Praca, praca, ... i nic. Któż tego nie doświadczył? Zwłaszcza praca twórcza bywa nieraz uparcie jałowa. I nagle… jest! Zbudowałem, wymyśliłem, skonstruowałem! Ja? To gdzie byłem wcześniej? Całymi daniami, miesiącami, a nawet latami? Zapominam, że praca jest moja, ale rezultaty daje Bóg. A Bóg nieraz chce mi dać coś ważniejszego niż sukces - próbuje mi coś powiedzieć. Spróbuj jednak ty powiedzieć cokolwiek komuś kto nie chce słuchać. Bo ma co innego do roboty, bo nie lubi nieprzyjemnych rzeczy, bo nie chce cię nawet znać... Ty szybko tracisz cierpliwość, a Bóg się nie zraża, próbuje – nie może walnąć pięścią w stół, bo nie tylko ze stołu pozostałyby drzazgi, ale też z twojej woli, która dla Boga jest święta. Bóg daje ci znaki. Nazywa się to: Bóg doświadcza człowieka! Boże daj mi oczy otwarte, abym nie tracił z moich słabych oczu Twoich zbawiennych natchnień!
