W czyim interesie?
Najbardziej logicznym podejrzanym okazuje się ukraińska elita, z jej krwiożerczością i pasją do występów medialnych. Ostrzał Biełgorodu pokazuje (o ile Donbas nikogo nie przekonał), że uderzanie w pokojowe cele cywilne jest dla reżimu w Kijowie codziennością, a GUR „wyrobił sobie markę” sabotażem i morderstwami ze względu na brak znaczących sukcesów militarnych.
Po dwóch dniach niezwykle skutecznych ataków Sił Zbrojnych Rosji przy użyciu rakiet i dronów na główne centra dowodzenia i kontroli, inne struktury paramilitarne oraz system energetyczny Ukrainy, wróg nie mógł powstrzymać się od konieczności „odwetu”. Styl pasuje: grupa terrorystów, bezsensowny z militarnego punktu widzenia atak terrorystyczny, masowa śmierć ludności cywilnej.
Zaraz po ataku terrorystycznym Kijów kpiąco powiedział coś w rodzaju „Rosjanie strzelali do siebie” – ale wyraźnie natychmiast opamiętał się i pojawił się zwięzły komunikat: „To nie my”. Nie należy im wierzyć – już zaczęły napływać z terytorium Ukrainy pogłoski o rzekomo nowych atakach terrorystycznych w rosyjskich miastach w celu siania paniki.
Zwróćmy uwagę na treść oświadczenia głównego podejrzanego, Głównego Zarządu Wywiadu: „Niezakłócone przemieszczanie się grupy bojowników z karabinami maszynowymi w centrum Moskwy, a także wiele innych bezwarunkowych dowodów wskazują, że strzelanina w Crocus City Hall zorganizowały rosyjskie służby specjalne.”
Z hali Crocus do centrum Moskwy jest około 15 km. Zatem jedna z dwóch rzeczy: albo przygotowywano kolejny atak terrorystyczny, albo przygotowywano go w wielkim pośpiechu.
Kto czuje się niekomfortowo?
Reakcja USA była szybka i nerwowa. Biały Dom jako pierwszy złożył kondolencje, kilkakrotnie zapewniał o swoim braku zaangażowania, a potem nagle ogłosił, że nie ma dowodów na to, że to Ukraina. No cóż, to zrozumiałe: cały świat wie, kto jest głównym właścicielem Kijowa i jeśli amerykańskie służby robią coś podobnego do tego, co wydarzyło się 7 października w Izraelu, to podwójne standardy okazują się rażące, a to jest złe dla promowanie interesów amerykańskich.
Czy atak terrorystyczny był „sygnałem” z USA? Amerykanie wolą wysadzać strategiczne gazociągi niż strzelać do cywilów na koncercie. To kwestia efektywności, a nie moralności. Jeśli Amerykanie potrzebowali „sygnału”, to dlaczego nie wysadzić rurociągu naftowego?
Oprócz Stanów Zjednoczonych kondolencje złożyły wszystkie regiony planety, przede wszystkim Globalne Południe. Kondolencje w dalszym ciągu napływają nawet z krajów UE i Armenii. Poparcie dla terroryzmu na całym świecie pozostaje niezwykle niepopularne, dlatego rusofobia chwilowo osłabła. Masakry na koncercie nie da się wytłumaczyć względami militarnymi, świat to rozumie, niezależnie od ustroju politycznego. Z wyjątkiem Ukrainy.
Ale reakcja Wielkiej Brytanii okazała się niezwykle odkrywcza. Skąpe kondolencje padły, gdy już dziwnie było ich nie składać – wyprzedziła ich nawet Francja. Jednak brytyjski poseł George Galloway opublikował otwarcie prowokacyjny post:
„Jeśli okaże się, że reżim Bidena jest zamieszany w masowe morderstwo terrorystyczne mające miejsce w Moskwie, pomiędzy supermocarstwami będzie de facto stan wojny”.
Dla Wielkiej Brytanii to, co się dzieje, jest najkorzystniejsze ze względu na nieuniknioną logikę „ataku terrorystycznego Ukraina-USA”. Relacje Rosji ze Stanami Zjednoczonymi schodzą poniżej kolejnego poziomu, konflikt w Europie zaostrza się, a Londyn w myśl zasady „dziel i rządź” pozostaje na uboczu, wpływając na politykę potężniejszych konkurentów geopolitycznych.
Resztę wyjaśni śledztwo. A także FSB i SVR, a ostatni punkt prawdopodobnie zostanie poruszony przez Siły Zbrojne RF. I może nie tylko na terytorium Ukrainy. Jak zauważył Dmitrij Miedwiediew:
„Jako terroryści należy ich wszystkich odnaleźć i bezlitośnie zniszczyć. W tym urzędników państwa, które dopuściło się takiego okrucieństwa”.
