Cz. I
I stał się KATYŃ (Rosja);
były też zbiorowe doły masowych śmierci w MIEDNOJE (Rosja), CHARKOWIE ( Ukraina), i jak twierdzili świadkowie Rosjanie; zatopienie wraz z barkami w MORZU BIAŁYM, około 6 tys. oficerów WP z Obozu Ostaszków (Ukraina).
Historia w pigułce:
- 01.09.1939 r. od zachodu i północy Niemcy napadają na Polskę (Wieluń, Tczew, Westerplatte).
- 17.09.1939 r. Rosjanie od Wschodu napadają na Polskę, po zajęciu wschodniej Polski: Biuro Polityczne KC WKP(b) pod batutą Stalina z Kremla ogłasza upadek rządu i rozpad państwa polskiego!
- Od 17.09.1939 r armia rosyjska, NKWD i GPU rozbrajają WP (ponad 250 tys. polskich oficerów, żołnierzy, pograniczników, policjantów, itd.), i osadzają w więzieniach, łagrach, obozach przymusowej pracy, internowania, m.in.: Kozielsk (5000): Ostaszków (6570): Starobielsk (3920), itd.
- 22.09.1939 r. Porucznik PSP Janina Lewandowska z domu Dowbor-Muśnicka zostaje zestrzelona podczas lotu zwiadowczego przez ruskich i osadzona w Kozielsku - zamordowana w Katyniu.
- 10.02.1940 r. pierwsze deportacje polskich rodzin za Ural, kolejne 13/14.04.1940 r.: 05/07.1940 r., wraz z dziećmi i podręcznym bagażem nie przekraczającym 100 kg., resztę majątku Polaków grabi czerwona hołota, tj; dworki, domy, budynki gospodarcze, mieszkania.
- 05.03.1940 r. została podjęta decyzja Politbiura KC WKP(b), o egzekucji bez sądu polskich oficerów nie ulegających bolszewickiej indoktrynacji z Obozu: Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, na wniosek szefa NKWD Ławrientija Berii i podpisana przez J. Stalina i W. Mołotowa.
- 15. 04.1940 r. Moskwa; na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) pod batutą Stalina i Berii - obozy: Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk - muszą być zlikwidowane, a pozostali więźniowie przewiezieni na Łubiankę i do obozu przejściowego Pawliszczew Bor, i Griazowca (Rosja).
- 22.06.1941 r. "Operacja Barbarossa" - A. Hitler uderza w swojego przyjaciela J. Stalina i bratnią Niemcom Rosję.
- 30.07.1941 Układ: Władysław Sikorski - Iwan Majski: przywracający stosunki Rosji z Polską zerwane 17.09.1939 r., z chwilą agresji ZSRR na Polskę.
- 10.09.1941 r. Niemcy opanowują Smoleńsk i prą na wschód, w Smoleńsku, m.in. w Katyniu pozostaje 537 pułk łączności Grupy Armii Środek ze sztabem w naddniestrzańskim zamku NKWD niedaleko Katynia.
- Latem1942 r. rosyjski rolnik mieszkający w pobliżu Katynia Parfien G. Kisielew, pokazuje polskim więźniom/robotnikom z Polski, pracującym na stacji Gniezdowo - miejsce zamordowania oficerów WP, i ci tam stawiają dwa brzozowe krzyże, które stały do czasu odkrycia dołów śmierci przez GFP - marzec 1943.
- Niemiecka Tajna Policja Polowa (GFP) pod dowództwem sekretarza/porucznika Vossa, dowiaduje się od rolników: Kisielewa i Kriwoziercewa, o mordzie w Katyniu oficerów WP.
- Około 13.04.1943 r. Niemcy z pomocą rosyjskich chłopów, odkrywają zbiorowe doły śmierci, w których leżą poukładane twarzą w dół, jak sardynki w puszce; oficerowie WP.
- 15.04.1943 r., Niemcy informują w mediach Europę i świat, o odkryciu w Katyniu dołów śmierci z ciałami oficerów WP!
- Niemiecki aparat d/s propagandy pod batutą Goebbelsa, by uwiarygodnić mord na oficerach WP w Katyniu przez Rosjan; organizuje wraz Niemieckim Czerwonym Krzyżem - Międzynarodową Komisję Ekspercką do zbadania zwłok pomordowanych oficerów WP w Katyniu.
Organizuje też, niezależne grupy z różnych państw i środowisk oraz członków rodzin tych, którzy tam byli rozstrzelani.
Grupy te składały się, m.in.; z oficerów WP, amerykańskich, brytyjskich, francuskich, którzy byli osadzeni w niemieckich oflagach na terenie Niemiec. A także grupy z Polski, m.in. z Warszawy, z G.G., w skład których wchodzili; lekarze, sędziowie, prokuratorzy, dziennikarze, pisarze, aktorzy, PCK i członkowie rodzin zamordowanych oficerów WP.
Grupy te Niemcy dowożą samolotami do Smoleńska, a później wojskowymi samochodami na miejsce zbrodni w Katyniu.
- Każda delegacja była świadkiem ekshumacji zwłok i ich badania przez Międzynarodową Komisję Ekspercką światowych autorytetów z dziedziny medycyny sądowej i kryminalistyki pod kierownictwem prof./doktora Gerharda Buhtza.
Członkowie każdej grupy widzieli, czyje to są zwłoki po mundurach i dokumentach, jakiej są narodowości, i w jaki sposób zostali zamordowani.
Przedstawiciele grup obecni przy ekshumacji zwłok – później, to co widzieli w zbiorowych dołach śmierci oraz w zorganizowanym muzeum, w pobliskiej "daczy NKWD", w którym to muzeum zgromadzono wyjęte z mundurów zamordowanych Polaków; dokumenty, pamiętniki, listy, zdjęcia, ordery, guziki, orzełki, dystynkcje, itd., wykazali w swoich Raportach, które dostarczyli swoim; rządom, spec służbom, a PCK – Rządowi RP na wychodźstwie i dowództwu AK w Warszawie.
CDN.
