliknięć zebrałby „Dzień bez chamstwa i pogardy w mediach”, albo „Dzień bez celebrytów i Reality Show”. Mam niemiłe przeczucie, że znacznie mniej. By być po „jasnej stronie mocy” nie trzeba wiele, wystarczy głośno powtarzać to co „wszyscy przecież wiedzą”. Jakże przyjemnie jest poczucie przynależności i bezpieczeństwa w beczącym stadzie. „Czteeeeeery nogi dobrzeeeeeee, dwie nogi źleeeeee”, a „kto nie skacze, broni krzyża!”...
