Kodeks karny a upadek państwa polskiego. Komornik ante portas

Rzekomo jesteśmy demokratycznym państwem prawa - o co widać, słychać i czuć przy każdym orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego. O zasadę demokratycznego państwa prawa potykają się wszystkie organy władzy publicznej próbując (zazwyczaj pokrętnie) wywinąć się z jakichś urzędniczych szwindli.

Uczony byłem, że państwo prawa to takie, w którym obowiązuje prawo. A prawo to nic innego jak ustawy. Niewątpliwie uznać należy, iż w państwie prawa winna obowiązywać taka ustawa jak kodeks karny.

I tak w ustawie tej (Dziennik Ustaw 1997 nr 88 poz. 553z późn. zm.) czytamy:

Art. 157. § 1. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1,

podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego.

§ 5. Jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwał dłużej niż 7 dni, a pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na jej wniosek.

Art. 158. § 1. Kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka, sprawca

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 3. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest śmierć człowieka, sprawca

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 159. Kto, biorąc udział w bójce lub pobiciu człowieka, używa broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Art. 160. § 1. Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo,

podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 4. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1-3 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo.

§ 5. Ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Zechcą mi tedy blogerzy wytłumaczyć: na jakiej podstawie i na czyje zlecenie działa prywatna firma ochroniarska, której celem jest hmmm... zdobycie KDT?

Na podstawie jakich przepisów używa przemocy (czytaj bije) i gazu łzawiącego wobec demonstrujących kupców?

Dlaczego Policja (będąca świadkiem zajść) nie interweniuje w celu zapobieżenia i przerwania czynu opisanego w art. 159 kk (udział w bójce i pobiciu) ?

Jakie zapatrywanie na wyżej opisane wydarzenia mają ministrowie Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych i Administracji?