Tusk w rękach Putina 2

Po napisaniu tekstu „Tusk w rękach Putina”, w której jedną z wiodących tez, była taka, że Tusk został uzależniony od Putina i po brutalnym upokorzeniu jest na jego łaskach, naszły mnie wątpliwości.

Jedną z przyczyn była lektura analizy Aleksandra Ściosa pod tytułem „Jak zdetonować Smoleńską „Bombę”?”.Uważa on, że Tusk będąc jedynym filarem popularności obecnego układu rządowego, jest niezbędnym elementem zachowania wpływów przez Putina. Z braku możliwości stworzenia alternatywy (w krótkiej perspektywie do wyborów) nie jest więc on zainteresowany jego usunięciem, wymianą lub osłabianiem pozycji.

Moje wątpliwości rozwiał częściowo Zdzisław Krasnodębski prezentujący we wczorajszej Rz bardzo ciekawe stanowisko w tej kwestii, będące swego rodzaju syntezą mojej tezy i wydawałoby się przeciwnej Aleksandra Ściosa. Zdzisław Krasnodębski także powątpiewa, że Putinowi zależałoby na usunięciu/osłabieniu Tuska, ale uważa że w ostatecznym rozrachunku zwyciężyły racje propagandowe, nieokazywania wielkoduszności a przez to własnej słabości. Nie do końca zgadzam się z tą argumentacją nawet jeśli wspomaga moją tezę. Uważam, że propagandowo Putin niewiele zyskał. Ci co mieli wiedzieć, że ma nowego lennika już to wiedzą. Demonstracja siły nie jest potrzebna. Nie sądzę też by kierował się tak małostkowymi motywacjami jak upokorzenie kogoś jeśli nie stoi za tym interes.

Aby dalej rozważać tą kwestię musimy przyjąć kilka założeń.

Po pierwsze, że nie ma w Polsce ośrodków bardziej prorosyjskich niż przedMAKowski Tusk. Gdyby to było prawdą Aleksander Ścios miałby niewątpliwie rację. Moim zdaniem są jednak więksi zaprzańcy, którzy pójdą na jeszcze większe ustępstwa niż nawet poMAKowski Tusk. Ba słaby Tusk będzie zmuszony do większych ustępstw.

Po drugie, należy wziąć pod uwagę że Tusk swoją pozycję zawdzięcza porozumieniu pomiędzy Niemcami a Rosją i wspólnym działaniom obecnej w Polsce agentury tych państw oraz kontrolowanych prze te państwa ośrodków wpływu, medialnych koncernów etc.

Kiedyś postawiłem tezę, że dzięki likwidacji Komisji Weryfikacyjnej WSI, Platformie udało się przejąć wsparcie aktywów od SLD – uważam że jest ona nadal aktualna ale nie jest to sytuacja nieodwracalna. Uważam też, że SLD jest bardziej prorosyjskie niż PSL (PSL oceniam jako partię oligarchiczną), jest też bardziej skłonne do ustępstw, może to być więc gra na pozbycie się PSL jako koalicjanta w przyszłym rządzie – co przy osłabieniu pozycji Tuska, obsadzeniu agentem WSI pozycji prezydenta - zdecydowanie zwiększa wpływy Rosjan.

Po trzecie, warto rozważyć zmianę wartości danego polityka w czasie. Politycy podobnie jak wszystko zmieniają swoją wartość. Dziś Tusk to aktyw jutro, szczególnie w kontekście zagrożeń, może się okazać trudno pozbywalnym balastem. W kontekście kryzysu, w kontekście prawdy Smoleńskiej, musi nastąpić tąpnięcie jego popularności nawet wbrew medialnej osłonie. Prawda się przebije prędzej czy później. Myślę też, że Putin obstawia więcej niż jednego konia w wyścigu o władzę, a Tusk jest już zużyty. Dodatkowo jego współwłaścicielem jest w 50% niemiecka stajnia – a z tą Putin musi się jeszcze liczyć. Po co w niego inwestować? Długoterminowo to kiepska inwestycja, krótkoterminowo nie ma zagrożenia utraty kontroli.

Już samo kontrolowanie pozycji Prezydenta RP pozwala na podjęcie większego ryzyka. Daje to Putinowi gwarancję że żadne strategicznie istotne zmiany nie mogą zostać dokonane. Grając w tą ryzykowną grę, Putin musi mieć pewność, że osłabienie Tuska lub jego eliminacja nie skończy się oddaniem władzy w niekontrolowane ręce - PiS. Dodatkową tego gwarancją może być koalicja PO-SLD. W ten sposób Putin zwiększy udział we władzach w Polsce, redukując jednocześnie ryzyko jej całkowitej utraty (np. na skutek kompromitacji Tuska) na co sam A.Ścios słusznie zwraca uwagę.

PS: w tym kontekście należy rozważyć rezygnację Tuska z kandydowania na urząd Prezydenta RP jako decyzję wymuszoną.