news times Site 24 /- Live times Site 24 / gdzie kapłani - kto was zhipnozytował.

news times Site 24 /- Live times Site 24 - gdzie kapłani Katoliccy - kto was zahipnotyzował w okultyzmie i spirytyzmie sekty masońskiej..

Nawet Mesjasz Jezus Chrystus mówił o wyroku ich.

Jako Odłączę baranków od kozłów w swych wypowiedziach o sprawach ostatecznych.

Tak ich krucyfiks bożka daje świadectwo o nich.

Tak jak ostrzegał o kwasie Faryzeuszy.

Ten kwas mamy i to wrzodziejącej rany na całej kuli ziemskiej.

Czy dzisiaj jesteśmy gotowi i czujni w czuwaniu Pana.

To ten czas inaczej sprzeniewierzamy się papieżowi Leonowi XIII co mówi nam z detalami o tym potworze.

I owoce jego znosimy wszyscy co ostrzegał Papierz Leon XIII i mówią one bólem śmiercią aresztem domowym.

Pałowaniem znęcaniem karaniem itd łamanie praw Człowieczych znaczy Bożych.

Jako Mesjasz mówi dziś do nas kto was prześladuje mnie prześladuje.

Kto was więzi mnie więzi.

Kto wam zabiera zdrowe powietrze mnie dusi.

On jest blisko.

I Odzieli tych katów Masońskich od nas.

Dla Nowej Ery Świata jaka ma postępować.

W przyszłych pokoleniach.

On to zwyciężył te procesy na które czekały Pokolenia.

Dziś postępują pokłosie tego zwycięstwa.

Jako Ohyda Watykanu tego Ohydy.

Zniknie z tej ziemi na zawsze.

Ich mag zna ich czas końca który się kończy.

Ale nie znamy godziny jego przyjścia.

Naszego Jezusa Chrystusa.

Łącząc się w jedynej modlitwy Ojcze nasz jedynej nam danej jako Modlitwy Pańskiej.

To ona nas łączy i w niej jest życie

W DUCHU Świętym

Iskra SH

Humanum genus – encyklika papieża Leona XIII o masonerii z 20 kwietnia 1884[1].

https://pl.wikipedia.org/wiki/Humanum_genus

Celem dokumentu było wskazanie niebezpieczeństw, jakie dla chrześcijaństwa i Kościoła katolickiego wynikają z idei i działalności masonerii. Papież definiował ją jako jednego z ważniejszych wrogów chrześcijaństwa i Kościoła. Nawiązywał w tej mierze do dokumentów i wypowiedzi wcześniejszych papieży, począwszy od bulli Klemensa XII z 1738. Mimo to, jak zauważył Leon XIII, rozwój masonerii w XIX wieku postępował i zyskała ona duży wpływ na rządy. Papież postawił wolnomularzom zasadnicze zarzuty:

    Odrzucenie zasad religijnych, szerzenie ideologii racjonalistycznej, laickiej i naturalistycznej.
    Podważanie katolickich prawd wiary, krytyka autorytetu i władzy nauczycielskiej Kościoła oraz szerzenie indyferentyzmu religijnego.
    Dążenie do rozdziału religii od życia państwowego i społecznego. Państwo ma być bezwyznaniowe.
    Poprzez wpływ na władze państwowe ograniczanie prawa duchowieństwa, konfiskaty majątków kościelnych, likwidowanie zakonów. Doprowadzenie do likwidacji Państwa Kościelnego we Włoszech i dążenie do likwidacji papiestwa.
    Ograniczanie wpływu religii i Kościoła w szkolnictwie i kulturze. Propagowanie moralności świeckiej zgodnej z „naturą” i „wyzwolonej”, z czego wynika zezwierzęcenie człowieka, szerzenie złych obyczajów, rozwiązłość seksualna, usankcjonowanie rozwodów, upadek instytucji małżeństwa ze szczególną krzywdą dla kobiet i dzieci.
    W sprawach politycznych propagowanie ustroju opartego na wolności i równości ludzi oraz na pochodzeniu władzy od ludu, co pobudza do nieposłuszeństwa wobec legalnej władzy, prowadzi do rewolucji, a w konsekwencji przyczynia się do rozwoju ideologii dążących do zniesienia własności prywatnej oraz różnic społecznych i majątkowych. Masonerię łączy wspólnota celów z socjalizmem i komunizmem.
    Oparcie się na zasadzie ścisłej tajemnicy i przysięgi, która czyni z masonerii związek tajny, ukrywa jej cele, organizację i metody działania przed społeczeństwem oraz pozwala zmuszać członków do wykonywania nawet nieetycznych rozkazów.
    Masoneria prowadzi dwulicową działalność, jawnie przedstawia się jako organizacja szerząca naukę, postęp, humanitaryzm, w ukryciu działa wbrew porządkowi państwowemu i społecznemu, dla którego – wedle papieża – jedynym pewnym oparciem są wartości chrześcijańskie.

