Po prowokacji Gmyza a później nielojalnościach Lisickiego i Karnowskiego, Hajdarowicz znalazł się pod ścianą. Pod murem. Odarty z respektu. Pozbawiony władzy. Wydawałoby się w sytuacji bez wyjścia!
Utrata przezeń kontroli nad wydawnictwem była bezdyskusyjnym faktem.
Z pewnością długo myślał: - Co zrobić, by spowodować jej przywrócenie? A wiedział przecie, że jeśli wymówi przywódcom rokoszu, dzień po nich, na znak solidarności odejdzie reszta zespołu.
- Czemu więc mimo tak wielkiego zagrożenia podjął decyzję usunięcia prowodyrów?
Sądzę, że planując swój krok, Hajdarowicz nie zaniedbał żadnych przygotowań. Również tych mających na celu ochronić spółkę przed zbyt wielką utratą czytelników. W wojnie, która tak nagle wczoraj rozgorzała właściciel wcale nie jest przegrany! Tytuły, które posiada mają dobrą opinię na rynku, zaś czytelników-ideowców, którzy w proteście je z dnia na dzień opuszczą, nie będzie wielu. Może 3, może 5 % ?
Jeśli więc Hajdarowiczowi uda się utrzymać jakość, poniesione straty, acz przykre, wcale nie muszą wpędzić go do grobu J
Inne tematy w dziale Polityka
