Abstrakcja
Pojęcie Eteru zostało dawno temu zapomniane, a co jeśli faktycznie istnieje, „patrzy” na nas i wciąż się śmieje? A co jeśli Eter jest jedyną odpowiedzią na dzisiejsze nieporozumienia w środowisku naukowym? Czym się objawia Eter jeśli faktycznie istnieje ? A co jeśli okaże się przestrzennym ośrodkiem w którym zawarta jest wszelka forma materii, energii i oddziaływań pomiędzy nimi? Czy materia i energia istnieją tylko dzięki temu, że Eter istnieje ? Czy grawitacja ma coś wspólnego z Eterem ? Aż w końcu jak udowodnić istnienie eteru? Na te i na wiele innych pytań postaram Ci się Drogi Czytelniku odpowiedzieć. Mam nadzieję , że rozprawka na temat Eteru Cię zainteresuje, a obiekcje co do istnienia Eteru zostaną rozchwiane.
Czym w ogóle jest Eter ? Hipotetycznie jest to ośrodek rozchodzenia się fal elektromagnetycznych lub hipotetyczną substancją wytwarzającą ujemne ciśnienie, niestety, pojęcia te zapadły w zapomnienie wraz ze wzrostem krytyki nad dziedziną metafizyki. A co jeśli krytyka ta popełniła największy błąd w historii nauki i zapędziła ludzkość jako cywilizację istot inteligentnych w stek nieporozumień?
Z analogii wynika , że jedno nie wyklucza drugiego. Eter może być ośrodkiem rozchodzenia się fal elektromagnetycznych , a substancją wypełniającą ten ośrodek może być składowa eteru , czyli ta sama hipotetyczna substancja, wytwarzająca ujemne ciśnienie. Dlaczego składowa eteru ? Tylko dlatego, że nazwa by się powtórzyła, a dokładnie eter jako ośrodek rozchodzenia się fal elektromagnetycznych i eter jako substancja wytwarzająca ujemne ciśnienie w tym samym ośrodku, ale nie to jest istotne, coś innego chcę Ci przekazać Drogi Czytelniku.
Merytorycznie identyczne właściwości eteru w rzeczywistości spełnia przestrzeń kosmiczna, gdzie ta sama przestrzeń kosmiczna jest ośrodkiem rozchodzenia się fal elektromagnetycznych, a ujemne ciśnienie tego samego ośrodka zastępuje dziś tzw. ciemna energia. Więc czym właściwie jest ta ciemna energia ? Otóż jest to energia, która odpowiada za ujemne ciśnienie w ośrodku. Ściska materię i przez to wywiera na niej wpływ oddziaływania grawitacyjnego. Dokładniej, materia ściśnięta przez ujemne ciśnienie oddziałuje grawitacyjnie i stąd bierze się tzw. ciemna materia. Więc jeśli to prawda to w jaki sposób zaistniałoby przenoszenie energii, a dokładniej rozchodzenie się oddziaływań? Zasada ta, leży u najważniejszej podstawy materii i energii. Materia ma dwie możliwości oddziaływania bezpośredniego na energię materii. Pierwszą możliwością jest absorpcja, gdzie materia absorbuje energię emitowaną przez materie, a drugą możliwością jest emisja, materia emituje energie. Absorpcja i emisja uzupełniają się wzajemnie. Część materii emituje energię, a część materii absorbuje tę energię. W ten sposób materia i energia powiązane są razem.
Merytorycznie pojęcie masy relatywistycznej i energii relatywistycznej idealnie komponuje się do wymiany energii między materią i odwrotnie w sposób emisji i absorpcji. Każda masa jest „ukryta” pod jej wytwarzaną energią elektromagnetyczną natomiast istotą energii elektromagnetycznej jest jej „ukryta” masa. Logicznie rzecz ujmując, każda materia emitująca energię jest wytwarzana przez „ukrytą” mase i absorbowana przez mase, która nie jest „ukryta” pod energią elektromagnetyczną. Materia absorbując energie elektromagnetyczną uczestniczy w pozostałych oddziaływaniach. Emisja jest akcją , i ma przypisaną minimalnie jedną reakcję - absorbcje tzn. materię odpowiedzialną za absorpcję tej energii (akcja –> reakcja) Dlaczego minimalnie jedną materię odpowiedzialną za absorbcję energii? Dlatego, że bez zaistnienia absorpcji nie zaistniałaby emisja i odwrotnie bez zaistnienia emisji nie zaistniałaby absorpcja.(bez akcji, brak reakcji). Z matematycznego punktu widzenia – materia emitująca może mieć przypisaną nieskończoną ilość materii absorpcyjnej lub tylko jedną materię absorpcyjną, jak i również materia absorpcyjna może mieć przypisaną nieskończoną ilość materii emitującej lub tylko jedną materię emitującą. Logicznie wywnioskować można , że w momencie zaistnienia emisji musi również zaistnieć absorbcja, ale w następnym etapie pojawienia się oddziaływań(emisji lub absorpcji), jedno od drugiego nie jest już uzależnione ze względu na to, że w zależności od wyboru oddziaływania w poprzednim etapie dane oddziaływanie zaistniało (akcja -> reakcja <- akcja).