Jako środki zaradcze przeciw masonerii papież zalecił duchowieństwu i katolikom świeckim ujawnianie jej prawdziwego programu i sposobów działania, uświadamianie wiernym zagrożeń i umacnianie w nich zasad katolickich, zwłaszcza wśród młodzieży. Za szczególnie ważne uznał szerzenie ruchów katolików świeckich i wymienił Trzeci Zakon św. Franciszka (tercjarze), cechy rzemieślnicze i stowarzyszenia robotnicze o charakterze religijnym, a także działające wśród ubogich Towarzystwo św. Wincentego à Paulo. Zakazał członkostwa i popierania masonerii oraz utrzymał kary, nałożone przez wcześniejszych papieży.

 DOKUMENTACJA ZDRADY ŚWIATA DZISIEJSZEGO POKŁOSIA
UCIEMIĘŻENIA NARODÓW>

"Problemy II Soboru Watykańskiego" - Wrocław 1996.

Drugi Sobór Watykański rozpoczął swe obrady kiedy zaistniało już niebezpieczeństwo ewentualnej wojny nuklearnej. Szybkie zastosowanie energii nuklearnej do celów wojennych, a więc do fabrykowania bomb atomowych spowodowało zaniepokojenie na całym świecie możliwego zniszczenia wszystkich cywilizacji, a nawet w ogóle życia biologicznego na planecie Ziemi. Zrzucona bomba atomowa na Nagasaki (Japonia), pod koniec drugiej wojny światowej i jej przeraźliwe skutki potwierdziło te przypuszczenia, stąd też, nic dziwnego, że rozpoczęto rewizję dotychczasowej polityki międzynarodowej, szukając rozwiązań pokojowych, a nie wojennych, jak to było dotychczas w ciągu niemal całej historii. Zrozumiano, że w ewentualnej wojnie atomowej nie będzie zwycięzców i zwyciężonych, lecz powszechne zniszczenie, stąd też nic dziwnego, że masoneria - podobnie jak inne stowarzyszenia międzynarodowe - rozpoczęła akcję zbliżenia się do swych dawnych przeciwników, a głównie do Kościoła katolickiego, w poszukiwaniu rozwiązań wszelkich ewentualnych konfliktów na drodze pokojowej. Niestety, masoneria me wyrzekła się swego prozelityzmu, lecz wręcz przeciwnie, gdyż przenikając do środowiska kościoła katolickiego usiłowała nadal pozyskać autorytety Kościoła dla swych postulatów. W okresie bezpośrednio przedsoborowym, a zwłaszcza w czasie obrad soborowych, wciągnęła w swe szeregi najgłówniejszych biskupów i kardynałów, co widać z listy 124 pracowników Watykanu, a ogłoszonej wkrótce po Drugim Soborze Watykańskim w prasie włoskiej, na podstawie „Masonic Register of Italy". Z listy tej widać, że ogromna większość dygnitarzy Kościoła katolickiego wstąpiła do masonerii w latach 1956-1960, a więc w przededniu Drugiego Soboru Watykańskiego (DSW), dlatego też znaczna ilość ojców soborowych to masoni, działający niewątpliwie na Soborze według masońskiej ideologii i według konkretnych zleceń lóż, do których przynależeli.

