Mam nadzieję, że ten Dobry 2015 Rok zamieni się na jeszcze Lepszy 2016!
Mym zdaniem ubiegłe lata były dla Salonu24 „schodzeniem na psy”!
Tyle świetnych piór wywędrowało pozostawiając pole do popisu wszelkiej maści „zarabiającym inaczej” czyli, zapewne nieźle opłacanym, Trollom.
W ostatnim czasie zauważyłem ostrożny powrót wartościowych Autorów, nawet takich, którzy pomimo przeciwstawnych poglądów politycznych, zawsze swą wiedzą kulturalnie przekazywaną, wzbogacali nas czytelników i komentatorów. Osobiście żywię nadzieję na zanik agresji i braku szacunku dla dyskutanta i to już całkiem niedługo. Oby!
Jak zaznaczyłem w tytule, kończący się rok uznaję za ciekawy i łaskawy. Wiele dobrego dopadło mnie po ostatnich nieprzychylnych latach i modlę się o pozostanie tych optymistycznych wrażeń na kolejne Nowe „Roki”!
W połowie stycznia wymarzyłem sobie(właściwie idea ta narodziła się kilka lat wcześniej )odszukanie uczestników I Oazy Rzymskie z 1979 roku.
http://graf13.salon24.pl/635971,apel-do-wszystkich-dla-ktorych-ten-obraz-pozostal-na-zawsze-w-pamieci
O tym wyjątkowym sierpniu wspominałem już kilkukrotnie:
http://graf13.salon24.pl/413648,jak-glaskalem-pierscien-rybaka-blogoslawionego
http://graf13.salon24.pl/405084,7-lat-i-1-dzien-temu
Joasia, autorka książki o naszej Oazie, podsycała moją determinację w poszukiwaniach- nadesłała dziesiątki zdjęć Ojca Świętego pośród nas, dokumentujące Jego radosne sycenie się młodymi Rodakami i również Jego poświęcenie dla nas.
Kilka miesięcy trwałem przyrośnięty do telefonu i laptopa, spotykałem wspaniałych pomocników pomagających w poszukiwaniach 120 osób przebywających blisko siebie przed prawie 40- tu laty. Bardzo były to tygodnie ekscytujące i pracowite, jednak osiągnąłem zamierzony cel- doszło do pięknego spotkania w miejscu drogim prawie dla każdego Polaka, w Kaplicy Jasnogórskiej.
Zgromadzone w komputerze zdjęcia inspirowały do kolejnej pracy pozwalającej stanąć przed Maryją z dokumentacją spotkań ze Świętym Janem Pawłem w Rzymie. Koledzy zasypali mnie setkami fotografii bliskimi ich sercom. Te fotografie pomieszane z moją pisaniną o 15 dniach Rekolekcji utworzyły piękny album, który zatytułowałem:
Z wdzięczności za Zwiastuna z Gór.
Album oprawiony w skórę pozostał jako wotum w Klasztorze, my zaś zadowoliliśmy się skromniejszą oprawą.
Jako laik, dodatkowo mocno podstarzały i ograniczony w mobilności pokonałem wiele, jednak czułem zawsze jakieś wsparcie, bo inaczej jak powiedzieć o fakcie samodzielnego załatwienia praw autorskich do zdjęć będących pod kuratelą L’Osserwatore Romano, skoro nie znam słowa w języku włoskim lub angielskim?... i nie mam „ojrów” do płacenia?
Wielokrotnie machałem zrezygnowany ręką mając problem „nie do przeskoczenia” i wtedy działo się coś dziwnego... i było po problemie.
W tym miejscu chciałbym podziękować panu redaktorowi Krzysztofowi Losz z Naszego Dziennika za nagłośnienie naszego spotkania oraz zorganizowanie korekty książki. Wspaniały człowiek!
Oba osiągnięcia- zorganizowanie spotkania oraz opracowanie i wydrukowanie 160 stronicowego albumu, zmobilizowały mnie do poprawienia innego albumu, z którym w innej nieco postaci czytelnicy mego bloga się spotykali przed kilku laty. Było to 8 notatek tytułowanych:
http://graf13.salon24.pl/396514,zegary-bydgoszczy-czyli-kustykajac-po-czasie
do:
http://graf13.salon24.pl/398499,zegary-bydgoszczy-cz-8-ostatnia
Więc nastały znów konsultacje, poszukiwania, robienie zdjęć i wszystko co potrzebne aby powstała książka. W ubiegłym tygodniu zadzwonił telefon z niesamowitą wiadomością:
MOJA PRACA ZEGARY MOJEJ BYDGOSZCZY ZOSTAŁA UZNANA ZA WARTOŚCIOWĄ I PAN PREZYDENT BYDGOSZCZY PRZYZNAŁ MI STYPENDIUM NA PUBLIKACJĘ!
Za kilka dni stanę przy Żłobku kornie dziękując za wspaniały 2015 rok, za zwycięstwo z bólem, niedołężnością i słabością. Oczywiście będę prosił o kolejne lata takie udane, bowiem zamierzeń nazbierało się sporo.
Żywię nadzieję, że Święty Jan Paweł II znów będzie stał blisko i podeśle mnie do ludzi życzliwych, tak jak czynił to w tym roku.
Życzę Państwu przeżywania tych wspaniałych Świąt Bożego Narodzenia w cieple Pokoju, Radości i Miłości płynących ze Żłóbka. Niech w 2016 roku zawsze na swej drodze spotykają Państwo Boże błogosławieństwo.
Zamieszczam kilka zdjęć z lipca i obie książki.
