Uważni salonowicze mogli ostatnio zaobserwować wzmożenie aktywności pisarskiej Kazimierza Wóycickiego, historyka i politologa, pracownika UW. Oczywiście, bloger Wóycicki był dość widoczny w S24 i wcześniej, bo swą działalność pedagogiczno-wychowawczą, choć po prawdzie polityczno-propagandową (tyle że w wersji soft i dość kulturalnie) uprawiał już tu od roku. Zamieścił przez ten czas 54 posty i ponad 300 komentarzy, co oznacza, że pisał średnio raz na tydzień. Ale statystyka, jak wiadomo, nie oddaje stanu rzeczy. Blogopisanie Wóycickiego odznaczało się dużymi wahnięciami, jeśli idzie o częstotliwość, z jaką pojawiał się w Salonie. Bo albo pisał co kilka dni, albo znikał na parę tygodni. Po czym wracał... W gruncie rzeczy, normalka.
Od trzech dni Kazimierz Wóycicki pojawia się w S24 codziennie, z prowokacyjnie prawomyślnym wypracowaniem oraz najczęściej poczciwie flegmatycznymi, choć zdarzy się, że i złośliwymi komentarzami. Eksponowany na SG, jakżeby inaczej, były naczelny i były dyrektor ostro walczy o... I tu jest zagadka: o pozycję żony zatrudnionej w kancelarii prezydenta? Czy raczej o swój powrót do, no może nie dziennikarstwa, ale do kierowania jakąś większą gazetą? Nie bez kozery Wóycicki przypomniał dziś na swym blogu, że nieopierzonego jeszcze Cezarego Gmyza przyjmował do „Życia Warszawy”, któremu przed laty szefował.
Czytelnikom, którzy podadzą prawidłową odpowiedź na te pytania, należy się batonik albo jakaś słona przekąska. Do wyboru.
Aha, jeszcze jedno: ciekawe, jak na te zachody blogera z uniwersyteckim sznytem zapatruje się RR-K, która forsuje zupełnie inną, choć też związaną z Salonem, kandydaturę na nowego głównodowodzącego przeformatowanej Rzepy?
