Spowiedź czy Sprawiedliwość? Burza wokół Seksu w Kościele

„Prawdziwym testem moralności społeczeństwa jest to, jak traktuje ono swoje dzieci.”

 Amerykański stan Waszyngton stał się areną zaciętej batalii ideologicznej, której echa niosą się daleko poza jego granice. Podpisana przez gubernatora Boba Fergusona Senacka Ustawa 5375, nakładająca na duchownych obowiązek zgłaszania przypadków wykorzystywania lub zaniedbywania dzieci, o których dowiedzieli się podczas spowiedzi, rozbudziła ogólnokrajową debatę. Z jednej strony mamy bezkompromisową walkę o dobro dzieci, z drugiej zaś fundamentalne prawo do wolności religijnej i nienaruszalności tajemnicy konfesjonału.

Waszyngton kontra Konfesjonał: Czy tajemnica spowiedzi chroni pedofilów?

 Zwolennicy ustawy argumentują, że państwo nie może być współwinne ukrywania przypadków wykorzystywania dzieci w środowiskach religijnych. Podkreślają konieczność współpracy kościoła i państwa w zapewnianiu wsparcia oraz leczenia ofiar, powołując się na orzecznictwo stanu Waszyngton, które stawia ochronę dzieci na pierwszym miejscu. Wskazują, że w innych zawodach, takich jak lekarze czy prawnicy, obowiązek zgłaszania nadużyć jest powszechnie akceptowany. Dlaczego zatem duchowieństwo miałoby być wyjątkiem?

 Z kolei przeciwnicy ustawy, w tym Archidiecezja Seattle, twierdzą, że nowe prawo narusza prawo katolików do swobodnego spowiadania się z grzechów. Obawiają się, że duchowni, którzy zgłoszą poufne informacje, mogą zostać usunięci z Kościoła. Podnoszą również kwestię podwójnych standardów – ustawa dotyczy wyłącznie uprzywilejowanej komunikacji między księżmi a pokutnikami, pomijając podobne przywileje przysługujące lekarzom, prawnikom czy małżonkom.

 Departament Sprawiedliwości, poprzez swoją sekcję praw obywatelskich, wszczął już dochodzenie w sprawie zgodności ustawy z Pierwszą Poprawką do Konstytucji, a niektórzy nazywają ją wręcz „ustawą antykatolicką”. Biuro Prokuratora Generalnego stanu Waszyngton z kolei stanowczo utrzymuje, że prawo jest w pełni zgodne z Konstytucją.

 Dyskusja szybko wykroczyła poza ramy waszyngtońskiej ustawy, dotykając szerszego problemu wykorzystywania seksualnego dzieci w Kościele Katolickim. W kontekście doniesień o tysiącach molestowanych dzieci i setkach księży, a także o tuszowaniu tych spraw przez hierarchów kościelnych, nasuwa się pytanie o prawdziwe priorytety. Jak podkreślają komentatorzy, wolność religijna nie może być pretekstem do ukrywania przemocy i nadużyć. Prawa dzieci do życia, wolności i dążenia do szczęścia powinny zawsze przewyższać prawa księży czy potencjalnych sprawców. Przywołuje się tu stanowisko Jezusa, wyrażone w Biblii, o surowych konsekwencjach dla tych, którzy krzywdzą „jednego z tych małych”.

 W tle tych wydarzeń pojawia się również porównanie do administracji Trumpa, która rzekomo broniła prawa Kościoła do zachowania tajemnicy spowiedzi, stawiając, zdaniem krytyków, instytucję ponad dobro dzieci. Jest to, jak podkreślają niektórzy, przykład „fałszywej ewangelii”, jedności i sposobu głoszenia.

 Przypadki z przeszłości, gdy ofiary molestowania przez księży miały trudności z byciem wysłuchanymi i wiarą w ich słowa, dobitnie świadczą o skali problemu. Wzruszające osobiste historie podkreślają trwałą traumę i potrzebę systemowych zmian. Czy Kościół Katolicki, oskarżany o tuszowanie przestępstw w sposób zorganizowany, nie powinien być ścigany na podstawie przepisów RICO, podobnie jak inne przedsiębiorstwa o charakterze przestępczym? Pytanie to pozostaje otwarte i wymaga rzetelnego, kompleksowego rozwiązania.

 W obliczu tych kontrowersji, społeczeństwo staje przed fundamentalnym pytaniem: czy tajemnica spowiedzi, świętość sakramentu, może być wykorzystywana jako tarcza dla zbrodni, czy też nadszedł czas, by dobro i bezpieczeństwo najsłabszych stały się absolutnym priorytetem, niezależnie od afiliacji religijnych?

Sprawa ustawy 5375 w stanie Waszyngton to tylko wierzchołek góry lodowej. Problem wykorzystywania seksualnego dzieci w Kościele Katolickim jest globalny i wymaga systemowych, transparentnych rozwiązań. Nie chodzi tu o atak na wiarę, ale o ochronę najbardziej bezbronnych. Etyka dziennikarska wymaga, aby informować o tym, co boli, co jest trudne, ale co jest niezbędne do uzdrowienia. Wolność religijna jest fundamentalnym prawem, ale nie może służyć jako parawan dla przestępstw. Prawdziwa wiara powinna prowadzić do ochrony słabszych, a nie ich krzywdzenia. Mam nadzieję, że dyskusja ta przyczyni się do wypracowania rozwiązań, które zapewnią bezpieczeństwo dzieciom i przywrócą zaufanie do instytucji, które powinny służyć dobru wspólnemu.

_{Oprac. redaktor Gniadek}

[ Polecam się i proszę o wdzięczność wedle uznania na Suppi ]