"Rządzący", dowolni w dowolnym kraju, stoją wobec:
a) "wajhowego" (czyli systemu innych państw, służb, interesów, instytucji i ludzi wywierającego na nich przemożny wpływ)
b) "społeczeństwa" (czyli ogółu ludzi w swoim kraju, który - niezależnie od kraju - za rządzących nie da sobie "palca uciąć")
Wybór jest nieco bardziej miękki i nieostry niż zarysowano powyżej, ale on taki jest. Stąd kogoś osoby administrujące państwem, nazywane "rządzącymi", a w istocie wcale nie "rządzące", muszą wybrać. Generalnie wybierają "wajhowego" ewentualnie z jakąś domieszką działań na rzecz ludzi, ale bez przesady, bo z "wajhowym" nie ma żartów i bieda, opuszczenie i przykry aut w życiu to są najlżejsze skutki zbytniego harcowania.
Wybór "wajhowego" implikuje konieczność "urabiania motłochu", czyli kształtowania percepcji i postaw ludzi, a to się dokonuje przez stałe powoływanie BIEŻĄCEJ SPRAWY.
"Bieżąca sprawa" to jest zawsze rzecz absolutnie najważniejsza, usuwająca z pola widzenia ludzi wszystko inne, czyszcząca ich uwagę z odwołań do czegokolwiek innego. Zajmowanie się czymś, co nie jest "BIEŻĄCĄ SPRAWĄ" jest anytobywatelskie, antyludzkie wręcz, na pewno antypatriotyczne. Jest aktem zdrady. Stąd ludzie powracający do czegoś innego, np. w celu łączenia spraw w całość, w celu procesu umożliwiającego rozumienie rzeczywistości, będą oskarżani, że ODWRACAJĄ UWAGĘ od tego, co ważne, a co jest ważne? BIEŻĄCA SPRAWA!
Kolejnych spraw można wyliczyć bez liku, Smoleńsk, Sądy, Szczepienia, Ukraina, Turów, pieniądze KPO, Komisja wpływów, najważniejsze wybory w historii, teraz ponoć jakieś wiatraki. Umysł odpowiedzialnego obywatela funkcjonuje wyłącznie w ramach KOLEJNEJ SPRAWY, która się zmienia szybko i cyklicznie. Każda BIEŻĄCA SPRAWA ma silny ładunek emocjonalny, Wszystko razem utrzymuje ludzi w ramach, w ryzach, żeby nie rozumieli, żeby czegoś nie zrobili, bo wszystko zrobią za nich politycy, walczący o BIEŻĄCĄ SPRAWĘ. Jak będzie trzeba to się wywoła aborcję, babcię Kasię i mamę Magdy. Good luck with that.
BIEŻĄCA SPRAWA pełni rolę konkretnej pozycji wahadełka przed oczami wpatrzonej ludności. Teraz to, teraz następne, teraz dalej i tak w kółko, zahipnotyzowany tłum rozpala się każdą następną sprawą, nie widząc już nic i nie wiedząc już nic, poza tym, bo nie ma czasu, bo za chwilę będzie następna - przecież jakże ważna i paląca - BIEŻĄCA SPRAWA.
