Pamiętam podniecenie w kręgach poliamorystów z Krytyki Politycznej i okolic natemat.pl po śmierci Wisławy Szymborskiej, która zażyczyła sobie pochówku zdecydowanie ateistycznego z muzyką Elli Fitzgerald w tle. Jak żyła, tak ją pochowano i pewnie już obojętna jej była histeria wokół tego pogrzebu. Że wreszcie bez księdza, że ktoś się odważył przeciwstawić drobnomieszczaństwu i polskiej ciemnocie, która uparcie od wieków twierdzi, że ludzie po śmierci idą "gdzieś" dalej i mają duszę. A przecież każdy Europejczyk znad Wisły wie, ze nie ma czegoś takiego jak dusza, jest nicość a wcześniej truchło.
Ja tam rozumiem takie postawy i je toleruję bez problemu, gorzej jednak z moją tolerancją dla braku logiki i konsekwencji. Oto bowiem jeden z komentarzy ówczesnych, rozpływających się nad wielkością zmarłej poetki, która nie dała się ciemnogrodowi, opisywał poetycko - a jakże - sam moment tego genialnego pochówku - że pani Wisława patrzy na o wszystko ze swojego okna gdzieś tam....w zaświatach. Tak to mniej więcej leciało i mało kto zwrócił uwagę na absurdalność tej "metafory" w tym właśnie kontekście.
Ponieważ w moim domu na całe nieszczęście jeszcze jest telewizor, siadam czasem przed nim późnym wieczorem, kiedy już nie mam siły j i włączam na moment, bo na nic więcej w tym momencie mnie nie stać, jak na pogapienie się w ekran. Najczęściej jest to tvp info. zauważyłam ostatnio, że dziennikarze tvp info w swoim zrzynaniu od dziennikarzy tvn pewnej poetyki przekazu, posunęli się, jak to kopiści do groteski. Oto bowiem na zakończenie wieczornych "wiadomości" puszczają filmik jakiś z youtube, na przykład jakieś kotłujące się po podłodze kociaki, albo rowerzystę akrobata, albo jeszcze coś innego w tym stylu. Nie wiem, czemu ma to służyć, pokazaniu, jacy oni są blisko zwykłych śmiertelników i też wiedzą, czym jarają się ludziska w necie i oni jarają się tym samym, tacy są fajni?
W każdym razie, gdy myślałam, że kolejna granica debilizmu w mediach została przekroczona, włączyłam polskie radio pr 1, a było to dokładnie w dniu 31 października, o 11 przed południem. Po wiadomościach pani redaktorka prowadząca zaprosiła do słuchania kolejnej audycji cyklicznej o książkach.
Dziś - zapowiedziała aksamitnym, mega poważnym głosem - będziemy rozmawiać o szczególnej książce, z okazji tego szczególnego święta Wszystkich Świętych - będzie to biografia profesora Religi.
Tak to prawie dosłownie zabrzmiało, nie żartuję i nie zmyślam. Kolejny krąg już przekroczony.
