Ostatnio spróbowaliśmy podliczyć ilu osobom i rodzinom tak naprawdę w zeszłym roku jako stowarzyszenie Łódź Dla Ludzi pomogliśmy. Wyszło trochę ponad setkę. W pierwszym odruchu pomyślałem ''strasznie mało''; przecież działamy w dużym mieście. Z drugiej strony - jesteśmy przecież skromnymi działaczami społecznymi, budującymi swoje stowarzyszenie od zera. I zrobiliśmy coś z niczego. Coś dzięki Wam.
Mamy na swoim koncie zwycięstwa i porażki. Jakby to banalnie i przesadnie nie brzmiało, jeśli ktoś do nas przyjdzie - nie zostawiamy go; nie damy mu zginąć. Choć czasem to trudne i chciałoby się rzucić to w cholerę. Siedzimy w biurze i narajamy nowe kontakty - do specjalistów, psychologów, prawników. Wyszukujemy mieszkania, pokoje, ośrodki itd.
Czasem załamujemy ręce, łamiemy głowy - ale i tak wyszukujemy jakieś rozwiązanie. Bo każdy ma prawo do mieszkania i dachu nad głową.
W swojej pracy społecznej współpracuję z każdym. Z hardymi katolikami, konserwatystami, z drugiej strony lewakami czy działaczami, którzy swoją pomoc kierują do osób LGBT+. Gdy zwracaliśmy się o pomoc do którejkolwiek ze stron, na co dzień zapewne nie rozmawiających ze sobą, nigdy nie spotkała mnie odpowiedź odmowna. Jak trzeba było pomóc człowiekowi, który np. stracił dach nad głową - jesteśmy razem.
Fajnie, jakbyśmy stworzyli taką Polskę, która umie rozmawiać o podstawowych problemach i je wspólnie rozwiązywać. A nie prać się po gębach w imię wymyślonych przez politycznych macherów racji.
Postaramy się o to w tym roku!