Najważniejszą sprawą dla Soboru była reforma liturgii, a właśnie przewodniczącym odnośnej Komisji był mason Abp Bugnini. Włoskie czasopismo „30 Giorni", ściśle związane z Watykanem, podawało wiele konkretnych danych co do tego, że Abp Bugnini przynależał do masonerii i że, co najważniejsze, reformował liturgię mszalną według konkretnych wskazówek masonerii. Odnośną korespondencję między Abpem Bugninim i jego lożą, co do reformy liturgii Mszy Świętej, podało czasopismo włoskie „ 30 Giorni" w numerze 6 (w języku angielskim) z roku 1992. Oto odnośne teksty:

List z dnia 14 lipca 1964 roku:

„ Drogi Buan (Bugnini): informuję cię o Twoim zadaniu, które Rada Braci zleciła Tobie, w porozumieniu z Wielkim Mistrzem Masonerii i Książętami Tronu Masońskiego. Nakazujemy Ci szerzenie dechrystianizacji przez wprowadzenie nieuzgodnionych obrządków i języka liturgicznego, oraz skłócenia księży, biskupów i kardynałów jednego przeciwko drugiemu. Językowe i obrządkowe zamieszanie jest zwycięstwem dla nas, ponieważ językowa i obrządkowa jedność była siłą Kościoła Katolickiego... Wszystko to należy dokonać w przeciągu 10-ciu lat".

Odpowiedź Arcybiskupa Bugniniego dana Zarządowi Loży Masońskiej:

„Sądzę, że założyłem podwaliny odnośnie największej swawoli w Kościele Katolickim, dzięki memu dokumentowi, wydanego zgodnie z Waszymi instrukcjami. Miałem uciążliwą walkę i musiałem używać wszelkich podstępów w obliczu moich wrogów z Kongregacji Obrządków, aby otrzymać zatwierdzenie owego dokumentu od Papieża. Na szczęście dla naszej sprawy, otrzymaliśmy poparcie ze strony naszych przyjaciół i naszych braci masonów z Universa Laus, którzy są nam wierni. Dziękuję Wam za przekazanie pieniędzy i mam nadzieję, że wkrótce się z Wami spotkamy. Ściskam Was

Wasz Brat Buan (Bugnini )

 2 lipca 1967 r. "

Z tych listów widać wyraźnie, że reforma liturgii Mszy Swiętcj została zrobiona według życzeń masonerii. W kilka lat po Drugim Soborze Watykańskim wielokrotnie w prasie włoskiej ukazywały się listy dostojników Kościoła, głównie pracowników w Watykanie, przynależnych do masonerii; listy te nie były kwestionowane przez osoby wymienione na tych listach, qui tacet consentire videtur. Jedną z nich umieścił miesięcznik SZCZERBIEC w numerze 52-53, luty-marzec 1996, którą tutaj zamieszczamy:

