Trudno nazwać rekonstrukcją odejście Szałamachy. Nie realizował on żadnej jasnej koncepcji, a tylko prowadził jakieś podjazdy z Morawieckim. Jego odejście oznacza tylko tyle, że Morawiecki nie będzie już mógł dłużej opowiadać, że nie robi, bo ktoś mu przeszkadza. W ten sposób wypchnął Jackiewicza i Szałamachę. Teraz już chyba nic nie będzie mógł wymyślić, tylko będzie musiał pokazać, czy za trzema slajdami o jego planie coś realnie stoi, czy jest to wydmuszka do mamienia Prezesa Rzeczypospolitej.
Były jednak dzisiaj dwie rzeczy ciekawe. Konferencja prasowa premier Szydło opóźniała się o dwie godziny. Wyglądało na to, że do końca waży się, czy rekonstrukcja będzie płytka jak się w końcu stało, czy jednak poleci paru innych szefów resortu. Po drugie nominacja Adama Lipińskiego na ministra od spraw zbędnych. Wygląda to trochę tak, jakby na siłę chciano mu zrekompensować odstrzelenie Jackiewicza i Hofmana (zawsze byli postrzegani jako związani z Lipińskim).
W sumie więc wychodzi na to, że do ostatniej chwili ważyło się, czy nie zostanie przeprowadzona autentyczna rekonstrukcja. Na końcu jednak okazało się, że priorytetem jest równoważenie różnych sił odśrodkowych w partii i sprawę zamknięto dziwaczną nominacją Lipińskiego. Innymi słowy, nic tak naprawdę nie załatwiono. To jest jak wlanie wiadra wody w ognisko. Na chwilę przygasło, ale za chwilę wewnątrzpartyjna walka rozgrzeje się od nowa. A wtedy znów usłyszymy o konieczności odwołania Radziwiłła, Waszczykowskiego i innych pionków na tej psychopatycznej szachownicy.
