Miłosierdzie chrześcijan w kontekście Ukraina

                              

Współczesność cywilizacyjna naszych czasów nieuzasadnienie łagodzi amoralną niegodziwość ludzi usprawiedliwiającym paradygmatem nieuniknioności zła w imię materialistyczno-konsumpcyjnego dobra.

Ostracyzm postaw wobec niegodnych ludzi dawno zanikł pod naciskiem wyżej wspomnianego paradygmatu moralności.

Historia minionych czasów „postaw honorowych” typu pojedynek i mniej drastyczne „nie podawanie ręki” ludziom moralnego marginesu wygasła pod presją szkodliwej liberalizacji zła. Mdli mnie kiedy widzę „zakrwawionych” zbójecką wojną ukraińskich delegatów grupy negocjacyjnej z rosyjskim agresorem podających ręce swoim rosyjskim katom – mordercom narodu ukraińskiego.

Negocjacje są niezbędne, ale podawanie ręki zbrodniarzom wojennym jest uchybieniem dobrego obyczaju. Pamiętamy czas II wojny światowej, że alianccy negocjatorzy z dygnitarzami hitlerowskiej III Rzeszy witali się z nimi zaledwie sztywnym skinieniem głowy.

Najeźdźcza wojna Rosji z Ukrainą, to wielka próba przyzwoitości postaw wobec agresora, który poza sankcjami ekonomicznymi powinien być potępiany kulturowo we wszystkich – bez wyjątku – obszarach stosunków społecznych i międzypaństwowych.

Wspólnoty religijne całego świata, oprócz modlitw o pokój na Ukrainie, powinny też ukazywać Rosję jako agresora niegodnego naszej cywilizacji, morderczo niszczącego Ukrainę bez skrupułów mordując ludność cywilną.

Tymczasem w Rosji na rozpoczęcie prawosławnego Wielkiego Postu patriarcha Cyryl usprawiedliwiał atak Rosji na Ukrainę organizowanymi tam paradami równości.

W duchu miłości chrześcijańskiej zaprotestowali przeciw temu księża prawosławni Patriarchatu Moskiewskiego w Ukrainie takim wyrzutem:

„Uważaliśmy Cię za ojca, a niektórzy nawet za wielkiego mistrza, ale okazałeś się gorszy niż ojczym”.

Pięć eparchii /diecezje/ przestało nawet wymieniać w liturgii imię Cyryla.

www.Nie-boży pomazaniec | Tygodnik Powszechny

Nasz katolicki Kościół też ma w tej materii złe historyczne przykłady:

"9 czerwca 1832 r. papież Grzegorz XVI ogłosił encyklikę o posłuszeństwie władzy cywilnej „Cum primum”. Skierowane do wszystkich arcybiskupów i biskupów Królestwa Polskiego pismo potępiało powstanie listopadowe jako bunt podjęty przeciwko legalnej władzy cara".

www.182 lata temu papież Grzegorz XVI potępił powstanie listopadowe | dzieje.pl - Historia Polski

Polscy biskupi  niechlubnie zapisali się także  uczestnictwem w zdradzie targowickiej. Byli to:

1. Antoni Okęcki biskup poznański

2. Krzysztof książę Szembek biskup płocki

3. Wojciech Skarszewski biskup chełmski i lubelski

4. Roman Sierakowski biskup sufragan przemyski

www.Ludzie Targowicy - spis targowiczan (sejm-wielki.pl)

Zaś biskup inflancki Józef Kazimierz Kossakowski, po zdjęciu święceń kapłańskich został powieszony przed kościołem św. Anny 28 czerwca 1794r.

www.google.com/search?q=Biskup+powieszony+przed+kościołe+św%2C+Anny&oq=Biskup+powieszony+przed++kościołe+św%2

Dzisiejsza postawa hierarchów polskiego Kościoła katolickiego jest wyjątkowo powściągliwa choćby w krytyce swojego „rycerza” o. Tadeusza Rydzyka, którego wypowiedzi o ukraińskich uchodźcach są dwuznaczne i występują w kontrze do chrześcijańskiej postawy  Polaków o miłosiernej ofiarnej postawie w niesieniu pomocy uchodźcom.

Nasi biskupi znani są przecież z ostrej, bezpardonowej krytyki postaw  nie katolickich /tęczowa zaraza/ a mało obecni  /poza sporadycznymi wyjątkami/ w krytyce Rosji i delikatni wobec rosyjskiej, zbrodniczej agresji na Ukrainę.

Na szczęście doczekaliśmy czasu kiedy na świece głośno o chrześcijańskiej postawa narodu polskiego opuszczonego /jakby/ przez pasterzy swojego Kościoła.

Pozytyw tego jest taki, że potwierdza on, iż kościół powszechny to wierni, a nie kler.

Wielebni biskupi czas to wreszcie przyjąć do wiadomości.