    1. Ablondi Alberto biskup Livorno, wstąpił do masonerii 5 VIII.1958

    2. Abrech Pio, członek Św. Kongregacji Biskupów, wstąpił do masonem (d.w.) 27.XI.1967.

    3. Acquaviva Sabino, prof. religii, d.w. 3 XII. 1969.

    4. Alessandro O. Gottardi, d.w. 13.VI.1959

    5. Angelini Benedetto, Bp Messyny, 14.X. 1957.

    6. Argientieri Benedetto, patriarcha S.S., d.w. 11.III. 1970.

    7. Bea Augustyn, kard. Sekretarz Stanu za Jana XXIII i Pawła VI.

    8. Baggio Sebastiano, kard.Prefekt Św.Kong.Biskupów, d.w. 14.VIII.1957.

    9. Baldassarri S., Bp Rawenny, d.w. 19.11.1958.

    10. Balducci E., zakonnik, d.w. 16.V.1966.

    11. Basadonna E, prałat, d.w. 14.VIII.1963.

    12. Batelli G., d.w. 24.VIII.1959.

    13. Bedeschi L.,d,w. 19.II.1959.

    14. Belloli L,d.w. 6.IV.1958.

    15. Belluci C.. Bp d.w. 4.VI.1968

    16. Betazzi L., Bp Ivr, d.w. 11.V.1966.

    17. Bianchi G., d.w.  23.X.1969,

    18. Biffi F. Rektor Uniw. Pontf, d.w. 15.VIII.1959.

    19. Biacarella M., d.w. 23.IX.1964.

    20. Bonicelli G. Bp Albano, d.w. 12.V.1959.

    21. Boretti G., d.w. 21.III.1965.

    22. Bovone A., Św. Officium, d.w. 10.IV.1967.

    23. Brini M.,d.w. 7.VII.1968.

    24. Bugnini A., Abp. Reformator Mszy Św. NOM. d.w. 23.IV.1963.

    25. Buro M., Bp., d.w. 21.III.1969.

    26. Cacciavillan A., d.w. 6.XI.1960.

    27. Cameli U., d.w. 17.XI.1960.

    28. Caprile G, d.w. 5.IX.1957.

    29. Caputo G., d.w. 15.XI.1971.

    30. Casaroli A, Kard., d.w. 28.IX.1957.

    31. Cerutti F.,d.w. 2.IV.1960.

    32 Ciarrocci E., Bp, d.w. 23.VIII.1962.

    33. Chiavacci E., d.w. 2.VII.1970

    34. Conte C., d.w. 16.IX.1967.

    35. Cresti O., d.w. 22. V.1963.

    36. Crosta S., d.w. 17.XI.1963.

    37. Csele A. d.w. 25.III.1960.

    38. Dadagio L., Abp Lero. d.w. 8.IX.1967.

    39 Dante Alboni, d.w, 23.VII.1968.

    40. D'Antonio E., Abp Trivento, d.w. 21.VI.1969.

    41. De Bonis D., .Bp, d.w. 24.VI.1968.

    42. Del Callo Roccagiovane L., Bp

    43. Del Monte Aldo, Bp Novary, d.w. 25.VIII.1969.

    44. Drusilla I., d.w. 12.X.1963.

    45. Faltin D.,d.w.4.VI.1970.

    46. Ferrailolo G., d.w. 24.XI.1969.

    47. Fiorenzo A., Bp d.w. 14.X.1955.

    48 Franzoni G, d.w. 2 III. 1965.

    49. Fregi F., d.w. 14.11.1963.

    50. Gemiti V., Bp d.w. 25.III.1968.

    51. Girardi G.. d.w. 8.IX.1970.

    52. Giustetti M, d.w. 12.IV.1970.

    53. Gottardi A., d.w. 13.VI.1959.

    54. Gozzini M, d.w. 14.Y.1970.

    55. Graziani C., d.w.  23VII.1961.

    56. Gregagnin A., d.w. 19.X.1967.

    57. Gualdrini F., d.w.  22.V.1961.

    58. llari A, opat,, d.w. 16.III.1969.

    59. Laghi P., d w.  24.VIII.1969.

    60. Lajolo G., d.w.  2.VI.1970.

    61. Lanzoni A, d.w. 24.IX.1956.

    62.Levi V,d.w.  4.VII.1958.

    63. Lozza L., d.w. 23.VII.1969.

    64. Lienart A., kard. d.w, 5.X.1912.

    65. Mancini P., d.w. 23.IV.1958.

    66. Mancini I., d.w. 18.III.1968.

    67. Manfrini E., d.w. 21.II. 1968.

    68. Marchisano F., d.w. 4.II.1961.

    69. Marchinkus P., dw 21.VIII.1967.

    70. Marsila S., d.w. 2.VII.1963.

    71. MazzaA., d.w. 14.IV.1971.

    72. Mazzi V., d.w. 13.X.1966.

    73. Mazzoni P.L, d.w. 14.IX.1959.

    74. Maverna L.Bp Chiver, d.w 3.VI.1968.

    75. Mensa A., Abp Vercelli. d.w. 23.VII.1959.

    76. Messina C., d.w. 21.III.1970.

    77. Messina Z., d.w. 21.III.1970.

    78. Monduzzi D., d.w 11.III.1967.

    79.Mongillo D., 16.11.1969.