Pamiętajmy również, o dwóch bardzo istotnych w tym wypadku postulatach:
1) Zasadzie względności
Zasada głosząca, że prawa fizyki są jednakowe we wszystkich układach inercjalnych — musi obowiązywać dla wszystkich praw zarówno mechaniki jak i elektrodynamiki.
2) Niezmienność prędkości światła
Prędkość światła w próżni jest taka sama dla wszystkich obserwatorów, taka sama we wszystkich kierunkach i nie zależy od prędkości źródła światła.
Zauważmy również fakt, że każda galaktyka, ma przypisaną czarną dziurę, która absorbuje energię galaktyki, aczkolwiek nie jest powiedziane, że czarna dziura TYLKO pochłania energię JEDNEJ galaktyki. Czarna dziura jest reakcją na każdą emisję energii przez materie. W zależności od ilości energii emitującej i absorpcji czarnych dziur, jedna czarna dziura jest masywna, a następna supermasywna, a masa danej czarnej dziury jest zależna od ilości absorbowanej energii, w tym i materii. Czarna dziura podczas absorpcji wymusza emisję na energii elektromagnetycznej przez co pochłania znaczące ilości energii bez zwiększania swojej objętości, jedynie gęstość się zwiększa, a co za tym idzie, wzrost masy.
W ten sposób rozumienia eteru i powiązanej z nim energii i materii jesteśmy w stanie wyjaśnić dzisiejszy problem jakim jest Wielki Wybuch. Najlogiczniej rzecz ujmując Wielki Wybuch jest po prostu zjawiskiem supernowej, gdzie materia pod wpływem ujemnego ciśnienia zamknęła się sama w sobie i powstała czarna dziura przyjęła właściwości absorpcyjne , a materia i energia pozostała po wybuchu rozeszła się w przestrzeni tworząc kolejne materie emitujące energie. Każda kolejna czarna dziura jest reakcją na akcję pozostałej materii. Najprościej to ujmując powstała czarna dziura absorbuje energię , następnie gdzieś w eterze pojawia się następna czarna dziura, która również absorbuje energię, a materia po wybuchach supernowych ciągle znajduje się w ośrodku rozchodzenia się fal elektromagnetycznych, która uczestniczy wpowtórnym procesie grawitacyjnym. Teraz nachodzi pytanie , więc co było na początku ? Najlogiczniej rzecz ujmując był to po prostu eter, ośrodek, który odpowiadał za przestrzeń, przestrzeń, która była i jest niezbędna do zaistnienia pozostałych oddziaływań. Pozostałe oddziaływania zaistniały zgodnie z dotychczasowymi prawami fizyki. Każdy element w ośrodku wywoływał wzajemne oddziaływania względem kolejnego elementu w zależności od odległości między tymi elementami i w ten sposób powstały oddziaływania silne, elektromagnetyczne, słabe i grawitacyjne(ciśnieniowe). Prekursorem zaistnienia tychże oddziaływań , było pierwsze i podstawowe oddziaływanie emisji i absorpcji. Materia emituje energię jak i również energia jest absorbowana przez materie.
