Od momentu wyboru na Przewodniczącego Rady Europejskiej w listopadzie ub. roku, Herman Van Rompuy jest najcichszym politykiem unijnym. Nie pokazuje się nawet tam, gdzie jego obecność wydawałaby się oczywista. Nie było go w czasie prezentacji programu hiszpańskiej prezydencji w PE w styczniu, nie było go, jak wybieraliśmy w tym tygodniu Komisję Europejską, a zapowiadane wcześniej w Parlamencie Europejskim spotkania czy dyskusje z szefem Rady Europejskiej do dziś nie zostały zrealizowane. Szef Rady zniknął także z gazet...
Dziś jednak Herman Van Rompuy musi zdjąć czapkę niewidkę i poprowadzić nadzwyczajny szczyt w Brukseli. Będzie to jego prawdziwy debiut i to od razu na głębokiej wodzie. Potężny kryzys w Grecji będzie analizowany poza okazałymi budynkami Rady, w miejscu nietypowym i nieprzystosowanym do tego typu spotkań. Położona tuż obok Parlamentu, XIX-wieczna i nieduża Biblioteka Solvay nie jest wyposażona w zabezpieczenia zwykle wymagane dla ochrony głów państw, nie posiada też odpowiedniej infrastruktury dla tłumaczy. Zapewne biegle mówiący w trzech językach Herman Van Rompuy liczy, że przywódcy 27 państw znajdą na pewno jakiś wspólny język... Szefowie rządów mają też debatować sami, bez towarzyszących zwykle w takich spotkaniach ministrów spraw zagranicznych.
W szczycie weźmie udział przewodniczący Komisji Europejskiej Jose Barroso oraz prezes Europejskiego Banku Centralnego Jean-Claude Trichet. Ten skład sugeruje, że zagrożenie, jakie stwarza grecki kryzys dla całej strefy euro, jest bardzo poważne. Oczywiście Europa nie będzie płacić greckich długów, ale we własnym interesie musi Ateny wesprzeć solidną pożyczką. Gołym okiem widać, że greckie długi jeszcze bardziej się przez to powiększą...
Jednym z głównych założeń przy wprowadzaniu w 1999 r. nowej waluty ecu (w rozliczeniach bankowych), a od 2002 - euro, była ścisła dyscyplina finansowa, związana zarówno z deficytem budżetowym państw, jak i zadłużeniem publicznym, traktowana jako warunek konieczny dla stabilności waluty i wzrostu gospodarczego całej strefy.
Euro jest walutą w 16 krajach (na 27) w UE i Grecja nie jest jedynym państwem tej strefy, które bardzo "elastycznie" podchodzi do tych warunków. Niemcy i Francja - dziś inicjujące pomoc dla Aten - też mają z tym problem. Jednakze pomysł Hiszpanii, by karać kraje, które nie realizują wspólnych postanowień i nagradzać "pilnych uczniów", niespecjalnie się innym państwom spodobał. Trudno się dziwić, w tej euroklasie większość stanowią uczniowie wymagający korepetycji.
Z pozdrowieniami z Parlamentu Europejskiego,
Lidia Geringer de Oedenberg
