Ponieważ ukończyłem gimnazjum z wyróżnieniem, czuję się predysponowany do przedstawienia poniższego tekstu. A zainspirowały mnie do tego zuchwalstwa nieustanne połajanki, uwagi, sugestie o braku prawdziwej demokracji w Polsce, jakie płynęły onegdaj z krajów starej Unii a obecnie nieco przycichły z powodu pandemii, aczkolwiek całkowicie nie wygasły. A już polskie sądownictwo wywołuje tam reakcje jak po ukąszeniu, osobiście podejrzewam ukąszenie heglowskie, co oznacza wiarę w ducha historii, który nieuchronnie dokonuje postępu w czasie. Sięgnąłem więc do podręczników z rzeczonej Almae Matris i co odkryłem? Oto gdy polski król w XVI w. mówił do polskiej szlachty: nie jestem królem waszych sumień, na Zachodzie trwały wojny religijne i prześladowania: palono na stosach, ćwiartowano, obdzierano ze skóry. Były też krwawe bunty chłopskie w Niemczech, przeczytałem też coś o Nocy św. Bartłomieja i rzezi Hugenotów. Stu dwóch ludzi puściło się w drogę do wybrzeży Ameryki na pokładzie Mayflower, bo byli prześladowani z powodów religijnych. Później nie bardzo było lepiej: podczas Rewolucji Francuskiej zbytnio nie certowano się z chłopami z Wandei - modus operandi był zbliżony, oprócz wyżej wymienionych doszło jeszcze topienie wieśniaków, broniących religii i swojej własności - w stawach. Chyba nikogo już nie zdziwi, że pomysłodawcą maszyny, umożliwiającej ludobójstwo był dr Guillotin - nomen omen profesor medycyny. Do dziś powstają książki, jak to było możliwe, że kraj który dał światu Bacha i Goethego, dał mu również Adolfa Hitlera, który chociaż był Austriakiem, uważał się za Niemca. Zdziwi niejednego fakt, że odsądzany od czci i wiary przez światową lewicę generał Franco protestował przeciw zbrodniom Hitlera w Polsce, podczas gdy niektórzy antenaci unijnych elit wykazywali wyjątkową spolegliwość wobec hitleryzmu.
A więc Drodzy Przyjaciele ze starej Unii: ciszej nad tą trumną demokracji w Polsce.