Więc czym właściwie jest grawitacja? Grawitacja powiązana jest z ciśnieniem ośrodków materialnych. Wyróżniamy dwa ośrodki, ośrodek lokalny(nieinercjalny) i ośrodek inercjalny. Ośrodkiem inercjalnym w tym przypadku jest eter, jako ośrodek rozchodzenia się fal elektromagnetycznych, zaś ośrodkiem lokalnym jest galaktyka, która odpowiada za istnienie fal elektromagnetycznych. Ujemne ciśnienie eteru wpływa na ośrodek lokalny powodując ściskanie materii zmniejszając jej objętość i zwiększanie gęstości, dodatnie ciśnienie materii w ośrodku lokalnym wpływa na materie zwiększając jej objętość natomiast zmniejszając gęstość. Efektem powiązania oby ciśnień jest ruch wirowy materii. Ruch wirowy umożliwia materii poruszanie się. Materia wirująca bez problemu pokona drogę jaką jest linia prosta zawijając ją wokół siebie całym swoim obwodem, następstwem tego jest ruch po okręgu, gdzie ruch po okręgu odpowiada za utrzymanie równowagi między ujemnym ciśnieniem a siła odśrodkową ruchu wirowego. Grawitację więc powiązać można z następstwami takimi jak ruch wirowy i ruch po okręgu. Grawitacja jest również odpowiedzialna za uginanie przestrzeni pod wpływem wywierania ciśnienia na masę , która ugina pod sobą przestrzeń.
W tym momencie w „otoczenie” eteru wchodzi wielkim krokiem mechanika kwantowa, a dokładniej falową budową materii z rezonansem przestrzeni , gdzie wspólnym ośrodkiem falowym oraz wymianę fal w tym ośrodku jest eter, gdzie wymianą fal w tym ośrodku jest emisja i absorpcja. Oddziaływania te są również źródłem wszystkich pozostałych oddziaływań. Następstwem emisji i absorpcji są zjawiska falowe takie jak dyfrakcja, odbicie czy interferencja światła. Energia rozprzestrzeniająca się i dążąca do zaabsorbowania przez materię napotyka na pewne przeszkody i zachowuje się identycznie jak opisują zjawiska falowe.
W zależności od oddziaływania i ciśnienia materia reaguje na dwa sposoby, albo zwiększa swoją gęstość, co powoduje zmniejszenie objętości i ściskanie materii lub zmniejsza swoją gęstość, co powoduje zwiększenie objętości i rozszerzanie się materii, a masa w obu przypadkach może wzrastać. Materia, która zwiększa swoją objętość przeciwdziała ujemnemu ciśnieniu zmniejszając swoją gęstość powodując rozrost materii i odwrotnie, materia, która zmniejsza swoją objętość poddając się ujemnemu ciśnieniu zwiększa swoją gęstość powodując ścisk materii. Eter jest ośrodkiem , który umożliwia zaistnienie pozostałym zjawiskom. Prawdopodobnie bez istnienia przestrzeni nie zobaczylibyśmy ani siebie ani niczego innego.
Merytorycznie wywnioskować można, że siła ciśnienia odpowiada za oddziaływanie na materii (rozrost lub ściskanie) i przestrzeni otaczającej ją, w ośrodku rozchodzenia się fal elektromagnetycznych, gdzie oddziaływaniem materii jest emisja lub absorpcja. Ponadto możemy zauważyć analogię ciśnienia do kontrolowanej syntezy termojądrowej, gdzie można przypuszczać iż to właśnie ciśnienie kontroluje tę syntezę termojądrową. Pozwolę sobie postulować, iż emisja energii przez materie odpowiada za dodatnie ciśnienie w eterze , natomiast absorpcja energii przez materie odpowiada za ujemne ciśnienie eteru. Wywnioskować z tego postulatu można, że ściskanie materii powodowane jest przez ujemne ciśnienie natomiast rozrost materii powodowany jest przed dodatnie ciśnienie.
Więc teraz nasuwa się pytanie, a co jeśli oddziaływanie emisji i absorpcji spotkają się wzajemnie? Tutaj przychodzą nam z pomocą zasady dynamiki Newtona. Otóż pierwsza zasada brzmi – „W inercjalnym układzie odniesienia, jeśli na ciało nie działa żadna siła lub siły działające równoważą się, to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.” W jaki sposób nawiązuje to do naszego przypadku ? Zanim do tego wrócimy , chciałbym abyśmy jeszcze raz spojrzeli na Eter. Do tego momentu wywnioskowaliśmy, że jest to ośrodek rozchodzenia się fal elektromagnetycznych, jak i również ośrodek w którym istnieje siła zwana ciśnieniem. Łatwo zauważyć , że wyłaniają się nam dwa ośrodki. Otóż w ten sposób, że jeden ośrodek istnieje w drugim ośrodku. Zachowanie jednego ośrodka implikuje działanie w drugim ośrodku i odwrotnie (akcja <–> reakcja). Można sobie to wyobrazić na zasadzie Słońca, które wytwarza ciśnienie pod wpływem kontrolowanej syntezy termojądrowej, a produktem tej syntezy jest energia elektromagnetyczna, a ta oddziałuje na pozostałą materie w eterze. I tutaj rozwiązuje się nam problem dwóch ośrodków. Jeden tzw. Ośrodek inercjalny to ośrodek balansu ciśnienia(rozrost lub ściskanie), a drugi tzw. Ośrodek nieinercjalny lub lokalny to ośrodek rozchodzenia się fal elektromagnetycznych (emisja lub absorbcja), pamiętając o fakcie, że jeden ośrodek istnieje w drugim.