    80. Morgante M., Bp Ascoli P , d.w. 22.VII.1955.

    81. Natalini T., d.w. 17.VI.1967.

    82 Nigro C, d.w. 21.XII.1970.

    83. Noe V ,d.w. 3.IV.1961.

    84. Orbasio I., d.w. 17.IX.1973.

    85. Palestra V., d.w. 6.V.1965.

    86 Pappalardo S., kard. Abp Palermo, d.w. 15.IV1968.

    87. Pasqualwtti G, d.w. 15.VI.1960.

    88. Pasquinelli D., d.w, 12.I.1969.

    89. Pellegrino M., kard., Abp Turynu, d.w. 2.V.1960.

    90. Piana G., d.w. 2.IX.1960.

    91. Pimpo M, d.w. 15.III.1970.

    92. Pinto P.V, d.w. 2.IV.1970.

    93 Poletti U,, kard. d.w, 17.11.1969.

    94. Ratoisi T., d.w. 22.XI.1963.

    95. Rizzi M., d.w. 16.IX.1969.

    96. Romita F., d.w, 21.IV.1956.

    97. Rogger I., dw. 16.IV.1968.

    98. Rossano P., d.w. 12.II.1968.

    99. Rotardi T, d.w.3.IX.1963.

    100. Rovela V, d.w. 12.VI.1964.

    101. Sabattani A., d.w. 22.VI.1969.

    102. Sacchetti G., d.w. 23.VIII.1959.

    103. Salerni F., d.w. 12.XI.1970.

    104. Santangelo F., d.w. 12.XI.1970.

    105. Santini P., d.w. 23.VIII.1964.

    106. Savorelli F., d.w. 14.I.1964.

    107. Savorelli R., d.w. 23.IX.1971.

    108. Scangatta G, d.w. 23.IX.197l.

    109 Schsching G., d.w. 18.III.1965.

    110. Schierano M ,Bp Włoskich Sił Zbrojnych d.w. 3.VII.1959.

    111. Semproni D., d.w. bez daty

    112. Sensi M., Abp. Sardi, d.w. 2.XI.1967.

    113. Sposito L., d.w. bez daty

    114. Suenes L,. kard., d.w. 15.VI.1967.

    115. Tirelli S., d.w. 16.V.1963.

    116.Trabalzini D., d.w. 6.II.1965.

    117. Travia A,. d.w, 15.IX.1967.

    118. Trocchi V., d.w. 12.VII.1962.

    119. Tucci R. d.w. 21.VI.1957.

    120. Turoldo D., d.w. 9.VI.1967.

    121. Vale G., d.w. 21.II.1971.

    122. Vergari P, d.w. 14.XII.1970.

    123. Villot J.,kard, d.w, 6.VII.l966.

    124. Zanini L., Nuncjusz , bez daty.

Wielu z tej listy już zmarło, ale na ich miejsce weszli nowi. W czasie pisania tej broszury nie ukazała się jeszcze w prasie włoskiej lista zaktualizowana. Przypomnijmy jednak, że Wielki Mistrz Najwyższej Rady Lóż Masońskich w Meksyku, Carlos Vazquez Rangel, w wywiadzie prasowym z czasopismem "Processo". oświadczył, że w Watykanie pracują aż trzy loże masońskie rytu szkockiego, jak to podaje katolickie czasopismo THE ATHANASIAN, numer z  1 czerwca 1993 roku. Podana tutaj lista odnosi się tylko do osób pracujących w Watykanie lub współpracujących bezpośrednio z Watykanem i nie bierze się tutaj pod uwagę list masonów przynależnych do hierarchii kościelnej w poszczególnych krajach, chodzi nam tylko o udowodnienie, że w czasie obrad Drugiego Soboru Watykańskiego masoneria miała możliwości wpływania na redakcję dokumentów soborowych, a zwłaszcza na reformę liturgii mszalnej, a to wiele wyjaśnia dlaczego te zmiany liturgiczne przyjęły charakter nie tylko barbarzyński i niszczycielski, ale przede wszystkim bluźnierczy. Wobec tych bolesnych faktów cynizmem jest twierdzić, że zmiany posoborowe zostały przeprowadzone jako „odnowa w Duchu Świętym".