4 Czerwca - Idealnie Polski Dzień

Przekleństwem naszego narodu jest to, że nie potrafimy być wspólnotą. Że nie akceptujemy siebie w swojej różnorodności poglądów. Że do odmiennych sądów innym nie dajemy prawa.

nie głosujesz na PiS - jesteś agentem i zdrajcą

nie wierzysz w zamach w Smoleńsku - jesteś agentem i zdrajcą

masz krytyczne opinie na temat kościoła - jesteś agentem i zdrajcą

uważasz, że Polska się rozwija - jesteś agentem i zdrajcą

nie chcesz religii w szkołach - jesteś agentem i zdrajcą

jesteś przeciwko paleniu tęczy - jesteś agentem i zdrajcą

popierasz ziwązki partnerskie, prawo do aborcji i in vitro - jesteś agentem i zdrajcą

To i zadziwiające i smutne, jak łatwo jedni Polacy wypychają innych Polaków poza narodowy i tożsamościowy nawias. Masz inne poglady niż ja zatem nie jesteś Polakiem, jestes na usługach obcych rządów, wypełniasz zlecone zadania, zgodnie z instrukcjami, które otrzymujesz codziennie esemesem (szkoda że rozkazy nie są zostawiane pod ławkami w parkach - przynajmniej spacer dla zdrowia).

To wszystko prowadzi do jednoczesności zachowań. Każda akcja budzi automatyczną reakcję. Oni postawili tęczę - my ją podpalamy. Ktoś ma odczyt na Uniwersytecie - wejdziemy w buciorach i go zakłócimy. Marsz równości - wpadniemy z bejsbolami. Marsz Niepodległości - przyczaimy się na was za rogiem.

Nie rozumiemy, że każdy ma prawo do swobodnej aktywności publicznej. I ta różnorodność poglądów, postaw, akcji jest cały czas nasza, polska. Bo wszyscy najpierw jesteśmy Polakami. Dopiero potem jesteśmy lewicowi, prawicowi, wierzący w tego czy innego boga, ateistami, za czymś czy przeciwko czemuś. Ale cały czas polskość jest naszym wspólnym mianownikiem.

A co do tego ma 4 czerwca? To właśnie tego dnia jak w soczewce widać jak jestesmy podzieleni, przełamani i niewspólnotowi.

Dla jednych to symbol poczatku wolności, dla drugich rocznica zdrady narodowej. I tak sobie będziemy świętować. Osobno.

Dlaczego nie potrafimy siedzieć przy jednym ognisku?