Z. Ziobro powiedział w Brukseli jedynie o tym fakcie, że PO nie respektuje wolności wypowiedzi. Moim zdaniem był zbyt delikatny. Władza PO nakłada cenzurę i na dziennikarzy, którzy jej nie służą i na prace naukowe wydawane przez IPN, które nie są poprawne politycznie. W tym bezprawiu wspiera D. Tuska lewica.
Przypomnijmy sobie, jak zastępca pana Bondaryka, szefa ABW, płk Mąka wykorzystywał bezprawnie dane wrażliwe w procesie sądowym przeciwko dziennikarzowi. Nie dość, że te dane ABW zdobyło w sposób nielegalny, gdyż sąd zezwolił na podsłuchiwanie kogoś innego, a ten ktoś rozmawiał z redaktorem Gmyzem przez telefon. Dane wrażliwe to informacje dotyczące orientacji seksualnej, wiary, stanu zdrowia… Powinny być natychmiast niszczone. Ale zostały przechowywane, ot tak – na wszelki wypadek, by można było się nimi posłużyć przeciwko Polakowi, który nie daje się prowadzić na smyczy przez PO. Dodajmy jeszcze, że władzę nad ABW osobiście sprawuje D. Tusk, jako premier.
Tak samo bezwzględnie atakowano naukowców Gontarczyka i Cenckiewicza za książkę o L. Wałęsie. Żaden historyk nie zaprzeczył jednak faktom, które znalazły się w tej książce. Za to Salon, czerwoni i zwolennicy władzy PO podnieśli straszny krzyk, że ta książka to same insynuacje. Ale żaden z tych sprzeciwiających się prawdzie nie był w stanie dowieść chociażby jednego faktu z tej książki, który nie byłby potwierdzony w dokumentach.
Dlatego zorganizowano nagonkę na IPN, podważając jego wartości. Najgłośniej krzyczeli czerwoni i Wałęsa. Dumali, dumali, aż wydumali, że recenzję tej książki należy powierzyć specjaliście od życiorysu Wałęsy i to życiorysu z ostatnich kilku lat (czy cos w tym stylu). Pewnie wiedzieli, że taki specjalista się jeszcze nie narodził. Dlatego do dziś ta książka jest atakowana przez osoby o wątpliwej reputacji.
Inne tematy w dziale Polityka
