Dzięki błyskawicznej postawie internautów, którzy zasypali redakcję Los Angeles Times komentarzami i emailami wyrażającymi oburzenie z powodu użycia określenia “nazistowska Polska” w tekście pióra recenzentki teatralnej, F. Kathleen Foley, dodano sprostowanie brzmiące:
"W poprzedniej wersji tej recenzji nieprawidłowo określono kraj, w którym Jerzy Kosiński wzrastał, jako 'nazistowska Polska'[1], a sam tekst poprawiono."[2]
Tego oszczerczego i historycznie fałszywego zwrotu "nazistowska Polska", autorka użyła w recenzji sztuki teatralnej “More Lies About Jerzy” (Więcej kłamstw o Jerzym) Davey’a Holmesa, wystawionej w teatrze Hayworth w Los Angeles, a opowiadającej o żydowskim pisarzu Jerzy Kosińskim (prawdziwe nazwisko Josek Lewinkopf, syn Mojżesza Lewinkopfa), który wychował się w Polsce i po wyjeździe z Polski w 1957 roku, pisząc po angielsku antypolskie paszkwile uzyskał sławę w Stanach Zjednoczonych. Jerzy Kosiński popełnił samobójstwo w 1991 roku gdy wyszło na jaw, że jego główna książka jest plagiatem.
Nie są dotychczas znane jakiekolwiek kroki podjęte przez polskie placówki dyplomatyczne - zatrudniające różnego rodzaju “attache kulturalnych” mających m.in. za zadanie promowanie i dbanie o dobre imię Polski – w proteście przeciwko temu kolejnemu już oszczerstwu pojawiającemu się w prasie amerykańskiej.
Jednym z bardziej ulubionych antypolskich zwrotów stosowanych w prasie zachodniej, jest określenie “polskie obozy koncentracyjne”, które niedawno użyte zostało przez żydowskiego dziennikarza na łamach poczytnego tygodnika Parade (75 milionów czytelników, własność żydowskiej rodziny Newhouse vel Neuhaus) oraz w dzienniku The Wall Street Journal, które użyło tego obraźliwego i fałszywego określenia opisując książkę autorstwa Żydówki Lindy Grant.
W prasie światowej szkalujące określenia typu “polskie obozy koncentracyjne” czy “nazistowska Polska” pojawiają się z wielkim natężeniem od co najmniej 10 lat. Są one urzeczywistnieniem w świecie medialnym antypolskiej kampanii zapowiedzianej 19 kwietnia 1996 roku przez ówczesnego szefa Światowego Kongresu Żydów, Israela Singera, który powiedział, że “Polacy nie będą spadkobiercami polskich Żydów. Nigdy na to nie zezwolimy. Będziemy ich nękać tak długo, dopóki Polska się znów nie pokryje lodem. Jeżeli Polska nie zaspokoi żydowskich żądań, będzie publicznie poniżana i atakowana na forum międzynarodowym.” Celem środowisk żydowskich – kontrolujących znaczny obszar mediów – na tym etapie antypolskiej i antykatolickiej działalności, jest wyłudzenie od Polski kwoty 64 miliardów dolarów, jako “odszkodowania” za tzw. utracone mienie żydowskie.
_________________________________
Updated [poprawiono w oryginalnym tekscie angielskim]:
1. A previous version of this review wrongly characterized the country where Jerzy Kosinski grew up as “Nazi Poland.”
2. Autobiographical account of his own childhood in Poland during its occupation by Nazi Germany.
____________________
Opracowanie [powyższe]: Bibula Information Service (B.I.S.) - www.bibula.com - na podstawie Los Angeles Times
____________________
Uzupełnienie moje — *andy.
Jerzy Kosiński przedstawił swoją szkalującą Polaków i pełną kłamstw wydaną w 1965 roku książkę "The Painted Bird" (Malowany ptak) jako prawdziwą historię swojego życia w czasie Holokaustu w Polsce. Książka ta została bardzo wysoko oceniona przez środowiska żydowskie w USA, trafiła nawet jako lektura do wielu szkół oraz otrzymała wiele pochwał, w tym m.in. od samego Elie Wiesel'a publikującego antypolskie oszczerstwa na stronach interentowych swoje fundacji. W The New York Times Book Review Wiesel napisał, że książka Kosińskiego jest "Jedną z najlepszych... Napisana z głęboką szczerością oraz współczuciem". Ta fałszywa biografia Kosińskiego była przetłumaczona na wiele jzyków i otrzymała nawet francuską nagrodę Prix du Meilleur Livre Etranger...
D.G. Myers w artykule zatytułowanym "A Life Beyond Repair" (Życie nie nadające się do naprawy) recezjuje książkę "Jerzy Kosinski: A Biography" napisaną przez Jamesa Parka Sloana. D.G. Myers także cytuje Ellie Wiesela, który powiedział: "To jest jak kronika, w ten sposób "Malowany Ptak" osiąga swoją niecodzienną siłę".* D.G. Myers pisze, że do powstania swoich książek Kosiński wykorzystywał pracę tlumaczy, o których nigdy nie mówił.
Zdaniem prof. Iwo Cypriana Pogonowskiego, m.in. pornograficzny charakter "Malowanego Ptaka", w tym i naturalistyczne opisy gwałtów zbiorowych, seksu z kozłem i psem itp. — był przyczyną jej komercyjnej popularności w Ameryce Północnej.** W 1982 roku czasopismo Village Voice zarzuciło Kosińskiemu plagiat książki "Being There" oraz wykorzystywanie ghost writers z uwagi na zbyt dużą różnicę stylu w jego książkach.
O wielu kłamstwach oraz mataczeniach Kosińskiego w "Malowanym ptaku" Joanna Siedlecka napisała w 1993 roku książkę zatytułowaną "Czarny ptasior".
_____________
* Zob. D.G. Myers, A Life Beyond Repair, w First Things, October 1996, s. 58-64, Books in Review, http://www.leaderu.com/ftissues/ft9610/myers.html
** Zob. Jerzy Josek Nikodem Lewinkopf Kosinski and two other literary profiteers of the Holocaust, http://www.pogonowski.com/display.php?textid=410
