Herezja Grecji oferuję nadzieję

Jako, że Brytyjska klasa polityczna udaje, że z demokracją tworzy jedność, inspiracją dla reszty z nas jest Grecja. Trudno się dziwić, że przedstawiana jest nie jako “latarnia”, ale jako “kraj śmieć” dostający nauczkę za “nadęcie sektora publicznego” i kulturę “iścia na łatwiznę” (Observer). Herezją Grecji jest to, że powstanie zwykłych ludzi, jej mieszkańców stanowi autentyczna nadzieję, w odróżnieniu od działań hojnego “lorda wojny (warlord)” w Białym Domu. Kryzys, który doprowadził do ratowania Grecji przez Europejskie banki i Międzynarodowy Fundusz Walutowy jest produktem groteskowego systemu finansowego, który sam permanentnie jest w kryzysie. Grecja to mikrokosmos współczesnej wojny klasowej, rzadko przyjmującej swoja klasyczną formę jednak wywołującej panikę wśród imperialistycznych bogaczy. Co czyni Grecję odmienną, to , że ma w pamięci żywe doświadczenie inwazji, zagranicznej okupacji, wojskowej dyktatury i powszechnego oporu. Zwykli ludzie nie dają się zastraszyć skorumpowanemu korporacjonizmowi, który dominuje w Unii Europejskiej. Prawicowy rząd Kostasa Karamanlisa wraz ze swoim następcą (”pracowniczym”) rządem PASOK Georga Papandreu zostały opisane przez socjologa Jeana Zieglera jako “machina do systematycznej grabieży zasobów kraju”. Ogromna machina kradzieży, która ma nikczemnych, niepopularnych znajomych. Zarząd Rezerwy Federalnej USA bada rolę Goldman Sachs, który grał na bankructwie Grecji, której środki publiczne zostały mu sprzedane, w celu uniknięcia podatku kwotę 360 miliardów rozłożył po Szwajcarskich bankach. To “krwawienie” kapitału jest kontynuowane za zgodą Europejskich banków centralnych oraz rządów. Wynoszący 11% deficyt Grecji nie jest wyższy od Amerykańskiego. Jednak, kiedy rząd Papandreou chciał zaciągnąć pożyczkę na międzynarodowym rynku kapitałowym, został skutecznie zablokowany przez agencje ratingowe amerykańskich korporacji, które “zdegradowały” Greckie zadłużenie do “śmieciowego”. Te same agencje dały ocenę potrójne-A bilionom dolarów na tzw. kredytach hipotecznych sub-prime w ten sposób przyczyniając się do załamania gospodarczego w 2008 r. To co działo się w Grecji to kradzież na epicką, trudną do określenia skalę. W wielkiej Brytanii “ratowanie” banków, takich jak Northern rock i Royal Bank of Scotland kosztowało miliardy funtów. Dzięki Gordonowi Brownowi i jego pasji podtrzymywania “chciwego instynktu miasta”, te podarunki w postaci publicznych pieniędzy były bezwarunkowe a bankierzy nadal wypłacają sobie łupy, nazywane premiami, które rozpływają się przesłane do rajów podatkowych. Pod Brytyjską polityczną monokulturą, mogą robić co chcą. W Stanach Zjednoczonych sytuacja jest jeszcze bardziej niezwykła. Dziennikarz śledczy David DeGraw poinformował, że najważniejszy bank z Wall Street “zniszczył gospodarkę nie płacąc podatków a odbierając 33 miliardy dolarów refundacji”. W Grecji, jak w Ameryce i Wielkiej Brytanii zwykłym ludziom wmawia się, że muszą spłacać długi “potężnych i bogatych”, którzy do nich doprowadzili. Miejsca pracy, emerytury i usługi publiczne mają zostać “przycięte”. Dla UE i MFW, to świetna możliwość do “zmiany kultury” i demontażu socjalnej Grecji, na podobnych zasadach do tych stosowanych przez MFW i Bank Światowy pod szyldem “dostosowania strukturalnego” w krajach rozwijających się. Grecja jest znienawidzona z tego samego powodu, dla którego Jugosławia została fizycznie wyniszczona pod pretekstem ochrony obywateli Kosowa. Większość Greków jest zatrudniona przez państwo, młodzi i związki zawodowe tworzą powszechny sojusz, który nie został spacyfikowany; czołgi pułkowników na terenie kampusu Uniwersytetu Ateńskiego w 1967 r. pozostają polityczną zjawą. Taki opór jest przekleństwem dla banków centralnych w Europie oraz traktowany jako przeszkoda dla Niemieckiego kapitału potrzebującego “uchwycenia” rynków w następstwie trudności w ponownym zjednoczeniu niemieckiej gospodarki. Terapia szokowa w Wielkiej Brytanii, 30 lat propagandy skrajnej teorii ekonomicznej znanej początkowo jako monetaryzm, a następnie jako neoliberalizm, pozwoliło nowemu premierowi, podobnie jak jako poprzednikowi opisać interesy społeczeństwa tak, żeby zwykli ludzie płacili długi oszustów jako “fiskalnie odpowiedzialni”. Prawie jedna trzecia brytyjskich dzieci pozostaje poniżej minimum egzystencji. W robotniczej Kentish Town w Londynie, średnia długość życia mężczyzn wynosi 70 lat. Dwa kilometry dalej, w Hampstead, jest to to 80 lat. Kiedy Rosja było poddana podobnej “terapii szokowej” w latach 1990, średnia długość życia skrajnie zmalała. W USA, oficjalnie notuje się 40 milionów osób nie mających możliwości zapewnienia sobie pożywienia. W krajach rozwijających się, system sortowania nałożony przez Bank Światowy i MFW od dawna ustala,kto będzie żył a,kto umrze. Gdy taryfy, żywność i dopłaty paliwowe są ustalane pod dyktat MFW, drobni rolnicy wiedzą, że zostali wydani na stracenie. World Resources Institute szacuje, że ilość zgonów dzieci rocznie osiąga wartość pomiędzy 13 a 18 mln. Jak napisał ekonomista Lester Thurow C, “nie jest to metafora ani porównanie do wojny, to wojna sama w sobie”. Te same imperialne siły wykorzystują przerażającą broń przeciwko podporządkowanym krajom, w których tortury (zazwyczaj dzieci) należą do instrumentów polityki zagranicznej. Istnieje fenomen zaprzeczenia, że żadna z tych napaści na ludzi, w które Wielka Brytania jest aktywnie zaangażowana, mogły wywrzeć wpływ na Brytyjskie wybory. Ludzie na ulicach Aten nie cierpią na to schorzenie. Mają oni jasność, co do tego kto jest wrogiem i uważają, że po raz kolejny są pod obcą okupacją. I po raz kolejny z odwagą podnoszą głowy. Obecnie David Cameron rozpoczyna pożyczkę 6 mln funtów z funduszy publicznych w wielkiej Brytanii, zapewniając, że Wielka Brytania nie stanie się kolejną Grecją. Powinniśmy pokazać mu, że się myli.