Człowiek zrozumie, że grzech jest zdradą, zranieniem kochającej Osoby, dopiero wówczas, gdy sam zostanie zdradzony. Bywa, że nawet wtedy nie zrozumie. Miłość ofiarowana i miłość zdradzona przez obdarowanego, który w zamian za to złoto wybiera garść błota, jest najbardziej niepojętym marnotrawstwem, największą wzgardą dla Miłującego. Boże przebacz mi moje grzechy. Ty zawsze przebaczasz, bo Ty jesteś Wszechmogący. Tylko Ty masz niewyczerpany zapas przebaczenia, zapas miłości. Użycz mi okruszyny tej wspaniałomyślności, przyda mi się!
Jezu cichy i pokornego Serca uczyń serca nasze według Serca Twego!
