Smutny jest los kompozytora,
który sam nie wykonuje swoich przebojów,
pozostaje nieznany i omija Go sława jakiej
dostępują gwiazdy estrady wykonujące
Jego kompozycje. Tyle wstępu do kolejnej
smutnej wiadomości. Zmarł Juliusz Loranc,
utalentowany kompozytor i muzyk.
Chyba nie minę się z prawdą
o kopaczowy metr gdy napiszę, że niewielu
kojarzy osobę i nazwisko zmarłego wczoraj
kompozytora. Jednak gdy napiszę, że to własnie
zmarły napisał muzykę do takich piosenek, jak
Radość o poranku z genialnym tekstem Kofty
traktującym o ludzkich nadziejach, albo
Wakacje z blondynką wykonywane przez
Macieja Kossowskiego, czy Kwiat jednej nocy
wykonywanej przez zespół wokalny Alibabki,
sytuacja dla wielu stanie się jaśniejsza.
W sieci niewiele można znaleźć
informacji na temat zmarłego, strona w Wikipedii
to wzorzec skromności informacyjnej, jednak na stronie
http://www.bibliotekapiosenki.pl/Loranc_Juliusz
znaleźć można krótką biografię którą dla przypomnienia
i przybliżenia zacytuję w całości
Pianista, klarnecista, kompozytor i aranżer. Ukończył
Liceum Muzyczne w Bielsku-Białej w klasie klarnetu.
Absolwent Wydziału Instrumentalnego Państwowej Wyższej
Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie klarnetu Ludwika Kurkiewicza.
W czasie studiów współpracował jako akompaniator z kabaretami
klubów studenckich „Stodoła” i „Hybrydy”, z teatrzykiem satyry
Henryka Malechy oraz z kabaretem Jamnik – Pies Cynicki Jana T. Stanisławskiego.
W latach 1961–1964 był muzycznym korepetytorem w Teatrze Ludowym w Warszawie,
dla którego skomponował także muzykę do bajki dla dzieci Na straganie
(współaut. J. Maksymiuk). W latach 1979–1981 współpracował z Teatrem Rozrywki
w Chorzowie, a od 1982 r. z Teatrem na Targówku (później Rampa) w Warszawie.
Prowadził także zajęcia wokalne dla aktorów musicalu Metro.
Jako kompozytor piosenek zadebiutował w 1961 r. utworem Hotel Miami
dla Fryderyki Elkany. W latach 1964–1969 i od 1974 r. współpracował
z zespołem Ali-Babki. Był kierownikiem muzycznym grupy Quorum (1968–1971)
oraz Grupy I (1972–1976). Komponował piosenki także dla Stana Borysa,
Macieja Kossowskiego, Jacka Lecha, Renaty Lewandowskiej, Haliny Kunickiej,
Jana Pietrzaka, Ireny Santor i Niny Urbano.
Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji
Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej
(odcinek 58 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego).
Jest kompozytorem muzyki do filmów Dzięcioł
(współaut. Henryk Kuźniak, reż. Jerzy Gruza),
Pięć i pół bladego Józka (reż. Henryk Kluba);
piosenki The Ziuta Story do filmu Milion za Laurę (reż. Henryk Przybył);
muzyki do spektakli teatralnych Ballada o miłości zagrożonej,
Emancypantki i Sweet Fifties; aranżacji i kompozycji do widowisk
Kabaretro i Paolo Conte.
Jest laureatem:
— II nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’65
za Gdy zmęczeni wracamy z pól,
— nagrody dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68
za To ziemia,
— nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’69
za Kwiat jednej nocy,
— nagrody Przewodniczącego WRN na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’72
za Olbrzymi twój cień,
— nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’74
zaRadość o poranku
Tyle suchych faktów z życia zmarłego kompozytora,
ta śmierć to wielka szkoda i wielka strata dla polskiej kultury.
Dla przypomnienia chyba najwiekszy przebój
jaki napisał w swej karierze, tytuł Radość o poranku
niezbyt pasujący do tej informacji ale cóż zrobić,
życie bywa przewrotne, choć jedno jest w nim pewne.
