Dzisiaj pani minister edukacji wysmarowała pismo do dyrektorów szkół i do rodziców. Swoją wymową przypomina ono wypociny z najbardziej ponurych czasów bolszewizacji, jaka miała miejsce w Związku Radzieckim i Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Zachęcanie do donosów jest plugastwem. Lewactwo doprawdy zupełnie już się rozzuchwaliło.
Można się zastanawiać nad tym, czy nauczyciele mają pracować pomiędzy świętami, to zagadnienie do rozważenia. Nie o tym traktuje moja notka. W przeciwieństwie do ludzi niemających pojęcia o pracy nauczyciela, swego czasu wykonywałem ten zawód i doskonale wiem, że praca w szkole w obecnych czasach, przy tak gigantycznym zdemoralizowaniu młodzieży, to ciężki kawałek chleba. Prawdą jest, że pośród nauczycieli są ludzie nienadający się do tej pracy, jednak wynika to również z faktu, że zawód nauczycielski stracił dawny prestiż i szacunek. Najsmutniejsze, że władza walnie przyczynia się do upadlania nauczycieli. Nazywa się ich nierobami, traktuje się ich z ograniczonym zaufaniem, opowiada o zbyt krótkim czasie pracy, bardziej wierzy się rozwydrzonym bachorom niż nauczycielowi itp.
Nie trzeba chyba długo czekać, kiedy pojawią się pisma zachęcające dzieci do donosów na swoich rodziców. Ten tragikomiczny list jest kolejnym potwierdzeniem, że III RP to w prostej linii kontynuatorka PRL, państwo o fasadowej demokracji. Nie wiem, czy śmiać się, czy płakać, chyba to drugie, przecież bycie po same uszy w gównie zabawne nie jest.
Komentarze