Więc w jaki sposób rozrasta się Eter? Otóż w sposób taki, że nacisk ujemnego ciśnienia na materię, powoduje jego rozpychanie się w przeciwnym kierunku z taką samą siłą jak nacisk ujemnego ciśnienia na materię. Rozjaśnić nam to może III zasada dynamiki Newtona – „Oddziaływania ciał są zawsze wzajemne. Siły wzajemnego oddziaływania dwóch ciał mają takie same wartości, taki sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia (każda działa na inne ciało).” Merytorycznie siłą , o której mowa jest ciśnienie, gdzie ruch dotyczy ruchu względem układu odniesienia będącego układem inercjalnym, merytorycznie mowa tutaj o eterze.
Powoli wyłania nam się z eteru najbardziej zagadkowa energia, której istnienie znamy, ale nigdy nie mogliśmy dowiedzieć się skąd ona pochodzi, dlaczego jest taka jaka jest i czym właściwie ona jest. Odkryliśmy ciśnienie, które odpowiada za rozrost materii, ścisk materii, rozszerzanie się wszechświata, gęstość materii, objętość materii, ale także towarzyszącej przy zjawiskach takich jak absorpcja, czy też emisja energii elektromagnetycznej natomiast zjawiska falowe powiązane są tylko i wyłącznie z energią elektromagnetyczną. Grawitacja jest ściśle powiązana z Eterem, to ona jest główno-dowodzącym, która pozwala na zaistnienie pozostałych oddziaływań takich jak silne, słabe, elektromagnetyczne kontrolując ciśnieniem odległość pomiędzy materia. Większa forma materii jest silniej ściskana i przyciąga więcej materii do siebie siłą tego ciśnienia. Im większa forma materii, tym silniej oddziałuje ujemne ciśnienie, im silniejsze oddziaływanie ujemnego ciśnienia tym silniejsze przyciąganie materii do absorpcji. Dlaczego pozwala na zaistnienie ? Dlatego, że wypełnia cały ośrodek ciśnieniem tworząc i zaginając materią przestrzeń. Ośrodkiem grawitacyjnym, czyli ośrodkiem oddziaływania ciśnienia na materie jest eter, próżnia, która również jest ośrodkiem w którym rozchodzą się fale elektromagnetyczne, za które odpowiada ośrodek lokalny. Eter i oddziaływania grawitacyjne to jedno, a pozostałe oddziaływania energii elektromagnetycznej to drugie. Eter nadaje materii ujemne ciśnienie natomiast źródło energii elektromagnetycznej przeciwstawia się jej co powoduje „walkę” ciśnień, a co za tym idzie? Ruch wirowy i ruch po okręgu.
Dowodem na istnienie Eteru jest dość prosty eksperyment przy użyciu pojemnika próżniowego wypełnionego gazem. W fazie pierwszej, gdy chcemy zwiększyć próżnię w pojemniku zobaczymy jak delikatnie i bezszelestnie pod wpływem ujemnego ciśnienia gaz zostanie dociskany do spodu pojemnika zwiększając swoją gęstość. W fazie drugiej, gdy chcemy zmniejszyć próżnie wpuszczając powietrze zobaczymy jak powietrze z gazem i różnica ciśnień pomiędzy gazami wytworzy wir, a gaz zacznie powoli zmniejszać swoją gęstość, aż ulotni się i jego miejsce zastąpi powietrze z ciśnieniem atmosferycznym. Ruch wirowy gazu wewnątrz pojemnika wskazuje na to , że wiatrem eteru jest ciśnienie.
