Podejmowanie zbyt ambitnych zadań to rodzaj pychy – pogoń za własną wielkością. Unikanie wszelkich wyzwań to też rodzaj pychy – lęk przed skompromitowaniem się wobec innych ludzi, czy nawet wobec siebie samego. Praca w pocie czoła, bez żadnego odpoczynku, to też rodzaj pychy. Pogoń za rozrywką i upatrywanie szczęścia w lenistwie to też rodzaj pychy…. Potrzebny jest złoty środek, ale jak go znaleźć? To trudne, ale trzeba szukać. Szukać jak owa kobieta zgubionej drachmy: na kolanach, po wyrzuceniu ze swojego życia śmieci. Boże dopomóż!
