Dlaczego Kosmos nie jest już interesujący?

  Przez całe tysiąclecia ludzkość patrzyła na gwiazdy i planety.  Interesowano się nimi, myślano o nich, a nawet czczono je jako bóstwa.  Dawni Egipcjanie utożsamiali gwiazdozbiór Oriona z Ozyrysem, Grecy uważali Słońce za boga Heliosa.  Afrykański lud Dogonów otaczał czcią gwiazdę Syriusz.

  W miarę rozwoju nauki zaczęto coraz lepiej poznawać własności tych ciał niebieskich i przyglądać się im przez coraz doskonalsze lunety, a następnie teleskopy.  W XX wieku poznano prawa rządzące ewolucją Wszechświata i gwiazd oraz rozwinięto technikę rakietowa, która umożliwiła po raz pierwszy opuszczenie atmosfery ziemskiej i podróże w przestrzeni kosmicznej.  Pozwoliła ona także na wysyłanie bezzałogowych sond do prawie wszystkich planet i księżyców Układu Słonecznego.  Postęp w tej dziedzinie bywał błyskawiczny.  Od wystrzelenia pierwszego sztucznego satelity Ziemi /1957 r./ do lądowania pierwszego człowieka na Księżycu /1969 r./ upłynęło zaledwie 12 lat !!!

  Początkowo badania te budziły wielkie zainteresowanie i nadzieje.  Rozkwitła literatura science-fiction starająca sie przewidzieć dalsze etapy opanowywania Kosmosu przez ludzi.  NIgdy nie zapomnę tłumów w Domu Ludowym w Bukowinie Tatrzańskiej, które zebrały sie tam by podziwiać pierwsze lądowanie na Księżycu.  Loty kosmiczne budziły w latach 60-tych powszechny entuzjazm.

  I oto w nastepnej dekadzie wszystko się zmieniło.  Przestano nagle interesować sie Kosmosem.  Jeszcze misja Apolla 13 wzbudziła znaczne zainteresowanie z uwagi na poważną awarię do jakiej doszło na pokładzie, ale już nastepne loty na Księżyc nie zwróciły niczyjej uwagi.  Zrezygnowano więc z dalszych lotów  w tym kierunku i rozwinieto program lotów orbitalnych przy pomocy wahadłowców.  Miały one oddźwięk w opinii publicznej tylko wtedy, gdy doszło do katastrofy, jak w przypadku Challengera i Columbii.  W dziedzinie lotów załogowych nastąpił pełen zastój.  Działające jeszcze wahadłowce pochodza z lat 80-tych, a budowa orbitalnej stacji kosmicznej wlecze sie w nieskończoność.  Z melancholią czyta sie obecnie stare powieści i opowiadania, które przewidywały, że w latach 90-tych będą już istniały bazy na Marsie i księżycach Jowisza.

  Co było przyczyną tak nagłego zwrotu i zarzucenia tak obiecujących badań?  Sądze, że głównym powodem była kontrkulturowa rewolucja 1968 roku.  MIała ona wyraźny antynaukowy i antytechniczny charakter.  Głoszono hasła powrotu do natury, prostego życia w komunach na roli, a naukę i technikę uważano za niebezpieczne źródło wszelkiego zła.  Tego typu nastroje utrzymywały sie az do poczatku lat 80-tych, kiedy to położyła im kres rewolucja informatyczna, upowszechnienie komputerów i powstanie Internetu.  Pozostałością tego antytechnicznego nurtu sa obecnie ruchy ekologiczne.

  Do zahamowania badań kosmicznych przyczynił sie też kryzys ekonomiczny początku lat 70-tych, czyli t.zw. szok naftowy.  Jest również jeszcze jedna przyczyna spadku zainteresowania Kosmosem.  Otóż ludzie przestali widzieć rozgwieżdżone nocne niebo.  Rzęsiste oświetlenie miast, miasteczek i wsi spowodowało, że w nocy widać najwyżej parę gwiazd lub planet.  To, co przez tysiąclecia pobudzało wyobraźnię ludzkości po prostu przestało być widoczne.  Mozna przeżyc całe życie w mieście nie zdając sobie sprawy z tego, że Kosmos w ogóle istnieje.  A co z oczu to z serca.