Drugim dowodem na istnienie Eteru jest bardzo prosta obserwacja zjawisk naturalnych. Erupcja wulkanu świadczy o tym, że ciśnienie z wewnątrz jądra Ziemii wyrzuca materie na zewnątrz z siłą, która ściskała ją wcześniej lub zjawisko huraganu, czy też tornada, gdzie wiatr zawsze formuje wir przez co bez problemu może się przemieszczać.
Kolejnym argumentem potwierdzającym istnienie eteru jest fakt, że Ziemia jest również otoczona próżnią wytworzoną przez ciśnienie atmosferyczne zamkniętą pod masą, którą stanowi atmosfera. Ziemia otoczona jest dwoma próżniami, galaktyką która należy do przestrzeni kosmicznej i ciśnieniem atmosferycznym, można wywnioskować, że galaktyka jest ośrodkiem inercjalnym , a Ziemia jest ośrodkiem lokalnym w tym przypadku. Oddziaływania z ośrodka inercjalnego zachodzą dla ośrodka lokalnego jakim jest Ziemia. Drugim przykładem dla porównania może być gwiazda, która otoczona jest tylko i wyłącznie jedną próżnia, ale dwoma ośrodkami.. W tym przypadku gwiazda i galaktyka jako jej ośrodek lokalny znajduje się w ośrodku inercjalnym jakim jest eter.
Możemy również zauważyć, że masa gwiazdy jest „ukryta” pod energią elektromagnetyczną, którą ona wytwarza, natomiast istotą energii elektromagnetycznej jest jej „ukryta” masa.
Merytorycznie dochodzimy do wniosku, że Eter istnieje i jest ośrodkiem, w którym rozchodzą się fale elektromagnetyczne. Błędnie przeprowadzone doświadczenie Michelsona-Morleya wprowadziło naukę w błąd wykluczając Eter. Oczywistym jest to, że Eter nie oddziałuje bezspośrednio na światło. Światło jest przenikliwe i wytwarzane przez kontrolowaną syntezę termojądrową, które jest falą elektromagnetyczną, a ciśnienie ośrodka nie zaburza jego rozchodzenia się natomiast wpływa na materie, która tę energię wytwarza. Eter oddziałuje na zachowanie materii i przestrzeni wokół niej. Eter jest współautorem oddziaływań elektromagnetycznych, słabych, silnych i grawitacyjnych, czyli oddziaływań ciśnienia na materie. Odpowiada za istnienie przestrzeni i możliwość zaistnienia pozostałych oddziaływań w tejże przestrzeni. Eter jest ośrodkiem, w którym rozchodzą się fale elektromagnetyczne i w którym istnieje materia, energia, ciśnienie i oddziaływania pomiędzy materia w zależności od odległości pomiędzy polami energetycznymi materii. W zależności od proporcji wielkości fizycznych pomiędzy materiami oddziaływania dzielą się na słabe, silne, elektromagnetyczne i grawitacyjne. Eter przejawia się tym, że rozszerza się zwiększając swoją objętość(przestrzeń) i tymże sposobem umożliwia na zaistnienie większej ilości materii, energii i różnych form oddziaływań pomiędzy nimi. Ciśnienie z nim powiązane wskazuje na to, że niezależnie od odległości ,wielkość skalarna zawsze odznaczać się będzie największą możliwością zaobserwowania jej. Ciemna energia implikuje ujemne ciśnienie na niezaobserwowanej materii przez co ściska ją, a ta przejawia się oddziaływaniem grawitacyjnym. Eter jest piątym żywiołem – kwintesencją, jednoczący cztery podstawowe żywioły.
Jest również kilka poszlak sugerujących, że wymiana energii pomiędzy materią absorbującą i emisyjną wprawia cząsteczki w ruch drgający harmoniczny i powstawanie wibracji, przykładem takiego zjawiska może być czarna dziura i jej absorpcja energii elektromagnetycznej. Czarna dziura pod wpływem swoich właściwości absorpcyjnych wytwarza ujemne ciśnienie wewnątrz eteru pod wpływem dyspersji anomalnej pochłoniętej energii elektromagnetycznej. Czarna dziura może mieć charakter hiperboloidy eliptycznej. Rozchodzenie się ciśnienia powoduje rozciąganie ośrodka sprężystego i powstawanie przestrzeni. Promieniowaniem Hawkinga może być ujemne ciśnienie, które jest emitowane przez czarna dziurę przy pochłanianiu energii elektromagnetycznej.
