Pisowskie państwo totalitarne in statu nascendi czyli na razie jeszcze nie strac

Wczoraj w groźnie wyglądającej kraksie z udziałem kilku samochodów gdzieś między Toruniem a Warszawą uczestniczył samochód w którym jechał pan Macierewicz. Po usłyszeniu tej wiadomości w faktach TVN młody członek mojej rodziny zastanawiał się głośno: ciekawe czy przeżył ? W domyśle : mam nadzieję , że nie. Niestety ,nic mu się nie stało .Jak opowiadają świadkowie wydarzenia ,Macierewicz nie zainteresował się stanem ofiar kraksy i ,podobnie jak w Smoleńsku 7 lat temu , natychmiast ulotnił się z miejsca zdarzenia – odjechał samochodem żandarmerii (!!!) wojskowej odjechał do Warszawy.Jak informują dociekliwi dziennikarze trasę 208 km od Rydzyka do Prezesa przejechał na kogucie w 90 min czyli półtorej godziny. Ten familijny epizod uświadomił mi ,ze chyba tylko w państwach totalitarnych (bardziej znane jako faszystowskie)lub innych dzikich i okrutnych dyktaturach obywatele z nadzieją oczekiwali/czekają , że ich przywódcę (prezydenta ,szefa partii rządzącej ,Fuehrera ,il Duce , el Comendante ) niespodziewanie szlag trafi. I to powinna być pierwsza poranna wiadomość w wiadomościach głównego programu radiowego na którą się codziennie oczekuje z nadzieją. Zwykle płonną nadzieją. Tak się jakoś dzieje ,że przyzwoici ludzie z kręgów władzy giną w zamachach ,wypadkach lotniczych i drogowych , a swołocze różnej maści umierają spokojnie we własnych łóżkach. Tak zwykle bywało. Wiem co mówię bo poczęty (wg PiS to ważna okoliczność) zostałem w II Rzeczypospolitej ,urodziłem się pod pierwszą okupacją sowiecką ,przeżyłem okupację niemiecką , później najczarniejsze lata PRL (1945 -1955) . Przeżyłem tez Gomułkę ,Gierka i Jaruzelskiego . Od końca lat pięćdziesiątych świadomie i uważnie obserwowałem ludzi władzy , a zatem wiem co mówię. To co mnie teraz uderza to to , że wszyscy ważni pisowcy mają jakaś skazę ,są albo jacyś nieodpowiedzialni i niepoważni , albo budzą strach , są przerażający (spotkani w ciemnej ulicy) A Wódz ? Niewątpliwie geniusz na odwyrtkę – śmieszy, tumani , przestrasza. Ale przecież człowiek normalny czyli statystycznie przeciętny nie pojmie (nie ogarnie) geniuszu. The old Man and can.