SETIOLOGIA (5) – hipotezy

SETIOLOGIA (5) – hipotezy

WIZJA ASTRONOMII PLASTYCZNEJ

Można tu pokusić się o próbę odpowiedzi na pytanie o możliwość istnienia setiocywilizacji i ich znaczenie dla nas na podstawie czysto teoretycznej (Pitagoras ponoć odkrył kulistość Ziemi na tej samej drodze – rozważań w dziedzinie hipotetyki).

5.1. TEORIA FAZ KOSMICZNEGO ŻYCIA A BŁYSKI GAMMA

Zgodnie z wysuniętą niedawno teorią Jamesa Annisa z Fermi Lab w Chicago w USA, czynnikiem okresowo sterylizującym życie Wszechświata, występującym często we wczesnym Wszechświecie (nawet co ok. 3 mln lat na galaktykę), potem coraz rzadziej, są tzw. błyski gamma – najintensywniejsze znane dotąd, o nie w pełni poznanym mechanizmie, burzliwe i gwałtowne zjawiska, związane prawdopodobnie z niektórymi typami czarnych dziur. Spierano się, czy są one zlokalizowane w naszej Galaktyce, czy mają charakter kosmologiczny. Racja jest raczej przy drugim rozwiązaniu. Zjawisko to działa np. w obrębie każdej galaktyki. Między jednym błyskiem a drugim może według teorii powyższego autora wystąpić rozkwit życia i inteligencji w kosmosie. Odbywa się to zgodnie z zasadą tzw. uwolnienia fazowego (cechującego wiele struktur fizycznych, np. wodę, występującą w różnych stanach skupienia). Błyski gamma powodują stan uśpienia i braku rozwoju oraz ekspansji życia. Niektórzy astrofizycy twierdzą, że one wyjaśniają tzw. Milczenie Wszechświata (już wysterylizowanego?). Bardziej prawdopodobne może być, zgodnie z powyższą koncepcją tak, że obecnie jesteśmy w okresie rozkwitu inteligencji kosmicznych.

5.2. TEORIA POZIOMÓW ISTOT ŻYWYCH

Teoria Adama Wiśniewskiego-Snerga zakłada istnienie różnych hierarchicznych poziomów życia. Są to:

Ich zasady są następujące. Szereg tych generacji jest ciągły. Każda istota funkcjonuje w oparciu o prawa materii swojego lub o jeden niższego poziomu. Istota z wyższego poziomu jest nierozpoznawalna przez istotę z poziomu niższego i traktowana przez nią jako obiekt funkcjonujący co najwyżej na jej poziomie. Na przykład roślina nie rozpoznaje zwierzęcia, to – człowieka. Każdy poziom uważa się za najwyższy – zwieńczenie ewolucji (np. tak traktuje swój gatunek człowiek). Ewentualne obce formy życia kosmicznego byłyby niezauważone przez człowieka i nie wchodziłyby z nim w komunikację. Snerg uważa, że umysł (kolejny poziom od poprzedniego) jest zależny od ciała, jednak może nastąpić moment, gdy się uwolni od ciała – wtedy nastąpiłby kres ery kenozoicznej.

Powyższy rysunek autora przedstawia powierzchnię, formy życia i przyszłą obecność człowieka na księżycu odkrytej planety pozasłonecznej.

Ogród – egzoksiężyc planety HD 92788 B.

Promień orbitalny egzoksiężyca a = 2,783 mln km, okres orbitalny T = 15,381 dni, prędkość orbitalna v = 13,157 km/sek.

Materiały źródłowe:

A. D. Aczel, „Prawdopodobieństwo = 1. Dlaczego we wszechświecie musi istnieć inteligentne życie”, Zysk i S-ka, Poznań 2000.

Z. Dworak, Z. Paprotny, Z. Sołtys, „Milczenie Wszechświata”, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997.

W. Maciejewski, „Czy jesteśmy sami w kosmosie?”, „Wiedza i Życie”, 1999, nr 4.

„Teoria względności życia. Z Adamem Wiśniewskim-Snergiem rozmawia Marek Oramus”, „Nowa Fantastyka”, 1996, nr 4.

A. Wiśniewski-Snerg, „Nadistoty”, „Nowa Fantastyka”, 1996, nr 4.

Tagi: hd 92788 b, seti, egzolunarystyka