1) Kontrolowanie syntezy termojądrowej
Kontrolowanie syntezy termojądrowej odbywa się na zasadzie pobierania energii wytwarzanej przez nią dodatkowo wykorzystując ciśnienie. Możliwość manipulowania ciśnieniem pozwoli nam kontrolować syntezę w stopniu takim jakim chcemy, a mianowicie pobierając z syntezy niesamowite ilości energii jesteśmy w stanie kontrolować jej rozrost. Co to znaczy? To znaczy, że w zależności od pobieranej energii materia, z której pobierana jest energia albo rośnie, co oznacza pobór większej ilości energii niż materia w stanie takim jakim teraz jest potrafi nam dostarczyć dlatego potrzebuje rozrostu do wytworzenia tej ilości energii jakiej chcemy lub maleje co świadczy o mniejszej ilości pobieranej energii. Ciśnienie pomaga trzymać nam tę syntezę termojądrową w jednym stanie tzn. w jednym rozmiarze niezależnie od poboru energii natomiast jej gęstość zacznie wzrastać, czyli przy większym poborze energii materia zwiększy swoją gęstość, a przy mniejszym poborze energii zmniejszy swoją gęstość, dostarczając nam energii zależnie od naszych potrzeb. Wszystko to odbywa się w próżni, czyli w ośrodku rozchodzenia się fal elektromagnetycznych eterze , gdzie przepływ energii jest niezależny od czynników zewnętrznych, a wymiana ciśnień odbywa się przy poborze ciśnienia z zewnętrznych warstw próżni. Jesteśmy w stanie zaopatrzyć w energię elektryczną każde możliwe urządzenie jednocześnie, które wykorzystuje energię elektryczną.
2) Prędkości świetlne
Energia, która jest potrzebna do osiągnięcia prędkości świetlnych zostaje dostarczona przez kontrolowanie syntezy termojądrowej. Jest to pure energia elektromagnetyczna, która możemy przekształcić na pracę, co umożliwia nam uzyskanie z niej pure energii elektrycznej natomiast energia magnetyczna zacznie wpływać na zachowanie materii, która tą energię nam umożliwia. To znaczy, że energia magnetyczna zadba o to, aby materia wytwarzająca energię zwiększała swoje pole magnetyczne, które jesteśmy w stanie również wykorzystać do „ukrycia” masy, która chcemy rozpędzić do prędkości świetlnych. Niestety, nie tylko to jest konieczne do osiągnięcia prędkości świetlnych. Najistotniejszym mankamentem w osiągnięciu prędkości świetlnych jest dosłownie „przykrycie” masy, którą chcemy rozpędzić do prędkości świetlnych energią elektromagnetyczną. Co tam to właściwie da? Da nam to, że masa ta nie jest traktowana jako masa, lecz traktowana zostanie jako energia, której właściwie nie da się ścisnąć ani zamknąć w jakikolwiek sposób. W rzeczywistości wygląda to jako masa „ukryta” pod energią elektromagnetyczną, co daje nam analogię masy relatywistycznej i energii relatywistycznej. Gdy obiekt ten w całości zostanie okryty energią elektromagnetyczną dodatkowo otrzymując właściwą porcję energii do rozpędzenia pojazdu do prędkości świetlnych jego ruch jako obiektu będzie identyczny jak zachowanie fotonów. Co znaczy , że obiekt ten poruszać się będzie grawitacyjnie, czyli swobodnie w ośrodku rozchodzenia się fal elektromagnetycznych. Koniecznie trzeba dodać, że masa „ukrytej masy” pod energią elektromagnetyczna zrówna się do 0.
3) Wytwarzanie sztucznej grawitacji
Wytwarzanie sztucznej grawitacji wiąże się z ciśnieniem w ośrodku, w którym chcemy uzyskać sztuczną grawitację i jej ruchem wirowym. Co to znaczy? To znaczy, że aby wytworzyć sztuczną grawitację należy ośrodek wypełnić ciśnieniem i masę, która stanowi granice tego ośrodka wprowadzić w ruch wirowy z odpowiednią do masy prędkością. Ruch wirowy w powiązaniu z ciśnieniem wytworzy moment bezwładności w danym ośrodku. Dodając do tego momentu bezwładności kolejny obiekt bądź ośrodek, który wykazywać się będzie ruchem wirowym o przeciwnym zwrocie uzyskamy balans pomiędzy siłą odśrodkową i ciśnieniem.
