Nie interesuje mnie czyjaś tragedia, bo gdyby mnie interesowała, to musiałbym przeżywać ich około dwustu w tym sezonie, biorąc pod uwagę jedynie wypadki związane z akwenami.
Siłą rzeczy jednak, wypadek na jeziorze Kisajno , jako że sam parę z podobnych miejsc czynnie odwiedziłem, przykuł moją uwagę.
I w ogóle nie chcę o tym pisać- kto był na wodzie, ten sobie jakieś wyobrażenie na temat przebiegu zdarzeń zbuduje i to będzie jego subiektywna projekcja.
Mnie uderza jedna rzecz, mianowicie bezczelna, bezwstydna manipulacja narracją wokół tej sprawy tak, by całe środowisko celebrytów miało szansę na pokłony wobec nieskazitelnej, wspaniałej pary cudownych ludzi z ich otoczenia.
Najpierw, na gorąco mamy doniesienia o relacji ofiary wypadku z jej towarzyszką, wskazującą na zaawansowaną znajomość, opis przebiegu wydarzeń do momentu odesłania "opiekunów"... A teraz nagle, po tygodniu, funduje się opowieść, która jest przeciwstawna tej ustalanej przez dziennikarzy w ciągu tygodnia. Robi to gazeta, która jest super.
Nawet to rozumiem, trzeba jakoś ratować wizerunek, bo inaczej jakieś pomniki i legendy mogą runąć.
Ale to obnaża hipokryzję tego środowiska- Doskonale wiedzą, że rzecz miała się inaczej i będą szeptać o tym po kątach, jednak oficjalnie prześcigną się w pokłonach i afirmacjach.
Powtarzam, guzik mnie obchodzi samo zdarzenie, nie moja sprawa, ale proszę zwrócić uwagę na mechanizm budowania wygodnej narracji, tak z dnia, na dzień, jeśli ma się pieniądze i wpływy. Na to jak się manipuluje świadomością, jak wbrew ustalonym faktom można zmienić postrzeganie rzeczywistości, bo to działa w każdym obszarze- politycznym, historycznym czy obyczajowym.
Ten wypadek dotyczy rodziny i środowiska, jednak już to, co się wokół niego wyprawia medialnie, dotyczy nas wszystkich.
Dlatego napisałem ten tekst.
