W jednym miejscu w mieście jest mur, na którym obok różnych napisów rzuca się w oczy odbite naścienną pieczątką amarantowe hasło: „Twoje ciało – twój wybór”. Pod spodem adres internetowy. Doświadczenie podpowiada, że pieczątka i hasło to inicjatywa jednego z ruchów pro-choice, których zadaniem jest przekonywanie społeczeństw, że aborcja jest prawem człowieka.
Pieczętarze spod hasła głoszą więc misje ludowe: Możesz prowadzić życie seksualne bez konsekwencji. Nie wiąże cię prawo przyczyn i skutków. Nie musisz brać odpowiedzialności za nikogo poza sobą. Nie musisz poddawać się ograniczeniom swojego ciała, bo to oznacza niewolę. Gdy wskutek twego korzystania z prawa do przyjemności i wolnego rozporządzania własnym ciałem, w twoim lub cudzym ciele zacznie rozwijać się człowiek – możesz go zabić i możesz do tego nakłaniać innych, a nikomu nie wolno ci tego zakazać. Gdy jednak ktoś chciałby ci tego zabronić – zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by go uciszyć. Bo decyzja czy chcesz wziąć odpowiedzialność za życie drugiego człowieka, czy nie, należy tylko do ciebie.
Fundament tego przekazu jest na wierzchu, nie trzeba go szukać. Oto on: Twoje ciało nie może cię ograniczać: prawom ciała nie podlegasz. Podlegasz tylko tym prawom, które ustanawiasz, wybierasz, z którymi się zgadzasz. I każdy twój wybór jest słuszny.
*
O tym, że tak nie jest, wie oczywiście każdy, ideologów praw aborcyjnych nie wyłączając, tyle że ich interes nie leży w tym, żeby tą wiedzą się dzielić. On leży dokładnie po drugiej stronie.
Twoje ciało to nie jest twój wybór. W sytuacji gdy nikt nie wybierał sobie nie tylko swojego ciała, ale nawet tego czy przyjdzie na świat, czy nie, hasło „Twoje ciało – twój wybór” brzmi jak pobożne życzenie, które ktoś postanowił – bo tak postanowił i już, wbrew wszystkiemu – zamienić w real. Wbrew światu, ciału i oczywistości. Na przykład takiej jak życie. Albo jak śmierć.
Nie jesteś duchem przygodnie wtrąconym w materię. Jesteś duszą i ciałem. Ucieleśnioną duszą, uduchowionym ciałem. Każdy, kto mówi inaczej, kłamie.
Rozpoczęcie życia seksualnego jest przejściem ze stanu niewinności do stanu odpowiedzialności.
Podlegasz prawom ciała i prawom świata. Taki jest twój sposób istnienia i taka natura. Jeżeli ktoś mówi, że akceptowanie praw narzucanych przez ciało czyni z ciebie niewolnika, to znaczy, że chce, byś uwierzył, że nie jesteś człowiekiem lecz maszyną myślącą. Albo bogiem.
Nie jesteś ani jednym, ani drugim. Nie jesteś bogiem. Jesteś człowiekiem. Jeżeli ktoś mówi inaczej – kłamie.
Jeżeli ktoś chce, żebyś uwierzył, że jesteś bogiem, chce także, byś czuł się wolny od zobowiązań wobec innych, odpowiedzialności za innych, gotowości czynienia dla innych dobra wtedy, gdy wymaga to od ciebie wyrzeczeń i trudu. Jeżeli tego chce, chce także, byś uwierzył, że należy ci się wszystko, czego zechcesz i że nikt nie ma prawa stanąć ci na drodze do osiągnięcia tego, czego chcesz. A jeżeli ktoś stanie ci na drodze, możesz go usunąć, bo możesz usuwać wszelkie przeszkody – czy będą to ludzie, czy okoliczności – bo możesz wszystko. I jedyne co musisz to dbać o to, by wszystko działo się tak, jak tego chcesz.
A to jest nieprawda.
Nie jesteś bogiem, ale człowiekiem. Nie zjawiłeś się na ziemi z własnej woli i nie z własnej woli stąd odejdziesz. Twoje ciało wyraża twoje człowieczeństwo i twoje człowieczeństwo w ciele się realizuje. W ciele – nie w przestrzeni mentalnej czy wyobrażeniowej – realizuje się twoja odpowiedzialność za drugiego człowieka. Dlatego nie wolno ci krzywdzić. Nie wolno ci kraść. Nie wolno kłamać. Nie wolno zabijać. To są prawa ciała, świata i człowieka.
Prawem twojego ciała jest prawo dawania życia. Jeżeli prowadzisz życie w ciele – musisz to wiedzieć. Akceptacja tego stanu rzeczy chroni cię przed niedorzecznością i pomaga godnie żyć, bo godność człowieka związana jest z przyjmowaniem odpowiedzialności.
To cię ogranicza, ale ty j e s t e ś naturą ograniczoną, a jeżeli temu zaprzeczysz, zaprzeczysz swojemu byciu człowiekiem.
W świadomym przyjęciu konieczności jest początek wolności.