Analogicznie do rzeczywistości – Atmosfera ziemska jako masa przejawiająca się ruchem wirowym(obrotowym) i ciśnienie atmosferyczne jako ciśnienie podtrzymujące mase; jądro Ziemii i jej płaszcz jako druga masa, ciśnienie i jej ruch obrotowy
4) Możliwość obserwacji białej dziury
Jest pewna poszlaka, że wytwarzając przeciwne zwroty energii elektromagnetycznej w obiekcie, a jest to możliwe dzięki obróceniu masy, która tą energię wytwarza, to ujrzymy obiekt, którego do dziś dzień nie mogliśmy zobaczyć i nie zobaczymy puki samy go nie stworzymy, z tego względu, że czas płynie w jedną stronę i każda materia porusza się w jednym kierunku. Natomiast jeśli obrócimy działanie grawitacyjne jest prawdopodobieństwo, że obiekt poruszać się będzie w przeciwnym kierunku niż dotychczasowa materia.
5) Rozchwianie nieścisłości pomiędzy współczesnymi teoriami fizycznymi
Eter ujednolici wszystkie nieścisłości związane ze współczesnymi teoriami fizycznymi. Przykładowo badania przeprowadzane w CERN’ie nieświadomie wykorzystują istnienie eteru. Ciśnienie , którym wytwarzają próżnie jest oznaką istnienia eteru. Eter nie zmienia niczego co do tej pory zostało odkryte natomiast wiele wnosi do rozumienia istnienia wszystkiego. Mechanika relatywistyczna wciąż opisuje zachowania makroskopowej skali obiektów, teoria kwantowa wciąż opisuje zachowania mikroskopowej skali obiektów i oddziaływań pomiędzy nimi, teoria elektrycznego wszechświata opisuje zachowanie się energii elektrycznej we wszechświecie, a to wszystko jest opisywane wewnątrz istnienia Eteru. Eter nie pozbawia Nas jako cywilizacji istot inteligentnych uformowanych praw fizyki, ani nie likwiduje oddziaływań silnych, słabych, elektromagnetycznych. Eter jedynie wnosi swoją energię, którą jest grawitacja przejawiająca się oddziaływaniem na materie i przestrzeń. Dba o rozrost materii bądź jej ściskanie. Wdrążanie Eteru w świat fizyki pozwoli nam na większy zasób korzystania z praw fizyki i mechaniki, choćby nawet magazynowanie energii elektromagnetycznej, wytwarzanie atmosfery na planetach, kontrola atmosfery na planetach, przesyłanie energii bez wykorzystywania przewodów , wykorzystywanie większego potencjału energii elektromagnetycznej, dalsze podróże w przestrzeni kosmicznej, kolonizacja planet, ochrona środowiska, zmniejszenie zanieczyszczeń , przetwarzanie wszelkiej materii w energie i odwrotnie, zwiększy możliwości logistyczne współczesnej ekonomii, wprowadzi innowacje współczesnych przedmiotów codziennego użytku, możliwość dokładniejszej obserwacji o wiele większej przestrzeni niż dotychczas, magnetyczną kontrolę materii i energii, swobodniejsze poruszanie się w przestrzeni kosmicznej, aż w końcu umożliwi stworzenie Pierścienia Nivena lub Sferę Dysona i wiele innych pożytecznych rzeczy i możliwości.
To wszystko jest możliwe, dzięki rozumieniu w jaki sposób przejawia się Eter.
Nicola Tesla i Albert Einstein posiadający odmienne zdanie na temat eteru nigdy nie doszli do porozumienia.
Obydwoje byli zawzięci w stosunku do swojego zdania. Tesla doskonale wiedział, że eter istnieje, dlatego kłócił się z Einsteinem, że musi istnieć siła przeciwna zagięciu przestrzeni pod masą, stworzył również wiele wspaniałych wynalazków wykorzystując energię z otoczenia, które do tej pory służą ludzkości, natomiast Einstein pomógł w rozumieniu grawitacji i czasu, ale nie wszystko zostało wyjaśnione aż do teraz… Eter istnieje i czeka na powtórne wykorzystanie jego możliwości.
„Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. A tego, czego się boją, nienawidzą.”
Grzegorz Reguła
