Tożsamość a kultura. Związek tożsamości z kulturą dostrzegamy dopiero wtedy, gdy spotykamy osobę z obcej kultury. Aby być akceptowanymi, musimy się dostosować. Konformizm jest przyjemny, bo buduje poczucie wspólnoty. Jesteśmy niewolnikami stereotypów kulturowych. Nie widzimy Johna, widzimy Afroamerykanina, nie widzimy Ahmeda, widzimy Araba. Dopiero pozytywne doświadczenia pozwalają dostrzec nam odmienną kulturowo osobę w jej indywidualności.
Tożsamość a religia. Kultury nie bronimy tak, jak bronimy religii. Większość nie zauważa swojej przynależności do kultury, ale podkreśla swoją przynależność do religii. Powód może być prosty: religię świadomie praktykujemy. Kulturę dostrzegamy na styku kultur. Religia jest podstawowym składnikiem tożsamości, dostarcza wytycznych zachowania.
Tożsamość a moda. Moda daje iluzję rozwoju, podążamy za trendami. Moda buduje iluzję przynależności, podobnie wyglądamy. Moda wymaga przyjemnego posiadania nowych rzeczy. Tą postawę nazwałabym rozwojem budowanym na posiadaniu, przyjemnym.
Tożsamość a cele. Trudny temat. Cel wykracza poza teraźniejszość. Realizując cel, przesuwamy się w przestrzeni w jakimś wymiarze. Najczęściej cel wybieramy w zgodzie z tożsamością. Pojawia się ważne pytanie: jak realizować cel sprzeczny z tożsamością? Wszystkie nasze przekonania i umiejętności są związane z tożsamością. Ważnym w tym temacie jest praktyczne budowanie dystansu. Cele praktyczne nie są trudne. Znajdujemy w internecie instrukcję i realizujemy zadanie. Cele rozwojowe są trudniejsze, bo musimy zmienić nawyki. Najtrudniejsza jest zmiana tożsamości, bo musimy wkroczyć w pustkę. Musimy porzucić dopasowaną tożsamość, by przyjąć coś czego nie znamy. Nie znamy własnych reakcji na nową przynależność. Nie jesteśmy lojalni wobec niej. Krokiem pośrednim może być postawa outsidera. Aby przyjąć nową tożsamość, na poziomie głębokim musimy doceniać wartość grupy, do której wchodzimy.
Tożsamość a wybory. Wybory bezrefleksyjne są zgodne z tożsamością.
Tożsamość a media. Media budują tożsamość. Podpowiadają zachowania, wartości, styl życia. Media zastępują życie w wiosce, w której uczyliśmy się od innych. Naśladujemy, powtarzamy zachowania, z powtórzeń rodzi się tożsamość.
Tożsamość a segregacja. Tożsamość, to wyłonienie z tłumu konkretnej postaci. Segregacja jest z nią związana. Są podobni do nas i są inni.
Tożsamość a poczucie własnej wartości. Poczucie własnej wartości budujemy na porównaniach. Chcemy być lepsi, chcemy czuć się lepsi. Nasza grupa jest lepsza, oni są źli. Wśród swoich etykietujemy innych, by wzmocnić własną tożsamość.
Tożsamość a duma. Duma jest narzędziem wzmacniania poczucia własnej wartości, pośrednio wzmacnia siłę przebicia. Duma wynika z szacunku do siebie. Aby czerpać siłę z tego kim jesteśmy, musimy być z siebie dumni. Sama akceptacja nie wystarcza, akceptacja jest obojętna emocjonalnie. Duma jest emocjonalnie gorąca.
Tożsamość a przeniesienie. Zastanawiałam się, dlaczego ludzie są fanami? Kibic to fan drużyny sportowej, bardziej agresywna odmiana. Grzejemy się w blasku swoich idoli, żyjemy ich życiem, które podglądamy. Dzielimy z innymi emocje, które wzmocnione na koncertach, stadionach porywają. Dlaczego piszę o przeniesieniu w kontekście fanów? Co jest przenoszone? Z czego do czego? Dzielimy cudzą wielkość. Mój idol jest lepszy niż twój, więc ja jestem lepszy.
Tożsamość a grupa jako narzędzie bezpieczeństwa. Podział niesie korzyść dla grupy, wzmacnia lojalność członków. Wspieramy swoich członków grupy, odrzucamy obcych. Swoich znamy, obcych nie znamy. W grupie jesteśmy silniejsi. W czasach przedindustrialnych tylko grupa zapewniała przetrwanie, więc mamy potrzebę przynależności, która niezaspokojona niszczy dobrostan.
Tożsamość a bezpieczeństwo. Temat tylko z pozoru podobny do poprzedniego. Tożsamość to psychiczne schronienie. Dzięki tożsamości mamy swoje miejsce na Ziemi. Jesteśmy zakorzenieni.
Tożsamość a przynależność. Przynależność jest składową tożsamości. Dzięki przynależności budujemy tożsamość. Postuluję, że tożsamość buduje się dzięki relacjom z ludźmi, rzeczami, zjawiskami. Tożsamość to nasza odpowiedź, która ma nam służyć w przyszłości. Czy mamy kontrolę nad własną tożsamością? Częściową, poprzez wybór relacji i środowiska, w którym żyjemy. Czy warto samodzielnie kształtować tożsamość? Oczywiście, tożsamość to nasze podświadome narzędzia, które mają wpływ na nasze wybory i działania. Zgodnie z definicją tożsamość wynika z przynależności. Zatem, gdy nie przynależymy, nasza tożsamość nie jest ukształtowana.
Tożsamość a prawo serii. Zaskakujący związek. Nie wiem, czy wartościowy. Prezentowanych tekstów nie należy traktować jak definicji, mają inspirować. Prawo serii. Warunki, które sprzyjają powtarzalności reakcji. Osobowość zapewnia powtarzalność. Więc warto zbadać związek tożsamości z osobowością. Osobowość to zbiór nawyków i zachowań, które realizujemy w kontakcie ze światem. Tożsamość to nasze miejsce w świecie, zapis w podświadomości. Każde miejsce sprzyja pewnym zachowaniom, więc tożsamość wpływa na osobowość.
