Jadwiga.Magnuszewska

mijamy się każdy pruje samodzielnie swój los z kobierca przeznaczenia guzełki - jak katastrofy - wykolejają nie znam mojego dywanu śnię o nim w marzeniach dotykam odbicia które nie musi się ziścić

ciastko z malinami z koroną bitej śmietany jest nagrodą celebruję sukces jesz ciastko z malinami pełen zawiści mój sukces moja chwila i ty - pominięty

nie chcesz zmieniać siebie wyjść ze swojej strefy komfortu tęsknisz za akceptacją nawyki to garnitur który możesz skroić na miarę swoich celów przypominają koleinę w której realizuje się codzienność możesz się bezpiecznie wykoleić

fizyka daje odpowiedzi poezja uwalnia pytania siadam nad brzegiem rzeki i puszczam stateczek z liścia podglądam taniec siła która prowadzi tancerza umyka obserwacji

reklama gwarantuje wygraną ciągniesz losy masz odrzucić lojalność odrzucasz dotyka cię przerost egoizmu zaczyna brakować miejsca na dojrzałe relacje krytyką karmisz ego stajesz się golemem ciągnę losy wyciągam niespełnienie

w domowej czekoladzie najważniejsza jest miłość łyżeczka czułości dodana do ciemnej materii razem z orzechami i rodzynkami wzbogaca smak czekolada rozpływa się na języku brudzę wargi a ty zlizujesz gorzką słodycz moje ciało otwiera ...

jawność bywa niebezpieczna stwarza pole dla strzału to niepewność ukrywa strzelasz w czyjeś słabości uderzasz w kruchość wola zwycięstwa tłamsi człowieczeństwo przy braku zaufania pozostawanie w cieniu chroni

rzuca bluzgi na żer publiczności ma taryfikator osób dla tych ważniejszych przygotował specjalną wiązankę wyrwał kawałek władzy ma gdzie odreagowywać stres usycha bez reakcji to lajki go karmią i urażone ego hejtowanego

sprzątam świadomość chusteczką mokrą od łez uwalniam z myślowego kurzu który zasłania Teraz tonę we wspomnieniach blokują mnie obrazy pokręconej prawdy przesączone przez filtr pamięci dramat rozgrywa się podczas obecności reszta to scenografia

robię smoothie jagody mleko banan i odrobina imbiru z życia robię smoothie rozmowa śmiech ploteczki i odrobina wyrzutu wyjadam łyżeczką cierpką słodycz doświadczam przyjemności wyrzut szkodzi  zamieniam go na szczyptę bolesnej pra...

wola nie jest wolna tańczyłaby z wiatrem miłość nie jest wolnością kochając nie ranimy celowo zbieram babie lato by utkać ulotność chcę odpłynąć

wisi mi to olewam to chrzanię to chromolę to mam to w nosie mam to głęboko gdzieś kicham na to powyższe stwierdzenia wypychają obiekt ze świadomości nie uwalniają obiekt nadal funkcjonuje w podświadomości racjonalnym podejściem jest z...

są ludzie czynu są ludzie przyjemności są ludzie wiedzy są ludzie lenistwa pierwsi kroczą drogą sukcesu drudzy - drogą hedonizmu trzeci - drogą poznania czwarci - drogą unikania każdy mówi że dąży do szczęścia tylko inaczej to szc...

tradycja jest narzędziem utrzymuje treści w pamięci zbiorowej kształtuje postawy tradycja jak każde narzędzie może być użyta w dobrym i złym celu dlatego nie ufam tradycji prawda - jak feniks - odradza się z popiołów w ogniu krytyczne...

odrzuciłeś miłość ślepą wrażliwą potępiłeś bezkompromisową nienawiść rozsądek podpowiadał pozostawanie w harmonii tęskniłeś za miłością uważną bałeś się nienawiści kaleczącej sumienia doświadczenie ujawniło siłę ...